به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، محققان کلینیک مایو آمریکا در یک مطالعه کوچک و در عین حال بلندمدت، ۸ بیمار مبتلا به افسردگی مقاوم به درمان را تحت مطالعه قرار دادند. درمان های متداول برای این مشکل شامل درمان دارویی، گفتاردرمانی یا تلفیق هردو است.
هفت تن از این بیماران که تحریک عمقی مغز را دریافت کرده بودند شاهد بهبود در علائم افسردگی شان در طول چهار سال مطالعه بودند. این اولین پژوهش بلندمدت در مورد این نوع درمان است.
در این نوع درمان، منطقه مغزی مربوط به حس لذت، انگیزه و کیفیت زندگی از طریق الکترودهای که از طریق عمل جراحی در سر فرد بیمار کاشته می شوند، تحریک شد. شدت تحریک از طریق یک وسیله شبیه به راهنما در زیر پوست بالای قفسه سینه تحت کنترل قرار می گیرد.
از جمله عوارض جانبی مهم این روش که همه شرکت کنندگان تجربه کردند اختلال در حرکت چشم بود، و پنج تن از بیماران هم دچار دوبینی شدند. محققان برای مقابله با این عوارض شدت تحریک مغزی را کاهش دادند.
محققان تاکید می کنند این روش درمانی باید بر روی گروه گسترده تری انجام شود تا تاثیرات و ایمنی آن بر روی افراد مبتلا به افسردگی حاد تایید شود.
در حال حاضر «تحریک عمقی مغز» در درمان شماری از مشکلات نظیر پارکینسون، صرع، سندرم تورت و اختلال وسواس جبری استفاده می شود. محققان امیدوارند از این روش درمانی برای افراد دچار سکته، اعتیاد یا زوال عقل استفاده کنند.