نتایج کشفیات جدید باستان‌شناسی؛
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو، آثار باستانی کشف شده جدید در منطقه جولان اشغالی سوریه حکایت از آن دارد که بر خلاف ادعا‌های صهیونیست‌ها این منطقه بخشی از «پادشاهی داوود (ع)» نبوده است.
«رامی عراف»، مدیر بخش حفاری‌های منطقه «بیت صیدا» از دانشگاه نبراسکا ایالات متحده آمریکا از کشف دروازه متعلق به دوره پادشاهی حضرت داود (ع) در جولان اشغالی سوریه خبر داد و گفت که این کشف نشان می‌دهد که چه‌بسا حضرت داوود (ع) تنها پادشاه زمانه خود نبوده است. او گفته در کنار این دروازه تعدادی نیز جواهرآلات یافته شده است.
به گزارش خبرگزاری اسپوتنیک، نظرات مختلفی درباره موقعیت دقیق بیت صیدا وجود دارد. برخی بر این باورند که موقعیت آن همان شهر الجلیل فلسطین اشغالی است و برخی دیگر می‌گویند بیت صیدای تاریخی در بلندی‌های جولان سوریه است.
بر اساس این گزارش، شهر بیت صیدا اهمیت تاریخی بالایی دارد و بار‌ها نام این شهر در انجیل‌های چهارگانه آمده است و آنچه که باعث تعیین مکان واقعی این شهر تاریخی شود این است که موقعیت دریاچه طبریه یا همان دریای الجلیل با موقعیت عصر حضرت عیسی (ع) فرق می‌کند و دلیل آن به احتمال زیاد به زمین‌لرزه بزرگی برمی‌گردد که سال ۳۶۳ میلادی رخ داده است.
به گزارش اسپوتنیک به نقل از روزنامه جروزالیم‌پست رژیم صهیونیستی، تاریخ دروازه کشف شده به عصر حضرت داوود (ع) برمی‌گردد و مورخان معتقدند که وی بین سال‌های قرن دهم تا یازدهم قبل از میلاد در منطقه حکمرانی داشته است. دروازه مذکور بر بالای تپه‌ای صخره‌ای پیدا شده است که مشرف بر دریاچه طبریه بوده است.
مدیر حفاری‌های منطقه «بیت صیدا» می‌گوید: «دروازه‌ای که ما کشف کردیم از دروازه‌ای که قبلا کشف شده، بسیار قدیمی‌تر است و دید دانشمندان نسبت به شهر بیت صیدا و پادشاهی داوود (ع) را تغییر داده است».
او گفت که پژوهشگران هم اکنون بر این باورند که «داوود شاه» تنها پادشاه عصر خود نبوده و احتمال می‌رود که «رهبر قبیله بزرگی از اسرائیل در منطقه بوده است». آثار مخروبه اطراف این دروازه نشان می‌دهد که از سه هزار سال پیش چه بسا شهر بیت صیدا (در نزدیکی جولان اشغالی سوریه) بخشی از «پادشاهی اسرائیل» نبوده بلکه این شهر متعلق به پادشاهی آرامی بوده است.
به گفته این باستان‌شناس، در هزاره دوم و اول قبل از میلاد «آرامی‌ها» که از جنوب شبه جزیره عربستان آمده بودند، جای عَموریان (اموری) را گرفتند و پادشاهی «آرام دمشق» در نیمه دوم قرن چهارم قبل از میلاد را تأسیس کردند و جولان را به همراه جنوب سوریه و شمال فلسطین را به خود الحاق کردند.
بر اساس این گزارش، پژوهشگران سنگی کشف کرده‌اند که بر روی آن یکی از خدایان آرامی که به شکل گاو است، حک شده و قدمت آن به قرن یازدهم قبل از میلاد برمی‌گردد. دروازه کشف شده جدید نشان می‌دهد که شهر بیت صیدا روزگاری مرکز تمدنی بوده است که به خوبی از آن حفاظت می‌شد.
رامی عراف می‌گوید: «نتایج تحقیقات باستان‌شناسی و کشفیات جدید در بیت صیدا تاثیر مهمی بر فهم آثار توراتی دارد و به شکل گیری خط تاریخ در کتاب مقدس کمک می‌کند.»
لازم به ذکر است که سه تن از حواریون حضرت عیسی (ع) به نام‌های «فیلیپ، پطرس و اندریاس» ساکن بیت صیدا بودند و مطابق انجیل مرقس، ایشان در این شهر کور‌ها را شفا می‌داد.
جولان اشغالی سوریه بخشی از استان «القنیطره» سوریه است. رژیم صهیونیستی در جنگ شش روزه سال ۱۹۶۷ این منطقه را اشغال و در سال ۱۹۸۲ آن را ضمیمه خود کرد؛ جامعه بین‌الملل هرگز این اقدام را به‌رسمیت نشناخته است.
رژیم صهیونیستی در این جنگ علاوه بر جولان اشغالی سوریه، شبه جزیره سینای مصر، کرانه باختری رود اردن و نوار غزه را نیز اشغال کرد. دولت وقت مصر به ریاست «انور سادات» طی پیمان کمپ دیوید با رژیم صهیونیستی که با وساطت آمریکا حاصل شد؛ توانست در مقابل به رسمیت شناخت رژیم اسرائیل و گشایش سفارت این رژیم در قاهره، شبه جزیره سینا را استرداد کند.
«دونالد ترامپ»، رئیس جمهوری آمریکا، پنجم فروردین حاکمیت رژیم صهیونیستی بر جولان اشغالی سوریه را به رسمیت شناخت. این اقدام ترامپ با محکومیت کشور‌های عربی و اسلامی، اتحادیه اروپا و سازمان‌های بین‌المللی مواجه شد.
قطعنامه ۴۹۷ شورای امنیت سازمان ملل متحد که در سال ۱۹۸۱ به تأیید اکثریت اعضای این شورا از جمله آمریکا رسیده به طور مطلق ادعای رژیم صهیونیستی برای حاکمیت بر جولان را رد و الحاق این منطقه به اراضی اشغالی فلسطین را باطل و ملغی اعلام کرده است.
ارسال نظرات