به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، جمشید مشایخی در پیامی به مناسبت 7 فروردین و روز ملی هنرهای نمایشی اینگونه نوشت:
«با سلام، از من خواستند چند کلمه‌ای به مناسبت روز نمایش بنویسم تا شاید یادگاری برای آنها که تک تک سلول‌های تنم با عشق به آنها زنده مانده‌اند، همه آنهایی که در طول هشت سال با تماشای ده‌ها و ده‌ها انسانی که زاییده تخیل نویسنده‌ها، کارگردان‌ها و من بازیگر بوده‌اند به زندگی خود راه دادند و با قدم گذاشتن به دنیای آنها زوایای پنهان و آشکار بشری را تجربه کرده اند. و من همیشه در آن لحظات غایب بوده ام.
بله، من بازیگر همیشه تنها هنرم غیب شدن در صحنه و تبدیل شدن به انسان دیگر بوده است، هر بار در هیبتی یا مسلکی یا مسندی.
خب، این زندگی همه ما آکتورهاست که هراز چندگاهی در قالبی نو سر کنیم تا بتوانیم زیر و بم غم ها، شادی ها و آرزوهای بشر خاکی را گاهی همچون غمنامه ای که بر صفحه روزگار نقش بسته و گاه همچون مجنونی که با نمایش اشتباهات انسانی خنده می گیرد روی صحنه زندگی کنیم.
گفتم من همیشه غایب بوده‌ام. شاید این شعبده بازی بود که در هر غیب شدن یکبار دیگر باید تلنگری به گوشه‌ای از زندگی انسان زده می شد تا در خلق الساعه ای از دنیای ابری‌اش به جهان روشنایی هدایت شود و در آیینه صحنه خود را بیابد.
شاید ما نمایشگران لعبتکانی هستیم که نقش‌های فلک لعبت باز را اینجا و آنجا زنده می‌کنیم تا در حین غیبت تبدیل به هزار کس و هیچکس شویم.
آنچه بر پیشانی هر نمایشگر نوشته شده صادر کردن شناسنامه‌هایی با مهرهای رنگی است که هر رنگ آن حکایت از کاراکتری دارد که یا دوستش می‌داریم یا دوستش نمی داریم، آنکه دوستش داریم در قلبمان جای گرفته و به تلطیف روح‌مان نشسته و آنکه مهرش بر جان مان ننشسته همچون مفیستویی در ذهنمان خانه کرده تا هشداری باشد در راه زندگی مان.
امروز به همت جوانان پرشور و هنرمندان راستین کشورمان هنر نمایش سربلند، سر از تاریخ این هنر در آورده و آنچه را که نسل های پیشین کاشته اند با پایبندی به فرهنگ ملی و بکارگیری دانش و فنون هنری به خوبی درو می کنند و خاک صحنه از تن پیشینیان می روبند.
آروزو می کنم چراغ صحنه های نمایش این آب و خاک همیشه روشن باشد و فرزندان این سرزمین در همه زمینه های علمی، فرهنگی و هنری سر افراز باشند. هنر ما هویت ماست و نقش ما در دنیای امروز بازتاب هویت ماست.»