عضو هیات علمی دانشگاه تهران گفت: مسئله حاشیهنشینی یک آسیب جهانی است که به زاغهنشینی شهرت دارد و این موضوع خاص ایران نیست و این مشکل بیشتر در شهرهای بزرگ یا کلان شهرها به چشم میخورد.
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، سلسله نشستهای حلقه گفتمان «هم اندیشی کارشناسان دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی» با موضوع «اشـکال پیـدا و پنـهان حاشیـهنشـینی در کشـور» و با حضور دکتر حسین ایمانی جاجرمی دانشیار دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران در محل دبیرخانه این شورا برگزار شد.
در این جلسه، دکتر ایمانی جاجرمی گفت: مسئله حاشیهنشینی یک آسیب جهانی است که به زاغهنشینی شهرت دارد و این موضوع خاص ایران نیست و این مشکل بیشتر در شهرهای بزرگ یا کلان شهرها به چشم میخورد هر چند حاشیهنشینی میتواند در مرکز شهر هم اتفاق بیفتد.
وی افزود: تعریف دیگر حاشیهنشینی این است که تمام کسانی که در محدوده اقتصاد شهری ساکن هستند اما جذب اقتصاد شهری نشده اند، حاشیه نشین محسوب میشوند.
دکتر ایمانی جاجرمی ادامه داد: با ورود ایران به نظام سرمایهداری در زمان حکومت پهلوی بحث حاشیه نشینی در کشور شکل گرفت و پس از آن ما دچار از هم گسیختگی فرهنگی، تاریخی و تمدنی شدیم و یک تقلید ناشیانه از غرب صورت گرفت.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران گفت: حاشیهنشینان فقط محدود به مهاجران فقیر روستایی نیست بلکه فقیران شهری نیز این آسیب را به وجود آوردهاند و فقرا در یک بازار سرمایه داری مسکن نمی توانند چیزی تهیه کنند و برای خودشان مسکن غیر رسمی فراهم میکنند.
وی افزود: البته تصور غلطی که وجود دارد این است که حاشیهنشینی را با خلافکاری و بزهکاری یکی میداند در حالیکه اینطور نیست و فردی که برای خود خانه و محله ساخته، میخواهد زندگی آبرومندی داشته باشد.