روزنامه آمریکایی:
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، از ایران تا کره شمالی ترکیه و حالا هم عراق... «دونالد ترامپ»، رئیس‌جمهور آمریکا از هر موقعیتی برای تهدید به تحریم کشورها استفاده کرده است.
«ریچارد نفیو»، مقام سابق وزارت خارجه آمریکا که از او به عنوان یکی از مهم‌ترین معمار شبکه تحریم‌ها علیه ایران یاد می‌شود در یادداشتی سال ۲۰۱۵ که بازتاب گسترده‌ای داشت، درباره استفاده مفرط از تحریم‌ها هشدار داده بود.
او در آن یادداشت نوشته بود آمریکا در سال‌های گذشته از مزیت نامتقارنش برای اعمال تحریم‌های اقتصادی علیه کشورهای دیگر سوءاستفاده کرده، اما آن مزیت به سرعت در حال فرسوده شدن است و وقت آن است که در این باره بازنگری شود.
نفیو نوشته بود: «همان‌طور که در مورد جنگ‌افزارهای سایبری و حملات پهپادی اتفاق افتاد، ایالات متحده ممکن است در آینده به این درک برسد که بدعت استفاده از تحریم‌های هدفمند برای پاسخ‌دهی به تمامی شرایط‌هایی که آن را هم آمریکا به صورت یکجانبه تعیین می‌کند، ممکن است کار را به جایی برساند که از این ابزارها علیه شرکت‌ها، بانک‌ها و شرکت‌های خودش استفاده شود.»
اما شاید حتی «ریچارد نفیو» هم به این فکر نمی‌کرد که دولتی در آمریکا روی کار بیاید که با رفتارهای دمدمی‌مزاج و خلق ناپایدارش روند این فرسایش را حتی سریع‌تر هم بکند.
«ادوارد فیشمن»، تحلیلگر روزنامه یواسای تودی در مطلبی روز چهارشنبه در روزنامه یواسای تودی به همین موضوع پرداخته و نوشته ترامپ تحریم‌های اقتصادی را به یک «تهدید تو خالی تبدیل کرده است.
فیشمن ضمن یادآوری اینکه ترامپ هفته گذشته بعد از احیای تحریم‌های رفع‌شده علیه ایران، آنها را «گزنده‌ترین تحریم‌های اعمال‌شده تا کنون» توصیف کرده نوشته است: «اما یک مشکل بزرگ درباره رجزخوانی‌های ترامپ در خصوص تحریم‌ها وجود دارد و آن اینکه کارهای او تحریم‌های آمریکا را آنقدر تضعیف کرده‌اند که این ابزارها به سرعت در حال از دست دادن اعتبارشان به عنوان یک تهدید باورپذیر هستند.»
ترامپ شامگاه دوشنبه ۱۵ مردادماه با امضای فرمانی رسماً دستور اجرای اولین بسته تحریم‌ها علیه ایران را صادر کرد. تصمیم ترامپ با مخالفت‌های زیادی رو به رو شده و اتحادیه اروپا، انگلیس، آلمان، فرانسه، عراق، سوریه و ... علیه آن موضع‌گیری کرده‌اند.
تحلیلگر آمریکایی تصریح کرده است: «تحریم‌های آمریکا تا اندازه‌ای ریشه در قدرت و دامنه نفوذ اقتصاد آمریکا دارند. اما دو مولفه دیگر، یعنی حمایت بین‌المللی و روشن بودن اهداف هم در اثرگذار بودن پیچیده‌ترین فعالیت‌های تحریمی اثرگذار هستند.»
وی اضافه می‌کند: «در اقتصاد جهانی‌شده، حمایت بین‌المللی برای گزنده بودن تحریم‌ها ضروری هستند. به عنوان مثال، تحریم‌های آمریکا علیه کره شمالی بدون همکاری چین بی‌اثر خواهند بود زیرا ۹۰ درصد از تجارت خارجی کره شمالی با چین انجام می‌شود. این قضیه درباره روسیه هم صادق است؛ درباره این کشور اتحادیه اروپا در حدود نیمی از واردات و صادرات این کشور نقش دارد.»
تحلیلگر یواسای تودی تصریح کرد «رفتارهای بی‌پروای ترامپ باعث شده حمایت بین‌المللی از هر سه برنامه تحریم علیه ایران، روسیه و کره شمالی از بین بروند.»
فیشمن نوشته هنگامی که ترامپ تصمیم خود برای خروج از برجام را اعلام کرد دولت‌هایی که مشارکت آنها در برنامه تحریم ایران از بیشترین اهمیت برخوردار است یعنی چین و اتحادیه اروپا واشنگتن را ناقض تعهداتش در این توافق هسته‌ای اعلام کردند.
ترامپ، ۱۸ اردیبهشت‌ماه به طور یکجانبه با نقض تعهدات آمریکا ذیل توافق هسته‌ای برجام کشورش را از این توافق خارج و تمایلی را برای بازگرداندن تحریم‌ها علیه ایران در دوره‌های ۹۰ و ۱۸۰ روز امضا کرد.
ارسال نظرات