به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، نشریه آلمانی «اشپیگل» با انتشار مجموعه تصاویر عکاسی به نام «سینزیا د آمربروسی» مشکلات و آسیب‌هایی که متوجه پناهجویان در کشورهای اروپای شرقی را تشریح کرد.
در این گزارش با عنوان «خشونت علیه پناهجویان؛ هیچ واژه‌ای نمی‌تواند این جهنم را توصیف کند» آمده است که این افراد در جست‌وجوی امنیت بودند، اما در اردوگاه‌هایی با شرایط نامناسب نگهداری شدند و پلیس هم با آنها بدرفتاری کرده است. آنها با رویای زندگی بهتر و امن، با سختی خود را به اروپا رسانده‌اند، اما برای بسیاری از پناهجویان مصیبت‌ها تمام نشده است.
این نشریه آلمانی نوشت که شمار گزارش‌هایی که از وضعیت نامناسب اردوگاه‌های پناهجویان و خشونت پلیس علیه این افراد حکایت دارد، رو به افزایش است. به ویژه گزارش‌ها از اردوگاه‌های جنوب اروپا و حوزه بالکان حاوی اطلاعات اینچنینی است. در ماه مارس سازمان عفو بین‌الملل از اقدامات غیرقانونی و توام با خشونت در زمینه راندن افراد در مرز کرواسی خبر داده بود.
سینزیا د آمربروسی به مدت چهار سال در صربستان، یونان، ایتالیا و بلغارستان به سر برده و مسایل پناهجویان در این کشورها را به تصویر کشیده است. وی در این مدت متوجه شد که شرایط سیاسی در هر کشوری تاثیر مستقیمی بر وضعیت پناهجویان دارد. او در این مورد می‌گوید: «هر منطقه مرزی با دیگری فرق دارد و دارای قوانین منحصر به فردی است.»
در این تصویر پناهجویی از اتباع افغانستان دیده می‌شود که در نزدیکی یک فرودگاه قدیمی در آتن نشسته است. وی می‌گوید: «برای ما دشوار است. ما هیچ کاری نمی‌توانیم بکنیم غیر از اینکه با درماندگی صبر کنیم.» این فرودگاه در سال ۲۰۰۱ بسته شد و در سال ۲۰۱۵ در بحبوحه بحران پناهجویان مدت کوتاهی برای انتقال پناهجویان دوباره به کار گرفته شد.
یکی از اتاق‌های محل اقامت پناهجویان در آتن که در اصل محل رسمی اقامت پناهجویان بوده، اما پس از تعطیلی این محل، پناهجویان با جمع‌آوری چند یورو آنجا را با پول اندکی اجاره کردند. در پس زمینه عکس مردی از اتباع سودان دیده می‌شود که هشت سال است که در یونان به سر می‌برد. وی می‌گوید که آنها در چنین شرایطی زندگی می‌کنند و در این مدت برخی بچه‌دار هم شده‌اند اما این کودکان مدرک هویت ندارند.
پسر بچه‌ای در بندر «پیرئاس» در یونان. آمربروسی می‌گوید که در این شهر همه جا مردم صف کشیده‌اند. برای غذا خوردن، استفاده از سرویس بهداشتی و ...
این مرد یک تبعه پاکستانی است که در صربستان به سر می‌برد. وی گفته که پلیس بلغارستان وی را مورد ضرب و شتم قرار داده است به طوری که او نمی‌تواند عادی راه برود. او گفت: «نیروهای پلیس با ما مانند حیوان رفتار کردند و ما را مورد سوء رفتار قرار دادند.»
مردی با نشان دادن تصویری از صورت خونین و آسیب دیده دوستش در تلفن‌همراه خود می‌گوید: «آنها وقتی که شما خواب هستید، می‌آیند.» این واقعه در مرز مجارستان رخ داده است.
عکاس این مجموعه با بسیاری از افراد فقط با استفاده از نرم افزارهای ترجمه توانست ارتباط برقرار کند.
«باوفا» اصالتا افغانستانی است و به بلگراد آمده است. وی در مسیر از مادر و خواهرش در ترکیه جدا شده است. وی در حین تشریح شرح حالش وقتی به این نقطه می‌رسد، اشک می‌ریزد.
بسیاری از اتباع آفریقایی تلاش می‌کنند تا از راه سواحل لیبی خود را به ایتالیا و یا کشور مالت برسانند. اتحادیه اروپا با گارد دریایی لیبی همکاری می‌کند تا پناهجویان را بازداشت کرده و به کشور خود بازگردانند. در مراکز اقامت پناهجویان در لیبی پناهجویان مورد سوء رفتار و یا شکنجه قرار گرفته‌اند.
یکی از این افراد می‌گوید: «من هشت ماه در لیبی بودم. این کشور قانون ندارد. من از افراد سفید‌پوست می‌خواستم که من را به ایتالیا ببرند، اما آنها ۵۰۰ یورو درخواست می‌کنند و من را به محلی انتقال دادند که ۱۵۰۰ نفر آنجا بودند. من پنج ماه در این خانه بودم. هر دو هفته یک‌بار یک نفر در این محل می‌مرد و من هر روز از خودم می‌پرسیدم که من کی سوار قایق می‌شوم و هر روز به من گفته می‌شد: فردا. من دیگر پول نداشتم و نمی‌توانستم جایی بروم. سرانجام وقتی که سوار قایق شدیم، قایق غرق شد و همه مردند و من را هم نیروهای ایتالیایی نجات دادند.»
یک تبعه نیجریه‌ای هم می‌گوید: «چنین تجربه‌ای را نمی‌توان نوشت و اگرشما واقعا می خواهند بدانید که حقیقت چه بوده است، باید خودتان آن را تجربه کنید. هیچ واژه‌ای وجود ندارد که بتواند این جهنم را توصیف کند.»
«کریم» در نزدیکی یکی از اردوگاه‌های پناهجویان در صوفیه پایتخت بلغارستان با آمربروسی دیدار کرده است و می‌گوید: «من پنج روز در جنگل بودم. بسیاری از پناهجویان در قفس و یا زیر آسمان نگه داشته می‌شدند.» وی افزود: «برخی آنجا مردند. ما غذا و آب نداشتیم و آنجا سرد بود. قاچاقچیان تنها شانس شما برای نجات بودند و اگر نمی‌توانستید به آنها پول بدهید باید آنجا می‌ماندید.»
یوسف تبعه افغانستانی دیگری است که عکس شانه خود را نشان می‌دهد و می‌گوید که پلیس بلغارستان وقتی که او سعی داشت از مرز عبور کند، استخوانش را شکسته است.
این تصویر «میثم» و فرزندش در یکی از اردوگاه های پناهجویان در صربستان است. خانواده میثم چند ماه است که در این محل به سر می‌برند. وی از ضرب‌و شتم پلیس سخن می گوید و افزود: «آنها همه دارایی ما را گرفتند. پول ما، تلفن همراه ما، همه چیز را.»
«بابا صفر» تبعه افغانستانی ۷۶ ساله است. وی در کشورش پدر و مادر، همسر و دخترش را از دست داده است. وی برای اینکه به ساحل ترکیه برسد، 17 ساعت در قایق بوده و روزها را بدون آب‌و‌غذا سپری کرده تا به اردوگاهی در یونان رسیده است.