به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو، در خلال دهه گذشته، روند تحولات بین المللی در آسیای غربی، جنوبی و میانه متلاطم بوده است. این تلاطم از خاورمیانه شروع شد که در آن، امریکا، اسرائیل و عربستان سعودی مسئولیت مشترک ایجاد مردم سالاری در سوریه را بر عهده گرفتند، ولی منطقه به شدیدترین بحران‌های خود وارد شد.
به نقل از دیپلماسی ایرانی، در ابتدای این بهار مهندسی شده، یک مفسر عرب شرایط را این گونه خلاصه کرد: ایران از بشار اسد حمایت می‌کند. کشورهای عرب حوزه خلیج فارس مخالف اسد و او نیز مخالف اخوان المسلمین و باراک اوباما مخالف السیسی است، ولی کشورهای حوزه خلیج فارس هوادار عبدالفتاح السیسی و در نتیجه مخالف اخوان المسلمین هستند. ایران هوادار حماس است، ولی حماس از اخوان المسلمین حمایت می‌کند. اوباما از اخوان حمایت می‌کند، ولی حماس مخالف اوباماست. کشورهای حوزه خلیج فارس موافق اوباما هستند، ولی ترکیه در کنار کشورهای خلیج فارس است که مخالف اسد هستند، ولی ترکیه هوادار اخوان المسلمین و مخالف السیسی است و السیسی مورد حمایت کشورهای خلیج فارس قرار دارد.
با به قدرت رسیدن دونالد ترامپ، بهبود روابط با ایران پایان یافت و این کشور تحریم شد. السیسی محبوب عربستان شد و امارات متحده روابط بسیار نزدیک تری با هند و اسرائیل برقرار کرد. ترکیه به روسیه نزدیک‌تر شد. امارات و عربستان با یمن درگیر شدند و تحریم قطر اوضاع را پیچیده‌تر کرد.
در اوکراین نیز بهار شد و در ادامه روسیه کریمه را به خود منضم ساخت و احتمال درگیر شدن امریکا با روسیه در بلند مدت محتمل شد.
امریکا و متحدانش به یقین منفعت برندگان این شرایط نیستند. مصر در آشوب و عراق بی ثبات است، ولی سوریه قوی ترشده است. امارات و عربستان نیز آسیب پذیرتر از هر زمان دیگری هستنند. شرایط حاکم در اطراف اوراسیا امریکا را به چالش می‌کشد.
ایران، ترکیه و پاکستان امتیازات بسیار بیشتری دارند. نظم نوین جهانی به انتهای خود رسیده است. چین با اقتصاد نرم خود به آهستگی جلو می‌رود و روسیه بزرگترین منفعت برنده است.
ترامپ که به دنبال سلطه گری تمام عیار است، به پاکستان بی توجهی می‌کند، ولی روابط خود را با هند گرم‌تر کرده است. عجیب آن که، با وجودی که عربستان سعودی و امارات متحده عربی با دشمن اصلی پاکستان یعنی هند روابط نزدیکتری برقرار کرده اند، حاکمان پاکستان از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۸ ائتلاف خود را با عربستان و امریکا حفظ کرده اند.
ائتلاف میان هند و امریکا تاثیراتی مشابه سوریه و کریمه را بر پاکستان و افغانستان داشته است. امریکا به شدت نگران پایگاه‌های خود در ترکیه است که همچنین در آن‌ها جنگ افزار‌های هسته‌ای قرار دارد و در همین حال روسیه درحال نفوذ به درون ترکیه است.
عمران خان، نخست وزیر پاکستان هرچند دیر هنگام حامل پیام آشتی به ایران بوده است. امارات محدودیت‌های خود علیه ایران را رفع کرده است. ایران آماده اعزام فرستاده خود به ریاض است و در همین حال، روسیه پیشنهاد تقویت امنیت عربستان سعودی را داده، ولی پرسش‌های زیادی باقی است.
آیا امریکا بدون رسیدن به توافق صلح از افغانستان خارج می‌شود یا تنها ۴ هزار نیرویی را که برای ترساندن طالبان آورده بود، خارج می‌کند؟
اگر امریکا ادعا می‌کند داعش از خاورمیانه رخت بربسته است، این همه تروریست به کجا رفته اند؟ این تردید وجود دارد که داعش برای مقابله با طالبان و مرحله بعدی بی ثباتی در افغانستان به کار گرفته شود که در نتیجه پاکستان نیز بی ثبات خواهد شد.
اتصال مثلث شیطانی محکم‌تر از گذشته شده است. امریکا با رئیس جمهوری روانی خود، هند با تندرو‌های حاکم و پادشاهان عرب منطقه را بی ثبات خواهند کرد. پیامد‌های رفتار رهبران نامتعارف غیرقابل پیش بینی است.
به نقل از دیپلماسی ایرانی، در ابتدای این بهار مهندسی شده، یک مفسر عرب شرایط را این گونه خلاصه کرد: ایران از بشار اسد حمایت می‌کند. کشورهای عرب حوزه خلیج فارس مخالف اسد و او نیز مخالف اخوان المسلمین و باراک اوباما مخالف السیسی است، ولی کشورهای حوزه خلیج فارس هوادار عبدالفتاح السیسی و در نتیجه مخالف اخوان المسلمین هستند. ایران هوادار حماس است، ولی حماس از اخوان المسلمین حمایت می‌کند. اوباما از اخوان حمایت می‌کند، ولی حماس مخالف اوباماست. کشورهای حوزه خلیج فارس موافق اوباما هستند، ولی ترکیه در کنار کشورهای خلیج فارس است که مخالف اسد هستند، ولی ترکیه هوادار اخوان المسلمین و مخالف السیسی است و السیسی مورد حمایت کشورهای خلیج فارس قرار دارد.
با به قدرت رسیدن دونالد ترامپ، بهبود روابط با ایران پایان یافت و این کشور تحریم شد. السیسی محبوب عربستان شد و امارات متحده روابط بسیار نزدیک تری با هند و اسرائیل برقرار کرد. ترکیه به روسیه نزدیک‌تر شد. امارات و عربستان با یمن درگیر شدند و تحریم قطر اوضاع را پیچیده‌تر کرد.
در اوکراین نیز بهار شد و در ادامه روسیه کریمه را به خود منضم ساخت و احتمال درگیر شدن امریکا با روسیه در بلند مدت محتمل شد.
امریکا و متحدانش به یقین منفعت برندگان این شرایط نیستند. مصر در آشوب و عراق بی ثبات است، ولی سوریه قوی ترشده است. امارات و عربستان نیز آسیب پذیرتر از هر زمان دیگری هستنند. شرایط حاکم در اطراف اوراسیا امریکا را به چالش می‌کشد.
ایران، ترکیه و پاکستان امتیازات بسیار بیشتری دارند. نظم نوین جهانی به انتهای خود رسیده است. چین با اقتصاد نرم خود به آهستگی جلو می‌رود و روسیه بزرگترین منفعت برنده است.
ترامپ که به دنبال سلطه گری تمام عیار است، به پاکستان بی توجهی می‌کند، ولی روابط خود را با هند گرم‌تر کرده است. عجیب آن که، با وجودی که عربستان سعودی و امارات متحده عربی با دشمن اصلی پاکستان یعنی هند روابط نزدیکتری برقرار کرده اند، حاکمان پاکستان از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۸ ائتلاف خود را با عربستان و امریکا حفظ کرده اند.
ائتلاف میان هند و امریکا تاثیراتی مشابه سوریه و کریمه را بر پاکستان و افغانستان داشته است. امریکا به شدت نگران پایگاه‌های خود در ترکیه است که همچنین در آن‌ها جنگ افزار‌های هسته‌ای قرار دارد و در همین حال روسیه درحال نفوذ به درون ترکیه است.
عمران خان، نخست وزیر پاکستان هرچند دیر هنگام حامل پیام آشتی به ایران بوده است. امارات محدودیت‌های خود علیه ایران را رفع کرده است. ایران آماده اعزام فرستاده خود به ریاض است و در همین حال، روسیه پیشنهاد تقویت امنیت عربستان سعودی را داده، ولی پرسش‌های زیادی باقی است.
آیا امریکا بدون رسیدن به توافق صلح از افغانستان خارج می‌شود یا تنها ۴ هزار نیرویی را که برای ترساندن طالبان آورده بود، خارج می‌کند؟
اگر امریکا ادعا می‌کند داعش از خاورمیانه رخت بربسته است، این همه تروریست به کجا رفته اند؟ این تردید وجود دارد که داعش برای مقابله با طالبان و مرحله بعدی بی ثباتی در افغانستان به کار گرفته شود که در نتیجه پاکستان نیز بی ثبات خواهد شد.
اتصال مثلث شیطانی محکم‌تر از گذشته شده است. امریکا با رئیس جمهوری روانی خود، هند با تندرو‌های حاکم و پادشاهان عرب منطقه را بی ثبات خواهند کرد. پیامد‌های رفتار رهبران نامتعارف غیرقابل پیش بینی است.
ارسال نظرات