به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، مناقشه جمهوری اسلامی ایران با امریکا و برخی هم‌پیمانان واشنگتن در اروپا و منطقه، پدیده جدیدی نبوده و دست‌کم پیشینه‌ای چهل ساله دارد.
اما خروج امریکا از توافق هسته‌ای و به‌دنبال آن، تشدید فشارهای اقتصادی ـ. سیاسی بر کشورمان، منشأ تحولات تازه‌ای شده است.
ایران با پیروی از راهبرد مقاومت و به‌کارگیری دیپلماسی منطقی، نه‌تن‌ها به تسلیم تن نداده، بلکه طرف مقابل را گام به گام وادار به عقب‌نشینی کرده است.
چنان‌که دیدیم پاسخگویی قاطع به تجاوز امریکا (سرنگونی پهپاد گلوبال هاوک) و انگلیس (توقیف متقابل نفتکش) به شهادت رسانه‌ها و کارشناسان، آن‌ها را در موضع انفعال و ضعف قرار داد.
حال در این میان، خبر می‌رسد که روزنامه انگلیسی "گاردین" ستون سرمقاله خود را در اختیار رئیس دولت اصلاحات قرار داده است تا وی با استفاده از این تریبون، همه را به صلح و گفتگو دعوت کند!
وی در این یادداشت ضمن انتقاد از رویکرد‌های افراطی دونالد ترامپ، با استفاده از ادبیات همیشگی خود که آکنده از کلیدواژه‌های گل و بلبل می‌باشد، از به‌اصطلاح عقلای جهان خواسته است که "ائتلاف برای صلح" تشکیل دهند.
رئیس دولت اصلاحات هشدار داده است که اگر "گفتگو" شکل نگیرد و تنش‌ها ادامه یابد، باید در انتظار "فاجعه" باشیم.
در این زمینه اشاره به چند نکته خالی از فایده نیست:
- با توجه به اینکه جمهوری اسلامی ایران نشان داده قصد چشم‌پوشی از حقوق اساسی خود را ندارد و طرف مقابل تقریبا از کوتاه آمدن کشورمان در برابر فشار‌ها ناامید شده است، به‌نظر می‌رسد تریبون دادن انگلیسی‌ها به یکی از لیدر‌های شاخص جریان اصلاحات، حامل معنا و مفهوم خاصی باشد.
شاید غربی‌ها علاقمندند که اگر در آتیه‌ای نه‌چندان دور وادار به پذیرش ناکامی خود شدند، امتیاز آن در سبد اصلاح‌طلبان قرار گیرد.
- در مقطعی که رئیس دولت اصلاحات به‌دلایل مختلف از جمله متهم شدن به عافیت‌طلبی، ناکارآمدی تیم مورد حمایت وی (در دولت و مجلس) در پیگیری مطالبات حقیقی مردم، تناقضات متعدد گفتاری ـ. رفتاری و... حتی از جانب هواداران و حامیان قبلی خود آماج انتقادات شدید قرار گرفته و می‌توان گفت: "منزوی" شده است، انتشار سرمقاله در یک روزنامه انگلیسی را می‌توان به تلاش برای خروج از انزوا تعبیر کرد.
البته این کافی نیست و باید دید مشاوران وی چه برنامه‌های دیگری بدین‌منظور تدارک دیده‌اند؟!
- سال ۸۸ در اوج ناآرامی‌های پس از انتخابات که ایران با خطر بی‌ثباتی مواجه بود و کشور هزینه گزافی بابت اختلافات داخلی، لجبازی‌ها و قانون‌گریزی‌ها پرداخت، اگر لیدر اصلاح‌طلبان قلم به‌دست می‌گرفت و سمپات‌های خود را به آرامش و منطق فرامی‌خواند و از "فاجعه" بر حذر می‌داشت، شاید امروز می‌توانستیم قدری به نیت و انگیزه او خوش‌بین باشیم.
اما خروج امریکا از توافق هسته‌ای و به‌دنبال آن، تشدید فشارهای اقتصادی ـ. سیاسی بر کشورمان، منشأ تحولات تازه‌ای شده است.
ایران با پیروی از راهبرد مقاومت و به‌کارگیری دیپلماسی منطقی، نه‌تن‌ها به تسلیم تن نداده، بلکه طرف مقابل را گام به گام وادار به عقب‌نشینی کرده است.
چنان‌که دیدیم پاسخگویی قاطع به تجاوز امریکا (سرنگونی پهپاد گلوبال هاوک) و انگلیس (توقیف متقابل نفتکش) به شهادت رسانه‌ها و کارشناسان، آن‌ها را در موضع انفعال و ضعف قرار داد.
حال در این میان، خبر می‌رسد که روزنامه انگلیسی "گاردین" ستون سرمقاله خود را در اختیار رئیس دولت اصلاحات قرار داده است تا وی با استفاده از این تریبون، همه را به صلح و گفتگو دعوت کند!
وی در این یادداشت ضمن انتقاد از رویکرد‌های افراطی دونالد ترامپ، با استفاده از ادبیات همیشگی خود که آکنده از کلیدواژه‌های گل و بلبل می‌باشد، از به‌اصطلاح عقلای جهان خواسته است که "ائتلاف برای صلح" تشکیل دهند.
رئیس دولت اصلاحات هشدار داده است که اگر "گفتگو" شکل نگیرد و تنش‌ها ادامه یابد، باید در انتظار "فاجعه" باشیم.
در این زمینه اشاره به چند نکته خالی از فایده نیست:
- با توجه به اینکه جمهوری اسلامی ایران نشان داده قصد چشم‌پوشی از حقوق اساسی خود را ندارد و طرف مقابل تقریبا از کوتاه آمدن کشورمان در برابر فشار‌ها ناامید شده است، به‌نظر می‌رسد تریبون دادن انگلیسی‌ها به یکی از لیدر‌های شاخص جریان اصلاحات، حامل معنا و مفهوم خاصی باشد.
شاید غربی‌ها علاقمندند که اگر در آتیه‌ای نه‌چندان دور وادار به پذیرش ناکامی خود شدند، امتیاز آن در سبد اصلاح‌طلبان قرار گیرد.
- در مقطعی که رئیس دولت اصلاحات به‌دلایل مختلف از جمله متهم شدن به عافیت‌طلبی، ناکارآمدی تیم مورد حمایت وی (در دولت و مجلس) در پیگیری مطالبات حقیقی مردم، تناقضات متعدد گفتاری ـ. رفتاری و... حتی از جانب هواداران و حامیان قبلی خود آماج انتقادات شدید قرار گرفته و می‌توان گفت: "منزوی" شده است، انتشار سرمقاله در یک روزنامه انگلیسی را می‌توان به تلاش برای خروج از انزوا تعبیر کرد.
البته این کافی نیست و باید دید مشاوران وی چه برنامه‌های دیگری بدین‌منظور تدارک دیده‌اند؟!
- سال ۸۸ در اوج ناآرامی‌های پس از انتخابات که ایران با خطر بی‌ثباتی مواجه بود و کشور هزینه گزافی بابت اختلافات داخلی، لجبازی‌ها و قانون‌گریزی‌ها پرداخت، اگر لیدر اصلاح‌طلبان قلم به‌دست می‌گرفت و سمپات‌های خود را به آرامش و منطق فرامی‌خواند و از "فاجعه" بر حذر می‌داشت، شاید امروز می‌توانستیم قدری به نیت و انگیزه او خوش‌بین باشیم.
منبع: جام نیوز
ارسال نظرات