یاداشت دانشجویی |
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو- پدرام جدی چروده؛ در سال‌های اخیر به واسطه شرایط اقتصادی کشور و نام گذاری سال‌ها، از تولید بعنوان راه حل وضعیت اقتصادی نام برده اند اما عموماً تصورات غلطی نسبت به تولید برداشت کرده ایم، که برخی از این تصورات در ادامه یاداشت ذکر شده است؛
۱- تولید یکه موئلفه صفر و یکی نیست بلکه برداری است و به معنای داخلی بودن همه چرخه تولید و صددرصد داخلی بودن کالا یا خدمت نهایی نیست. یعنی ممکن است شما در داخل کالای تولید کنید، اما چند قطعه آن از کشور‌های دیگر وارد شود. ممکن است برند خارجی باشد، اما فرایند ساخت و تمام مواد اولیه آن در داخل تهیه گردد و حالت‌های دیگر؛ پس تولید به معنای تماماً ایرانی تصور غلطی است و اتفاقاً ایجاد ارتباطات درهم تندیده به منظور تولید کالا میتواند به استحکام روابط خارجی بی انجامد! البته این امر برای جمهوری اسلامی با کشور‌های همسو یا کشور‌های مستقل ضروری است.
۲- عموماً تصور میکنند کمک به تولید و جهش آن یعنی احداث مجموعه‌های بزرگ و کوچک صنعتی و تولیدی، درصورتی که امروز ۲۱ درصد از تولیدی‌ها تعطیل هستند و یا عموماً نسبت به پتانسیل خود از بهره وری کمتری برخوردار هستند.
۳- با ارائه صرف تسهیلات یا به تعبیر دیگر پول پاشی نمیشود تولید و جهش آن را رقم زد- قبل از آنکه مشکل صنایع یا راه اندازی تولیدی تسهیلات باشد، سازوکارها، تسهیلگری در فراینده‌ها و مواد اولیه است.
۴- گفته میشود تولید کنیم که چه شود! و درکجا فروش رود؛ ما که با بازار‌های بین اللملی به واسطه تحریم و بسته بودن مبادلات بانکی حداقل ارتباط را داریم. باید گفت: کشور پهناور ۸۰ میلیونی وتنوع مصرفی آن و از سوی بازار بزرگ ۶۰۰ میلیونی کشور‌های اطرافمان که در هم تنیدگی فرهنگی، اجتماعی و بعضاً سیاسی داریم خود عاملی جهت بی اثر کردن تحریم‌ها است.
۵- اما تصور دیگر وضع قوانین پیچیده، متعدد و ایجاد دستگاه‌ها و بستر‌های قابل پیگیری و اجرا میتواند به جهش تولید کمک کند! درصورتی که علاوه بر داشتن قوانین و دستگاه‌های کافی، وضع قوانین جدید فقط به افراد با اراده، حرف دقیق، هوشمند و منسجم در مجلس نیاز دارد و مدیرانی توانمند به اجرای سیاست های درست.
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
۱- تولید یکه موئلفه صفر و یکی نیست بلکه برداری است و به معنای داخلی بودن همه چرخه تولید و صددرصد داخلی بودن کالا یا خدمت نهایی نیست. یعنی ممکن است شما در داخل کالای تولید کنید، اما چند قطعه آن از کشور‌های دیگر وارد شود. ممکن است برند خارجی باشد، اما فرایند ساخت و تمام مواد اولیه آن در داخل تهیه گردد و حالت‌های دیگر؛ پس تولید به معنای تماماً ایرانی تصور غلطی است و اتفاقاً ایجاد ارتباطات درهم تندیده به منظور تولید کالا میتواند به استحکام روابط خارجی بی انجامد! البته این امر برای جمهوری اسلامی با کشور‌های همسو یا کشور‌های مستقل ضروری است.
۲- عموماً تصور میکنند کمک به تولید و جهش آن یعنی احداث مجموعه‌های بزرگ و کوچک صنعتی و تولیدی، درصورتی که امروز ۲۱ درصد از تولیدی‌ها تعطیل هستند و یا عموماً نسبت به پتانسیل خود از بهره وری کمتری برخوردار هستند.
۳- با ارائه صرف تسهیلات یا به تعبیر دیگر پول پاشی نمیشود تولید و جهش آن را رقم زد- قبل از آنکه مشکل صنایع یا راه اندازی تولیدی تسهیلات باشد، سازوکارها، تسهیلگری در فراینده‌ها و مواد اولیه است.
۴- گفته میشود تولید کنیم که چه شود! و درکجا فروش رود؛ ما که با بازار‌های بین اللملی به واسطه تحریم و بسته بودن مبادلات بانکی حداقل ارتباط را داریم. باید گفت: کشور پهناور ۸۰ میلیونی وتنوع مصرفی آن و از سوی بازار بزرگ ۶۰۰ میلیونی کشور‌های اطرافمان که در هم تنیدگی فرهنگی، اجتماعی و بعضاً سیاسی داریم خود عاملی جهت بی اثر کردن تحریم‌ها است.
۵- اما تصور دیگر وضع قوانین پیچیده، متعدد و ایجاد دستگاه‌ها و بستر‌های قابل پیگیری و اجرا میتواند به جهش تولید کمک کند! درصورتی که علاوه بر داشتن قوانین و دستگاه‌های کافی، وضع قوانین جدید فقط به افراد با اراده، حرف دقیق، هوشمند و منسجم در مجلس نیاز دارد و مدیرانی توانمند به اجرای سیاست های درست.
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
ارسال نظرات