به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، پروژه اندازه‌گیری آلودگی هوا در تونل نیایش پایان یافت و نتایج آن آماده شد. بررسی این نتایج نشان می‌دهد سیاهه انتشار شهر تهران در مسیری درست بوده و اجرای طرح‌های ترافیکی هدفمند از جمله طرح کاهش در تهران یک ضرورت غیر قابل انکار است.
حسین شهبازی سرپرست معاونت فنی شرکت کنترل کیفیت هوای تهران در این باره گفت: یکی از سوالات مطرح شده در سال‌های اخیر در زمینه آلودگی هوای شهر تهران، جایگاه و اهمیت خودرو‌های سواری بنزینی در آلودگی هوای شهر تهران بوده و اینکه اجرای طرح‌های ترافیکی هدفمند از جمله طرح کاهش در راستای ارتقای کیفیت هوا تأثیری بر کاهش آلودگی هوای شهر تهران دارد یا خیر؟
شرکت کنترل کیفیت هوا با همکاری دانشگاه صنعتی شریف و آزمایشگاه‌های معتبر بین المللی، در سال ۱۳۹۷ شروع به انجام مطالعه آلودگی در تونل‌های شهری کرد و این مطالعه با بررسی آلودگی در تونل نیایش شروع شد. در این تحقیق با استقرار سه ایستگاه با تجهیزات پیشرفته در داخل و خارج تونل نیایش، آلودگی هوای داخل و خارج تونل در یک دوره زمانی یک هفته‌ای، در اردیبهشت ماه ۱۳۹۷، نمونه برداری شد. همچنین با استفاده از یک دوربین فیلمبرداری حجم تردد و نوع خودرو‌های عبوری از تونل ثبت و در نهایت شمارش شد.
آنگونه که شهبازی گفته، تونل‌های شهری یکی از آلوده‌ترین نقاط از نظر غلظت ذرات معلق در شهر‌ها هستند. با توجه به اینکه تنها منبع تولید آلودگی در تونل‌های شهری، خودرو‌ها هستند، این محیط‌ها بستری ایده آل برای انجام مطالعات آلودگی تولیدی خودرو‌ها است. به بیان دیگر، با تقریب خوبی تمام ذرات معلق موجود در تونل ناشی از تردد خودرو‌ها بوده و سایر منابع صنعتی، کشاورزی و خانگی و.. در تولید این ذرات نقشی ندارند.
به همین جهت با مطالعه آلودگی هوا در تونل می‌توان اطلاعات بسیار ارزشمندی در خصوص ضرایب انتشار آلایندگی خودرو‌ها بدست آورد. همچنین با آنالیز جنس و ترکیبات ساختاری ذرات معلق منتشر شده توسط خودرو‌ها در تونل می‌توان به منشأ تولید ذرات پی برد. به عنوان مثال با بررسی جنس ذرات می‌توان مشخص کرد که کدام دسته از ذرات از اگزوز خودرو خارج شده اند و کدام دسته از ذرات ناشی از منابع دیگر از جمله سایش لنت ترمز، لاستیک خودرو و.. هستند.
شهبازی تصریح کرد: تونل نیایش یکی از بزرگترین تونل‌های شهری ایران، با طول تقریبی ۶.۷ کیلومتر، است که بزرگراه نیایش را به بزرگراه صدر انتقال می‌دهد. با توجه به اینکه تردد ناوگان حمل و نقل سنگین در این تونل غیرمجاز است، عمده ذرات معلق نمونه برداری شده ناشی از تردد خودرو‌های سبک بنزینی است.
سرپرست واحد فنی شرکت کنترل کیفیت هوای تهران درباره اهداف انجام گفت: تعیین ضریب انتشار ذرات معلق خودرو‌های سبک سواری در شهر تهران، تعیین اجزا و ترکیبات شیمیایی تشکیل دهنده‌ی ذرات معلق منتشر شده توسط خودرو‌های سبک سواری در شهر تهران و منشأیابی منابع اصلی از طریق شناسایی عناصر موجود در ذرات، صحت سنجی سیاهه انتشار شهر تهران و تولید داده‌ها و اطلاعات ارزشمند در زمینه بروزرسانی سیاهه انتشار شهر تهران و ارزیابی اثربخشی طرح‌های ترافیکی هدفمند در زمینه کاهش کاهش آلودگی هوای شهر تهران از جمله طرح کنترل آلودگی هوای شهر (طرح کاهش) بطور کلان در این پروژه دنبال می‌شود. با توجه به اینکه تجهیزات مربوط به انجام آنالیز‌های شیمیایی این پروژه در کشور موجود نبوده، کلیه آنالیز‌های مربوط به ذرات معلق جمع آوری شده در تونل نیایش در مؤسسه Paul Scherrer Institute سوییس و مؤسسه تحقیقاتی Helmholtz Zentrum در کشور آلمان انجام گرفت.
شهبازی در بخش مهمی در گزارش این پروژه تاکید کرد: نتایج پروژه نشان داد که اولاً ضریب انتشار ذرات معلق با قطر کمتر از ۲.۵ میکرون (PM۲.۵) برای ناوگان خودرو‌های سواری بنزینی شهر تهران در حدود ۱۶ میلی‌گرم به ازای هر کیلومتر تردد خودرو است. در ثانی، تشخیص نقش پررنگ عناصری نظیر آهن و آنتیموان در ساختار ذرات معلق ناشی از تردد خودرو‌ها که منابعی غیراحتراقی داشته و ناشی از عواملی از جمله لنت ترمز است، از دیگر دستاورد‌های ارزشمند این تحقیق بوده است. علاوه بر ترمز، ذرات منتشر شده ناشی از فرسایش لاستیک خودرو از منابع اصلی کربن آلی است. هم بالای کربن آلی در انتشارات ناشی از ناوگان سبک بنزینی حمل و نقل تهران را نیز می‌توان به فرسایش لاستیک خودرو‌ها نسبت داد. به عبارت دیگر، سایش لنت ترمز، تایر خودرو و حتی سطح جاده در اثر تردد خودرو‌ها نیز از منابع دیگر تولید ذرات معلق در خودرو‌های سواری است که در اثر افزایش حجم ترافیک و تردد خودرو‌ها افزایش پیدا می‌کند.
شهبازی همچنین در بخش دیگری از این گزارش اعلام کرد: تاکنون در شهر تهران نقش محوری ترافیک در تولید آلودگی‌های ناشی از عوامل غیر احتراقی کمتر مورد توجه قرار گرفته است. رانندگی در ترافیک سنگین موجب می‌شود تا رانندگان تهرانی چندین برابر بیشتر از رانندگان سایر مناطق از ترمز استفاده کنند. در نتیجه نقش مخرب ترافیک، نه تنها به عنوان عاملی که منجر به تولید آلاینده‌های ناشی از احتراق می‌شود، بلکه به عنوان عاملی مؤثر در تعیین شیوه رانندگی و به تبع آن تولید ذرات معلق ناشی از عوامل غیر احتراقی بسیار برجسته است. از این روی توجه ویژه به نقش خودرو‌های سواری در انتشار ذرات معلق و طراحی سیاست‌های بنیادین در راستای کاهش انتشار این ذرات ضروری به نظر می‌رسد. روانسازی ترافیک و کاهش استفاده از خودرو‌های تک سرنشین از راهکار‌های اساسی در جهت کاهش انتشار ذرات معلق ناشی از فرآیند‌های سایشی در خودرو‌های سواری و سایر ناوگان‌های پر تردد دارد.
شهبازی در خاته اظهار کرد: براساس نتایج بدست آمده در پروژه تونل نیایش، در جدیدترین بروز رسانی سیاهه انتشار آلایندگی شهر تهران برای سال مبنای ۱۳۹۶، محاسبات انتشار ناشی از فرآیند‌های سایشی خودرو‌ها (از جمله سایش لنت ترمز، تایر خودرو و سطح جاده) بصورت جدی مد نظر قرار گرفته و سهم آن از کل ذرات معلق تولیدی در شهر تهران مشخص شد. مقایسه نتایج سیاهه انتشار سال ۱۳۹۶ با نتایج بدست آمده از پروژه تونل نیایش نشان دهنده دقت قابل قبول محاسبات سیاهه انتشار شهر تهران است و سهم خودرو‌های سواری بنزینی در کل ذرات معلق تولیدی بخش حمل و نقل افزایش قابل ملاحظه‌ای پیدا کرده است.
براساس آخرین سیاهه انتشار آلایندگی شهر تهران برای سال ۱۳۹۶، خودرو‌های سواری شهر تهران از سه طریق موجب تولید و انتشار ذرات معلق به هوای شهر تهران می‌شوند. بخشی از ذرات از اگزوز خودرو‌های سواری خارج شده و بخش دیگری ناشی از سایش لنت ترمز، تایر و سطح جاده است.
گاز‌های آلاینده خروجی از اگزوز خودرو‌های سواری نیز، موجب تشکیل ذرات معلق ثانویه در هوای شهر تهران می‌شوند. براساس سیاهه انتشار سال ۱۳۹۶ شهر تهران، تولید ذرات احتراقی و سایشی خودرو‌های سواری به تنهایی سهم ۱۴ درصدی در ذرات معلق تولیدی در شهر تهران دارند. علاوه بر آن گاز‌های آلاینده خروجی از اگزوز خودرو‌های سواری بنزینی تأثیر مستقیمی در تولید ذرات معلق ثانویه داشته که در جو شکل می‌گیرند. سهم خودرو‌های سواری بنزینی در تولید گاز‌های آلاینده شهر تهران نیز در حدود ۳۸ درصد است که نشان می‌دهد خودرو‌های سواری بنزینی از مهمترین منابع آلاینده در شهر تهران هستند و کاهش تردد آن‌ها در سطح شهر قطعاً باعث کاهش آلودگی هوای شهر تهران خواهد شد.
حسین شهبازی سرپرست معاونت فنی شرکت کنترل کیفیت هوای تهران در این باره گفت: یکی از سوالات مطرح شده در سال‌های اخیر در زمینه آلودگی هوای شهر تهران، جایگاه و اهمیت خودرو‌های سواری بنزینی در آلودگی هوای شهر تهران بوده و اینکه اجرای طرح‌های ترافیکی هدفمند از جمله طرح کاهش در راستای ارتقای کیفیت هوا تأثیری بر کاهش آلودگی هوای شهر تهران دارد یا خیر؟
شرکت کنترل کیفیت هوا با همکاری دانشگاه صنعتی شریف و آزمایشگاه‌های معتبر بین المللی، در سال ۱۳۹۷ شروع به انجام مطالعه آلودگی در تونل‌های شهری کرد و این مطالعه با بررسی آلودگی در تونل نیایش شروع شد. در این تحقیق با استقرار سه ایستگاه با تجهیزات پیشرفته در داخل و خارج تونل نیایش، آلودگی هوای داخل و خارج تونل در یک دوره زمانی یک هفته‌ای، در اردیبهشت ماه ۱۳۹۷، نمونه برداری شد. همچنین با استفاده از یک دوربین فیلمبرداری حجم تردد و نوع خودرو‌های عبوری از تونل ثبت و در نهایت شمارش شد.
آنگونه که شهبازی گفته، تونل‌های شهری یکی از آلوده‌ترین نقاط از نظر غلظت ذرات معلق در شهر‌ها هستند. با توجه به اینکه تنها منبع تولید آلودگی در تونل‌های شهری، خودرو‌ها هستند، این محیط‌ها بستری ایده آل برای انجام مطالعات آلودگی تولیدی خودرو‌ها است. به بیان دیگر، با تقریب خوبی تمام ذرات معلق موجود در تونل ناشی از تردد خودرو‌ها بوده و سایر منابع صنعتی، کشاورزی و خانگی و.. در تولید این ذرات نقشی ندارند.
به همین جهت با مطالعه آلودگی هوا در تونل می‌توان اطلاعات بسیار ارزشمندی در خصوص ضرایب انتشار آلایندگی خودرو‌ها بدست آورد. همچنین با آنالیز جنس و ترکیبات ساختاری ذرات معلق منتشر شده توسط خودرو‌ها در تونل می‌توان به منشأ تولید ذرات پی برد. به عنوان مثال با بررسی جنس ذرات می‌توان مشخص کرد که کدام دسته از ذرات از اگزوز خودرو خارج شده اند و کدام دسته از ذرات ناشی از منابع دیگر از جمله سایش لنت ترمز، لاستیک خودرو و.. هستند.
شهبازی تصریح کرد: تونل نیایش یکی از بزرگترین تونل‌های شهری ایران، با طول تقریبی ۶.۷ کیلومتر، است که بزرگراه نیایش را به بزرگراه صدر انتقال می‌دهد. با توجه به اینکه تردد ناوگان حمل و نقل سنگین در این تونل غیرمجاز است، عمده ذرات معلق نمونه برداری شده ناشی از تردد خودرو‌های سبک بنزینی است.
سرپرست واحد فنی شرکت کنترل کیفیت هوای تهران درباره اهداف انجام گفت: تعیین ضریب انتشار ذرات معلق خودرو‌های سبک سواری در شهر تهران، تعیین اجزا و ترکیبات شیمیایی تشکیل دهنده‌ی ذرات معلق منتشر شده توسط خودرو‌های سبک سواری در شهر تهران و منشأیابی منابع اصلی از طریق شناسایی عناصر موجود در ذرات، صحت سنجی سیاهه انتشار شهر تهران و تولید داده‌ها و اطلاعات ارزشمند در زمینه بروزرسانی سیاهه انتشار شهر تهران و ارزیابی اثربخشی طرح‌های ترافیکی هدفمند در زمینه کاهش کاهش آلودگی هوای شهر تهران از جمله طرح کنترل آلودگی هوای شهر (طرح کاهش) بطور کلان در این پروژه دنبال می‌شود. با توجه به اینکه تجهیزات مربوط به انجام آنالیز‌های شیمیایی این پروژه در کشور موجود نبوده، کلیه آنالیز‌های مربوط به ذرات معلق جمع آوری شده در تونل نیایش در مؤسسه Paul Scherrer Institute سوییس و مؤسسه تحقیقاتی Helmholtz Zentrum در کشور آلمان انجام گرفت.
شهبازی در بخش مهمی در گزارش این پروژه تاکید کرد: نتایج پروژه نشان داد که اولاً ضریب انتشار ذرات معلق با قطر کمتر از ۲.۵ میکرون (PM۲.۵) برای ناوگان خودرو‌های سواری بنزینی شهر تهران در حدود ۱۶ میلی‌گرم به ازای هر کیلومتر تردد خودرو است. در ثانی، تشخیص نقش پررنگ عناصری نظیر آهن و آنتیموان در ساختار ذرات معلق ناشی از تردد خودرو‌ها که منابعی غیراحتراقی داشته و ناشی از عواملی از جمله لنت ترمز است، از دیگر دستاورد‌های ارزشمند این تحقیق بوده است. علاوه بر ترمز، ذرات منتشر شده ناشی از فرسایش لاستیک خودرو از منابع اصلی کربن آلی است. هم بالای کربن آلی در انتشارات ناشی از ناوگان سبک بنزینی حمل و نقل تهران را نیز می‌توان به فرسایش لاستیک خودرو‌ها نسبت داد. به عبارت دیگر، سایش لنت ترمز، تایر خودرو و حتی سطح جاده در اثر تردد خودرو‌ها نیز از منابع دیگر تولید ذرات معلق در خودرو‌های سواری است که در اثر افزایش حجم ترافیک و تردد خودرو‌ها افزایش پیدا می‌کند.
شهبازی همچنین در بخش دیگری از این گزارش اعلام کرد: تاکنون در شهر تهران نقش محوری ترافیک در تولید آلودگی‌های ناشی از عوامل غیر احتراقی کمتر مورد توجه قرار گرفته است. رانندگی در ترافیک سنگین موجب می‌شود تا رانندگان تهرانی چندین برابر بیشتر از رانندگان سایر مناطق از ترمز استفاده کنند. در نتیجه نقش مخرب ترافیک، نه تنها به عنوان عاملی که منجر به تولید آلاینده‌های ناشی از احتراق می‌شود، بلکه به عنوان عاملی مؤثر در تعیین شیوه رانندگی و به تبع آن تولید ذرات معلق ناشی از عوامل غیر احتراقی بسیار برجسته است. از این روی توجه ویژه به نقش خودرو‌های سواری در انتشار ذرات معلق و طراحی سیاست‌های بنیادین در راستای کاهش انتشار این ذرات ضروری به نظر می‌رسد. روانسازی ترافیک و کاهش استفاده از خودرو‌های تک سرنشین از راهکار‌های اساسی در جهت کاهش انتشار ذرات معلق ناشی از فرآیند‌های سایشی در خودرو‌های سواری و سایر ناوگان‌های پر تردد دارد.
شهبازی در خاته اظهار کرد: براساس نتایج بدست آمده در پروژه تونل نیایش، در جدیدترین بروز رسانی سیاهه انتشار آلایندگی شهر تهران برای سال مبنای ۱۳۹۶، محاسبات انتشار ناشی از فرآیند‌های سایشی خودرو‌ها (از جمله سایش لنت ترمز، تایر خودرو و سطح جاده) بصورت جدی مد نظر قرار گرفته و سهم آن از کل ذرات معلق تولیدی در شهر تهران مشخص شد. مقایسه نتایج سیاهه انتشار سال ۱۳۹۶ با نتایج بدست آمده از پروژه تونل نیایش نشان دهنده دقت قابل قبول محاسبات سیاهه انتشار شهر تهران است و سهم خودرو‌های سواری بنزینی در کل ذرات معلق تولیدی بخش حمل و نقل افزایش قابل ملاحظه‌ای پیدا کرده است.
براساس آخرین سیاهه انتشار آلایندگی شهر تهران برای سال ۱۳۹۶، خودرو‌های سواری شهر تهران از سه طریق موجب تولید و انتشار ذرات معلق به هوای شهر تهران می‌شوند. بخشی از ذرات از اگزوز خودرو‌های سواری خارج شده و بخش دیگری ناشی از سایش لنت ترمز، تایر و سطح جاده است.
گاز‌های آلاینده خروجی از اگزوز خودرو‌های سواری نیز، موجب تشکیل ذرات معلق ثانویه در هوای شهر تهران می‌شوند. براساس سیاهه انتشار سال ۱۳۹۶ شهر تهران، تولید ذرات احتراقی و سایشی خودرو‌های سواری به تنهایی سهم ۱۴ درصدی در ذرات معلق تولیدی در شهر تهران دارند. علاوه بر آن گاز‌های آلاینده خروجی از اگزوز خودرو‌های سواری بنزینی تأثیر مستقیمی در تولید ذرات معلق ثانویه داشته که در جو شکل می‌گیرند. سهم خودرو‌های سواری بنزینی در تولید گاز‌های آلاینده شهر تهران نیز در حدود ۳۸ درصد است که نشان می‌دهد خودرو‌های سواری بنزینی از مهمترین منابع آلاینده در شهر تهران هستند و کاهش تردد آن‌ها در سطح شهر قطعاً باعث کاهش آلودگی هوای شهر تهران خواهد شد.
ارسال نظرات