همه‌چیز درباره «ورودی بودن»/ صبر کن و لذت ببر!

گروه داشگاه خبرگزاری دانشجو-سارا عاقلی؛ دانشجویان در بدو ورود به دانشگاه بر اساس حال و هوایشان به سه دسته تقسیم می‌شوند. دسته اول سرخوش و خوشحال، بخاطر ورود به دانشگاه، از فضا و محیط جدید لذت می‌برند که لذت‌شان مستدام! دسته دوم بی تفاوت از تغییر به این مهمی، در حال و هوای خودشان سیر می‌کنند و حال خاصی ندارند! این‌ها احتمالا تا آخر دوران دانشجویی هم تغییری به حال و هوای خودشان نمی‌دهند و کلاً به صورت «تک حال و هوایی» زیست می‌کنند.

اما مخاطب ما، آن دسته‌ی دیگر دانشجویان است که دانشگاه برایشان اتفاق بزرگی محسوب می‌شود. اتفاق بزرگی که الزاما اتفاق خوبی نیست! به همین خاطر در ابتدای ورود با مشکلاتی مانند دل زدگی از رشته درسی، افت تحصیلی، افسردگی، اضطراب و وسواس روبرو می‌شوند. تا جایی که فکر می‌کنند اگر رشته تحصیلی خود را تغییر دهند یا انصراف از تحصیل اوضاع بهتر می‌شود پیشنهاد ما به این دسته از دوستان، صبر کردن بجای تصمیم عجولانه است. اجازه دهید یکی دو ترم از تحصیلتان بگذرد تا بیشتر با فضا و نوع درس‌ها آشنا شوید، چون زمان برای انصراف و از نو شروع کردن همیشه هست. از طرف دیگ موسم تغییر رشته هم اواخر ترم دوم فرا می‌رسد و الان برای فکر کردن به این چیز‌ها خیلی زود است. ضمناً مجموعه‌ای به نام «مرکز مشاوره دانشگاه» به این حال ناخوب کمک می‌کند برای خوب شدن و تصمیم منطقی گرفتن. پیشنهاد می‌کنیم اگر از دسته سوم هستید حتما به آن سری بزنید.

 

 

دسته‌گل به آب ندهید!

ایبن درست که اصل در دانشگاه، درس خواندن است، اما شیوه آن با دبیرستان به کلی متفاوت خواهد بود. از اولین تفاوت‌ها می‌توان به تفاوت استاد و معلم اشاره کرد. اساتید مثل معلم‌ها نه دل می‌سوزانند و نه پیگیر وضعیت دانشجویانند. خانواده‌ها هم اغلب با ورود فرزندانشان به دانشگاه نظارت درسی را از میان دغدغه هایشان حذف می‌کنند و این یعنی دیگر کسی به درس خواندن شما گیر نخواهد داد و مانند سال کنکور از پشتیبان و مشاور تحصیلی خبری نیست. به خاطر همین خودتان باید حواستان به شرایط باشد که دست گلی به آب ندهید! بزرگترین دست گلی که به لحاظ درسی به آب داده می‌شود «مشروطی» است. مشروطی یعنی نمرات یک ترم شما به قدری کم باشد که معدلتان بیاید زیر ۱۲! اگر مشروطی سه ترم پشت سر هم و چهار ترم غیر متوالی تکرار شود، دور از جان شما، باعث اخراج از دانشگاه می‌شود.

 

 

 

چطور درس بخوانیم؟

درس خواندن در دانشگاه به خاطر حجم مطالب متفاوت دبیرستان است. مثلا در دوران مدرسه معمولا یک کتاب منبع امتحانی بود و آن هم در طول سال مطالعه می‌شد، اما منابع امتحانی در دانشگاه معمولا بیشتر از یکی است و تنبلی مزمن باعث می‌شود کتاب‌ها تا شب امتحان دست نخورده باقی بماند!. مدل درس خواندن از رشته‌ای به رشته‌ای دیگر متفاوت است و مدل شفابخش واحدی برای همه وجود ندارد. مثلا بچه‌های رشته‌های انسانی یک جور و بچه‌های مهندسی جور دیگر. این قالب متفاوت و مهارت را شما خودتان باید به دست بیاورید البته با کمک سال بالایی‌های رشته تان.

جزوه نویسی و یادداشت برداری سر کلاس الفبای دانشجو بودن است. چون هم نوشتن یکی از راه‌های یادگیری است و کار شب امتحان را راحت می‌کند، هم شما را از گرفتن جزوه‌ی همکلاسی هایتان بی نیاز می‌کند. این کار باعث می‌شود شما به بِرند کلاس تبدیل شوید و نزدیک امتحانات کل کلاس دست به دامن شما بشوند و در میان دانشجویان پادشاهی کنید. البته فراموش نکنید که فقط با نیتی خالص جزوه بنویسید. فراموش نکنید که جزوه دادن و جزوه گرفتن در دانشگاه یک فرآیند کاملا معمولی است و با چیزی که در فیلم‌های کمدی و یا رمانتیک دیده اید به کلی متفاوت است.

 

 

 

به غیر از جزوات، کتاب هایی هم که اول هر ترم معرفی می‌شود از منابع امتحانی است، اما نه همه آن! چون برخی اساتید یک لیست بلند بالا از کتاب‌های مربوط به درس را معرفی می‌کنند، ولی فقط چندتا از آن‌ها اهمیت دارد و الباقی برای علاقه‌مندان پر و پا قرص است! پس اول کار، همه آن‌ها را نخرید بلکه به کتابخانه دانشگاه سر بزنید و تعدادی را از آن جا امانت بگیرید. اگر هم همت کنید و در طول ترم نیم نگاهی به کتاب‌ها بیاندازید، شب امتحان کارتان راحت می‌شود، چون مهم‌ها را از غیر مهم‌ها سوا می‌شود. اگر هم تنبلی کردید و همه چیز ماند برای شب امتحان بهترین کار خلاصه نویسی و حاشیه نگاری منابع است تا چند ساعت مانده به امتحان با نیم نگاهی آن‌ها را به خاطر بیاورید. 


معدل‌ها می‌افتد

بله! به همین سادگی شما در بدو ورود به دانشگاه با افت معدل روبرو می‌شوید. دلایل آن هم متعدد است. از ناوارد بودن به شیوه درس خواندن دانشگاهی و حجم بالای منابع امتحانی گرفته تا بد قلقی اساتید. چون معمولا برگه‌های امتحانی در دانشگاه خط به خط تصحیح نمی‌شود و گاهی اوقات دانشجویان ارشد و دکتری بجای استاد مصحح هستند. انتظار معدل‌های درخشان دبیرستان را اقلا برای ترم اول از سرتان بیرون کنید تا کم کم با شیوه‌های درس خواندن دانشگاهی آشنا شوید.

در دانشگاه معدل ۱۸ و ۱۹ خیلی عالی در نظر گرفته می‌شود و ۱۷ معدل کاملا خوب. حتی طبق معیارهای ما ۱۵ و ۱۶ هم بد نیست و معمولی و نسبتا خوب به نظر می‌رسد. البته این خوب و بد بودن نسبی است و کاملا بستگی به معدل ورودی، رشته و دانشکده و البته برنامه ریزی تان برای آینده دارد.

انشاالله از ترم بعد

«ان‌شاالله از ترم بعد» ذکر مصیبت اکثر دانشجویان در شب‌های امتحان است! فلسفه وجودی آن هم به درس نخواندن در طول ترم برمی گردد که شب امتحان را سخت می‌کند. در نتیجه دانشجویان به خودشان قول می‌دهند از اول ترم بعد درس بخوانند، قولی که معمولا عملی نمی‌شود! چون در دانشگاه برعکس دبیرستان کسی بابت درس خواندن روزانه از ما توقعی ندارد، درس‌ها روی هم تلنبار می‌شود و می‌رسد به شب امتحان.

البته اوضاع همیشه به این سختی نیست. چون یکی دو هفته مانده به امتحانات، کل کلاس‌ها تعطیل و ایام فرجه‌ها شروع می‌شود. علت نام گذاریش هم برمی گردد به اینکه آخرین فرجه برای درس خواندن است تا به سندروم «ان‌شاالله از ترم بعد» دچار نشوید.

 

 

 

 

در حال حاضر بسیج، انجمن‌های اسلامی عضو دفتر تحکیم وحدت، انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل، جامعه اسلامی و جنبش عدالتخواه دانشجویی پنج تشکل اصلی در دانشگاه‌ها هستند که حیات اسلامی و سیاسی دارند و به فراخور فضایشان میتوانید به آن‌ها بپیوندید.

در کنار همه این‌ها مسجد دانشگاه، محل گردهمایی هیات دانشگاه است. هیات‌ها که به دست دانشجویان جمع و جور می‌شود در مناسبت‌های مختلف مثل محرم و اعتکاف برنامه ویژه برای دانشجویان تدارک می‌بینند. از بد حادثه اعتکاف سال آینده در ایام نوروز است و دهه اول محرم سال در تابستان. اما مهم برنامه‌های دیگر است که باید آن‌ها را دریابید از جمله دهه پایانی ماه صفر.

پیشنهاد ما در خصوص فعالیت در تشکل‌ها این است که عجله نکنید و یکی دو ترم اول را به آشنایی و مزه مزه کردن، بگذارنید تا با یک انتخاب صحیح در تشکیلات ماندگار شوید و دوران دانشجویی برایتان خاطره انگیز شود.