گروه دانشگاه خبرگزارى دانشجو-رضا صالحى؛* روز گذشته، ٧ خردادماه بعد از شنیدن ماجرای تخریب منازل مستضعفین در شهرک فدک کرمانشاه به همراه دوستان بسیج دانشجویی دانشگاه رازی راهی منطقه شدیم و از اهالی این منطقه طی گفتگویی که با آن ها داشتیم حقیقت ماجرا را پرسیدیم. آنها می گفتند:
در حدود ۱۲ سال پیش اهالی این منطقه زمین ها را به صورت قول نامه ای از اداره اوقاف کرمانشاه خریداری کرند ولی زمانی که برای مجوز ساخت و ساز به شهرداری مراجعه کردند با عدم صدور مجوز از سوی شهرداری مواجه می شوند. با پیگیری های اهالی مشخص شد شهرداری کرمانشاه و اداره اوقاف بر سر تملک ملک دچاراختلاف نظر بوده است؛ به این صورت که شهرداری به ازای اعطاى مجوز برای ساخت و ساز این زمین ها از اداره اوقاف می خواهد که زمینی معادل ۸۰ درصد ارزش زمین ها را در اختیار شهرداری قرار دهد. اداره اوقاف مدعی است که یک بار این کار را انجام داده و دیگر حاضر به انجام دوباره آن نیست، اما شهرداری این قضیه را به کلی کتمان می کند.
صاحبان این زمین ها به خاطر درگیری اداره اوقاف و شهرداری حدود ۱۲ سال است که از استفاده قانونی ملک خود محروم شدهاند!
قسمت دوم ماجرا، زمانی شروع می شود که طی سال های اخیر، قیمت مسکن افزایش پیدا می کند و این اهالی که عمدتا مردم حاشیه نشین و فقیر شهر هستند، توان پرداخت کرایه خانه و اجاره بها را ندارند. عده ای از اهالی به اجبار ساخت و ساز خود را از چشم شهرداری پنهان می کنند و شروع به ساخت منزل می کنند و در منازل ساکن می شوند اما هیچکدام از منازل مجوز قانونی ندارند.
قسمت سوم ماجرا نيز از وقتی آغاز می شود که یك تعداد از خانواده ها که جزو فقیر ترین افراد آن مناطق هستند، طی روزها و ماه های اخیر به طور کامل بی خانمان شدند و با کمک گرفتن از اهالی مستضعف همان منطقه، با بلوک سیمانی شروع به ساخت آلونک های کوچکی روی ملک خود می کنند.
شهرداری کرمانشاه، ماموران اجرایی خود را با تجهیزات کامل ضد آشوب روانه منطقه کرد تا حکم تخریب را اجرا کنند. بار اول ماموران شهرداری ساعت سه صبح به منطقه وارد شدند که با گریه و التماس ساکنان منازل مواجه می شوند. به گفته اهالی آن منطقه، برخورد نامناسبی با اهالی خانه انجام می دهند و همین برخورد نامناسب باعث جریحه دار شدن غیرت اهالی و مانع از اجرای حکم تخریب می شود.
چند روز بعد، شهردارى علاوه بر ماموران اجرایی، تعدادی از بانوان مشغول در مراکز کمپ ترك اعتیاد را، با خود همراه می کند و دوباره به منطقه وارد شده و بدون هیچ ملاحظه ای در حالی که ساکنین منازل در خواب بودند، گاز اشک آور داخل آلونک ها می اندازند. ساکنین مجبور به خروج از خانه شدند و به محض خروج از خانه، ماموران شهرداری با اسپری فلفل به سوی مردم می روند. سپس لودرها بدون حتی خارج کردن حداقل امکانات زندگی مردم، شروع به تخریب منازل می کنند!
آسیه پناهی به همراه ۵ نفر دیگر از اعضاى خانواده، ساکن در یکی از این آلونک ها بوده که ۱۲ مترى است و روی زمینی که قول نامه آن را داشته، ساخته شده. او بر اثر این برخورد ماموران شهرداری آسیب دید و حتی به گفته اهالی منطقه به دلیل استفاده بیش از حد از اسپری فلفل، دچار سکته قلبی شده و بعد هم فوت کرد.
در خبرها آمده بود که مرحوم آسيه پناهی، معتاد بوده و علت مرگ این بوده است، اما با پرسش هایی که از اهالی منطقه داشتیم، متوجه شدیم که اصلا چنین خبر و اتهامی از اساس کذب بوده و حتما مسئولین در برابر این اتهام زنی نیز باید پاسخگو باشند.
بسیج دانشجویی دانشگاه رازی كرمانشاه، پیگیر حق مردم بخصوص خون ناحق ریخته شده است. عده ای از اهالی آن منطقه با کمک هایى که خودشان جمع کردند، در حال ساخت دوباره منازل هستند، اما به دليل اينكه این افراد عمدتا از قشر مستضعف هستند، توان ساخت دوباره منازل بطور کامل را هم ندارند.
رضا صالحى، فعال دانشجویی دانشگاه رازی کرمانشاه