نیویورک تایمز:
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، نیویورک تایمز در یادداشتی درباره تاثیر کرونا بر فضای سیاست داخلی آمریکا و احتمال ظهور یک جنبش سیاسی جدید استدلال کرد که این ویروس بنیان ایدئولوژیک حزب جمهوریخواه را تهدید می‌کند و دونالد ترامپ و متحدانش نگران چیزی فراتر از انتخابات ماه نوامبر هستند.
«جامل بویی» ستون‌نویس این نشریه شنبه نوشت: دونالد ترامپ رییس جمهوری آمریکا با موج عظیم بیکاری و انقباض اقتصادی روبروست و تلاش می‌کند تا محدودیت‌های کرونایی را پایان دهد و اقتصاد را به حالت عادی بازگرداند. به همین دلیل، او هفته گذشته را صرف اعمال اختیارات ریاست جمهوری برای بازگشایی اقتصادی کرد و گفت: کشور ما باید بازگشایی شود و این اتفاق خواهد افتاد. من این کار را با امنیت انجام می‌دهم و امیدوارم که بعضی از بخش‌ها سریع‌تر باز شود.
جمهوریخواهان کنگره نیز مانند ترامپ اصرار دارند که محدودیت‌ها تمام شود. «اندی بیگز» عضو تندرو جمهوریخواهان در مجلس نمایندگان آمریکا به پولیتیکو گفت: «این مساله (بازگشایی اقتصادی) باید دیروز اتفاق می‌افتاد.» «جان کندی» سناتور جمهوریخواه ایالت لوئیزیانا هم به فاکس نیوز گفت: «کشور باید بازگشایی شود»، اما وی هشدار داد: «وقتی کشور بازگشایی شود ویروس کرونا با سرعت بیشتری منتشر می‌شود و ما باید برای آن آماده باشیم.»
نیویورک تایمز درباره اضطراب سیاسی ترامپ و متحدانش نوشت: تردیدی نیست که نگرانی‌ها در مورد تبعات اقتصادی تمدید محدودیت‌ها و قرنطینه، واقعی است. اما جمهوریخواهان، بویژه ترامپ، در مورد انتخابات ماه نوامبر نیز نگران هستند. رییس جمهوری می‌داند که بخت وی بر اساس وضع اقتصادی دچار فراز و نشیب می‌شود. اگر او در مبارزات انتخابات ریاست جمهوری شکست بخورد، احتمالا جمهوریخواهان کنگره را نیز با خود به ورطه سقوط می‌کشد.
این روزنامه افزود:، اما به نظر می‌رسد که تلاش جمهوریخواهان برای بازگشایی اقتصادی دلیل دیگری هم دارد. کنگره برای مقابله با بحران مجبور است سیاست‌هایی را مدنظر قرار دهد که تحت هیچ شرایطی پذیرفتنی نیست. بسته ۲.۲ تریلیون دلاری برای مقابله با تبعات اقتصادی کرونا دو برابر «قانون احیای اقتصادی و سرمایه‌گذاری مجدد» است که سال ۲۰۰۹ تصویب شد. به طور قطع، کمک‌های بیشتری نیز تصویب خواهد شد و دموکرات‌ها در حال بررسی تریلیون‌ها دلار دیگر به عنوان بسته محرک اقتصادی هستند. در همین حال، بانک مرکزی آمریکا تریلیون‌ها دلار وام و اوراق قرضه ارائه می‌دهد تا بازار‌ها را باثبات کرده و نرخ‌های بهره را پایین نگه دارد.
ستون‌نویس نیویورک تایمز تصریح کرد: آمریکا در مدت تنها یک ماه جهش بزرگی به سوی نوعی سوسیال دموکراسی اضطراری کرده است. در صورتی که بحران اقتصادی و بهداشتی در سال جاری ادامه پیدا کند احتمال زیادی وجود دارد که آمریکایی‌ها بیش از پیش در این مسیر قرار بگیرند و این در حالی خواهد بود که کسب و کار‌ها همچنان تعطیل می‌شوند و بیکاری افزایش می‌یابد و دولت فدرال تنها نهادی خواهد بود که می‌تواند تمام اقتصاد را سر پا نگه دارد.
این منطق که مردم عادی در دوره آسیب‌پذیری اقتصادی و اجتماعی به امنیت نیاز دارند، همان قدر که در زمان‌های عادی درست است در دوره بحران نیز صدق می‌کند. اگر چیزی مثل دولت سوسیال دموکرات در چنین شرایطی عملی باشد پس قطعا در دوره رشد بالای اقتصادی و بیکاری پایین نیز شدنی است. در حالی که برنی سندرز و الیزابت وارن ایده‌های ترقیخواهانه را وارد جریان اصلی سیاست در آمریکا کردند، ممکن است که رای‌دهندگان این امر را یک واقعیت اساسی تلقی کنند.
بویی در ادامه یادداشت خود تاکید کرد: خطری که حزب جمهوریخواه را تهدید می‌کند این است که رای‌دهندگان رییس جمهوری را مقصر بیکاری و افزایش مرگ بیماران تلقی کنند. این یک ترس منطقی است، زیرا ترامپ به رغم هشدار‌هایی که خارج از دولت به گوش می‌رسید، با صدای بلند تهدید بیماری و بیکاری را رد کرد. از همین رو، خطر ایدئولوژیکی که وجود دارد این است که همان پروژه ایدئولوژیکی که با رونالد ریگان، دولت را در دست گرفت و با ترامپ در مسیر پیروزی قرار گرفت، تضعیف می‌شود.
جمهوریخواهان این موضوع را به طور علنی بیان نمی‌کنند، اما در آستانه تصویب اولین بسته کمکی مقابله با کرونا تلاش کردند تا سخاوتمندانه‌ترین بخش آن را نابود کنند، یعنی افزایش پوشش بیمه بیکاری را. چرا؟ «ریک اسکات» سناتور جمهوریخواه ایالت فلوریدا در صحن سنا در این باره گفت: لحظه‌ای که به سر کار برمی‌گردیم، نمی‌توانیم برای مردم انگیزه‌ای ایجاد کنیم تا بگویند «جای بهتری می‌توانم کار کنم». به عبارت بهتر، ما نمی‌توانیم به مردم کمک کنیم تا چانه‌زنی موثرتری برای دستمزد‌های بهتر داشته باشند. چه بحرانی وجود داشته باشد و چه وجود نداشته باشد، ما باید طبقه کارگر را منضبط کنیم.
تضمینی وجود ندارد که آمریکایی‌هایی با کمک‌های بیشتری از سوی دولت فدرال در مقابل همه‌گیری بیماری یا فروپاشی اقتصادی پاسخ دهند، اما در هر حال، چنین احتمالی هم کم نیست. رکود‌های پی‌درپی اواخر قرن نوزدهم نظم اجتماعی را مختل و فضا را برای رادیکالیسم سیاسی باز کرد. «رکود بزرگ» و «رکود پاندمیک» (همه‌گیری جهانی بیماری) هم ممکن است همین نتیجه را داشته باشد.
نیویورک تایمز در مورد تاثیر کرونا بر دیدگاه ریگان مبنی بر «دولت کوچک» و افزایش دخالت‌های دولت ترامپ در پرونده همه‌گیری این ویروس نوشت: جمهوریخواهان و محافظه‌کاران در تلاش برای کوچک کردن دولت، کشور را در مقابل یک بیماری مرگبار آسیب‌پذیر کرده و پروژه ریگان را تضعیف و مخالفان را قوی‌تر کردند.
این اتفاق در شرایطی رخ می‌دهد که یکی از ترقیخواه‌ترین نسل‌های تاریخ در حال پیدا کردن جایگاه خود در سیاست آمریکاست؛ نسلی که دیدگاه‌هایش بر اساس دو دهه جنگ و بحران اقتصادی شکل گرفته است.
بویی در پایان یادداشت خود یادآوری کرد: البته هنوز هیچ چیزی قطعی نیست و باید اتفاقات بیشتری رخ دهد. اما در حال حاضر، به نظر می‌رسد که در حیات آمریکا یک جنبش ارتجاعی در حال از هم گسیختن است و یک جنبش دیگر با بینشی بسیار متفاوت در حال شکل گرفتن است.
«جامل بویی» ستون‌نویس این نشریه شنبه نوشت: دونالد ترامپ رییس جمهوری آمریکا با موج عظیم بیکاری و انقباض اقتصادی روبروست و تلاش می‌کند تا محدودیت‌های کرونایی را پایان دهد و اقتصاد را به حالت عادی بازگرداند. به همین دلیل، او هفته گذشته را صرف اعمال اختیارات ریاست جمهوری برای بازگشایی اقتصادی کرد و گفت: کشور ما باید بازگشایی شود و این اتفاق خواهد افتاد. من این کار را با امنیت انجام می‌دهم و امیدوارم که بعضی از بخش‌ها سریع‌تر باز شود.
جمهوریخواهان کنگره نیز مانند ترامپ اصرار دارند که محدودیت‌ها تمام شود. «اندی بیگز» عضو تندرو جمهوریخواهان در مجلس نمایندگان آمریکا به پولیتیکو گفت: «این مساله (بازگشایی اقتصادی) باید دیروز اتفاق می‌افتاد.» «جان کندی» سناتور جمهوریخواه ایالت لوئیزیانا هم به فاکس نیوز گفت: «کشور باید بازگشایی شود»، اما وی هشدار داد: «وقتی کشور بازگشایی شود ویروس کرونا با سرعت بیشتری منتشر می‌شود و ما باید برای آن آماده باشیم.»
نیویورک تایمز درباره اضطراب سیاسی ترامپ و متحدانش نوشت: تردیدی نیست که نگرانی‌ها در مورد تبعات اقتصادی تمدید محدودیت‌ها و قرنطینه، واقعی است. اما جمهوریخواهان، بویژه ترامپ، در مورد انتخابات ماه نوامبر نیز نگران هستند. رییس جمهوری می‌داند که بخت وی بر اساس وضع اقتصادی دچار فراز و نشیب می‌شود. اگر او در مبارزات انتخابات ریاست جمهوری شکست بخورد، احتمالا جمهوریخواهان کنگره را نیز با خود به ورطه سقوط می‌کشد.
این روزنامه افزود:، اما به نظر می‌رسد که تلاش جمهوریخواهان برای بازگشایی اقتصادی دلیل دیگری هم دارد. کنگره برای مقابله با بحران مجبور است سیاست‌هایی را مدنظر قرار دهد که تحت هیچ شرایطی پذیرفتنی نیست. بسته ۲.۲ تریلیون دلاری برای مقابله با تبعات اقتصادی کرونا دو برابر «قانون احیای اقتصادی و سرمایه‌گذاری مجدد» است که سال ۲۰۰۹ تصویب شد. به طور قطع، کمک‌های بیشتری نیز تصویب خواهد شد و دموکرات‌ها در حال بررسی تریلیون‌ها دلار دیگر به عنوان بسته محرک اقتصادی هستند. در همین حال، بانک مرکزی آمریکا تریلیون‌ها دلار وام و اوراق قرضه ارائه می‌دهد تا بازار‌ها را باثبات کرده و نرخ‌های بهره را پایین نگه دارد.
ستون‌نویس نیویورک تایمز تصریح کرد: آمریکا در مدت تنها یک ماه جهش بزرگی به سوی نوعی سوسیال دموکراسی اضطراری کرده است. در صورتی که بحران اقتصادی و بهداشتی در سال جاری ادامه پیدا کند احتمال زیادی وجود دارد که آمریکایی‌ها بیش از پیش در این مسیر قرار بگیرند و این در حالی خواهد بود که کسب و کار‌ها همچنان تعطیل می‌شوند و بیکاری افزایش می‌یابد و دولت فدرال تنها نهادی خواهد بود که می‌تواند تمام اقتصاد را سر پا نگه دارد.
این منطق که مردم عادی در دوره آسیب‌پذیری اقتصادی و اجتماعی به امنیت نیاز دارند، همان قدر که در زمان‌های عادی درست است در دوره بحران نیز صدق می‌کند. اگر چیزی مثل دولت سوسیال دموکرات در چنین شرایطی عملی باشد پس قطعا در دوره رشد بالای اقتصادی و بیکاری پایین نیز شدنی است. در حالی که برنی سندرز و الیزابت وارن ایده‌های ترقیخواهانه را وارد جریان اصلی سیاست در آمریکا کردند، ممکن است که رای‌دهندگان این امر را یک واقعیت اساسی تلقی کنند.
بویی در ادامه یادداشت خود تاکید کرد: خطری که حزب جمهوریخواه را تهدید می‌کند این است که رای‌دهندگان رییس جمهوری را مقصر بیکاری و افزایش مرگ بیماران تلقی کنند. این یک ترس منطقی است، زیرا ترامپ به رغم هشدار‌هایی که خارج از دولت به گوش می‌رسید، با صدای بلند تهدید بیماری و بیکاری را رد کرد. از همین رو، خطر ایدئولوژیکی که وجود دارد این است که همان پروژه ایدئولوژیکی که با رونالد ریگان، دولت را در دست گرفت و با ترامپ در مسیر پیروزی قرار گرفت، تضعیف می‌شود.
جمهوریخواهان این موضوع را به طور علنی بیان نمی‌کنند، اما در آستانه تصویب اولین بسته کمکی مقابله با کرونا تلاش کردند تا سخاوتمندانه‌ترین بخش آن را نابود کنند، یعنی افزایش پوشش بیمه بیکاری را. چرا؟ «ریک اسکات» سناتور جمهوریخواه ایالت فلوریدا در صحن سنا در این باره گفت: لحظه‌ای که به سر کار برمی‌گردیم، نمی‌توانیم برای مردم انگیزه‌ای ایجاد کنیم تا بگویند «جای بهتری می‌توانم کار کنم». به عبارت بهتر، ما نمی‌توانیم به مردم کمک کنیم تا چانه‌زنی موثرتری برای دستمزد‌های بهتر داشته باشند. چه بحرانی وجود داشته باشد و چه وجود نداشته باشد، ما باید طبقه کارگر را منضبط کنیم.
تضمینی وجود ندارد که آمریکایی‌هایی با کمک‌های بیشتری از سوی دولت فدرال در مقابل همه‌گیری بیماری یا فروپاشی اقتصادی پاسخ دهند، اما در هر حال، چنین احتمالی هم کم نیست. رکود‌های پی‌درپی اواخر قرن نوزدهم نظم اجتماعی را مختل و فضا را برای رادیکالیسم سیاسی باز کرد. «رکود بزرگ» و «رکود پاندمیک» (همه‌گیری جهانی بیماری) هم ممکن است همین نتیجه را داشته باشد.
نیویورک تایمز در مورد تاثیر کرونا بر دیدگاه ریگان مبنی بر «دولت کوچک» و افزایش دخالت‌های دولت ترامپ در پرونده همه‌گیری این ویروس نوشت: جمهوریخواهان و محافظه‌کاران در تلاش برای کوچک کردن دولت، کشور را در مقابل یک بیماری مرگبار آسیب‌پذیر کرده و پروژه ریگان را تضعیف و مخالفان را قوی‌تر کردند.
این اتفاق در شرایطی رخ می‌دهد که یکی از ترقیخواه‌ترین نسل‌های تاریخ در حال پیدا کردن جایگاه خود در سیاست آمریکاست؛ نسلی که دیدگاه‌هایش بر اساس دو دهه جنگ و بحران اقتصادی شکل گرفته است.
بویی در پایان یادداشت خود یادآوری کرد: البته هنوز هیچ چیزی قطعی نیست و باید اتفاقات بیشتری رخ دهد. اما در حال حاضر، به نظر می‌رسد که در حیات آمریکا یک جنبش ارتجاعی در حال از هم گسیختن است و یک جنبش دیگر با بینشی بسیار متفاوت در حال شکل گرفتن است.
ارسال نظرات