کد خبر:۷۹۰۰۳۷
با استفاده از سلول‌های بنیادی؛
رگ‌های خونی بر روی بافت زنده چاپ سه بعدی می‌شوند
محققان موسسه «ویس Wyss» دانشگاه هاروارد راه حلی توسعه داده‌اند که رگ‌های خونی را روی بافت‌های زنده چاپ سه‌بعدی می‌کند.
به گزارش گروه فناوری خبرگزاری دانشجو، اندام‌هایی که در آزمایشگاه‌ها رشد کرده‌اند، معمولا به اندازه‌ای کوچک هستند که نمی‌توان از آن‌ها در بدن انسان استفاده کرد. علاوه بر آن این اندام‌ها فاقد مکانیسمی کارآمد برای اکسیژن‌رسانی به بدن هستند.
حال، گروهی از محققان موسسه «ویس Wyss» دانشگاه هاروارد راه حلی توسعه داده‌اند که رگ‌های خونی را روی بافت‌های زنده چاپ سه‌بعدی می‌کند.
این تکنیک «SWIFT» نام دارد و دانشمندان را قادر می‌سازد که اندام‌های بزرگ‌تر و مؤثرتری بسازند. تیم تحقیقات دانشگاه هاروارد توانست با استفاده از سلول‌های بنیادی یک بافت قلب بسازند که می‌توانست در یک دوره هفت روزه ضربان داشته باشد.
سپس آن‌ها سلول‌های بنیادی را درون قالب جمع کردند. بعد از آن جوهر چاپ مربوطه را با استفاده از چاپ سه بعدی در ماتریکس الگوبرداری کردند. در نهایت، جوهر برداشته شد تا کانال‌هایی را نشان دهد، که به عنوان رگ‌های خونی عمل می‌کنند.
حفره‌های باز در رگ‌های خونی با سلول‌های درون رگی پوشانده شدند تا از رگ واقعی تقلید کنند. چاپ زیستی با استفاده از چاپگر‌های سه‌بعدی هنوز در مراحل اولیه خود است.
بر خلاف پوست و استخوان‌های چاپ سه‌بعدی شده، اندام‌های چاپ سه‌بعدی نیازمند رگ‌هایی هستند که شبکه‌های وسیعی از عروق خونی در آن‌ها قرار دارد. محققان معتقدند که روش «SWIFT» می‌تواند با هر نوع سلولی کاربرد داشته باشد.
با اینکه این فناوری هنوز در مراحل اولیه خود است، می‌تواند راهی را برای محققان به ارمغان آورد که در آزمایشگاه به تولید اندام‌های بدن بپردازند.
حال، گروهی از محققان موسسه «ویس Wyss» دانشگاه هاروارد راه حلی توسعه داده‌اند که رگ‌های خونی را روی بافت‌های زنده چاپ سه‌بعدی می‌کند.
این تکنیک «SWIFT» نام دارد و دانشمندان را قادر می‌سازد که اندام‌های بزرگ‌تر و مؤثرتری بسازند. تیم تحقیقات دانشگاه هاروارد توانست با استفاده از سلول‌های بنیادی یک بافت قلب بسازند که می‌توانست در یک دوره هفت روزه ضربان داشته باشد.
سپس آن‌ها سلول‌های بنیادی را درون قالب جمع کردند. بعد از آن جوهر چاپ مربوطه را با استفاده از چاپ سه بعدی در ماتریکس الگوبرداری کردند. در نهایت، جوهر برداشته شد تا کانال‌هایی را نشان دهد، که به عنوان رگ‌های خونی عمل می‌کنند.
حفره‌های باز در رگ‌های خونی با سلول‌های درون رگی پوشانده شدند تا از رگ واقعی تقلید کنند. چاپ زیستی با استفاده از چاپگر‌های سه‌بعدی هنوز در مراحل اولیه خود است.
بر خلاف پوست و استخوان‌های چاپ سه‌بعدی شده، اندام‌های چاپ سه‌بعدی نیازمند رگ‌هایی هستند که شبکه‌های وسیعی از عروق خونی در آن‌ها قرار دارد. محققان معتقدند که روش «SWIFT» می‌تواند با هر نوع سلولی کاربرد داشته باشد.
با اینکه این فناوری هنوز در مراحل اولیه خود است، می‌تواند راهی را برای محققان به ارمغان آورد که در آزمایشگاه به تولید اندام‌های بدن بپردازند.
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
اخبار مرتبط
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.