در پاسخ به استدلال‌های گوناگون؛
به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، امسال، به دکل‌های ۵G در سراسر دنیا بخاطر ترس از ویروس کرونا حملاتی صورت گرفت. کشور‌های اروپایی بشدت روی این موضوع آزمایش کرده و نگران خطرات ناشی از این فناوری هستند. سال گذشته، دولت بلژیک آزمایش‌های ۵G را بعلت نگرانی از تشعشعات آن متوقف کرد. در حال حاضر سوییس خطرات ناشی از شبکه ۵G را مشاهده و بررسی می‌کند و در انگلستان نیز یکی از اعضای مجلس عوام به پارلمان درباره عواقب ناخواسته ۵G هشدار داده است.
ترس از ۵G به یک جریان تبدیل شده است، اما مبدا آن مشخص نیست. اگر در ادعا‌های پشت این ترس‌ها عمیق شوید، متوجه توطئه‌های خشنی خواهید شد. برخی از مردم ادعا می‌کنند که طول موج ۵G با سلاح‌های جنگی مشابه است یا اینکه ارتش از آن استفاده می‌کند تا دشمن را شکست دهد.
مردم استدلال می‌کنند که طول موج‌های کوتاه استفاده شده در هر نسل از زیرساخت‌های تلفن همراه هرگز آزمایش نشده‌اند و ما موش‌های آزمایشگاهی برای آزمایش این فناوری‌ها هستیم اما بهتر است بدانید که هیچکدام از این ادعا‌های مطرح شده صحیح نیستند.
هوارد جونز، رئیس ارتباطات فناوری در شبکه تلفنی انگلستان توضیح می‌دهد: «طول موجی که ۵G استفاده می‌کند و در آینده نیز بهره خواهد گرفت کاملا امن بوده و دهه‌ها تحت بررسی و آزمایش قرار داشته است. این یک باور غلط است که بگوییم ۵G یک فناوری جدیدِ آزمایش نشده است.»
به طور کلی نگرانی‌های عجیبی نسبت به شبکه‌های تلفن همراه وجود دارد. اما بسیاری از مردم نمی‌توانند حتی توضیح دهند ۵G چیست؟ وقتی از موبایل خود استفاده می‌کنید، تلفن شما از طریق امواج رادیویی با نزدیک‌ترین دکل مخابراتی ارتباط برقرار می‌کند. سپس برج مخابراتی به یک شبکه اصلی وصل شده، اطلاعات دریافتی را منتقل کرده و سپس اطلاعاتی را نیز در پاسخ می‌فرستد.
در حال حاضر، اگر تلفن شما از ۴G استفاده می‌کند، پهنای فرکانس امواج رادیویی آن در هر نقطه‌ای بین ۸-۲ گیگاهرتز است. این مقدار کمی بیشتر از فرکانس ۲.۵-۱.۸ گیگاهرتز در فناوری ۳G است. (بسته به منطقه شما می‌تواند کمی متفاوت باشد.)
استفاده از فرکانس‌های بالا مضرات و فوایدی دارد. در فرکانس‌های بالاتر امواج رادیویی، خود موج کوتاه‌تر است. شبیه به امواج صوت، امواج کوتاه هنگام حرکت انرژی خود را سریع‌تر از دست داده، بنابراین مسافت کمتری را پوشش می‌دهند.
ناحیه‌ای که توسط برج‌های مخابراتی پوشش داده می‌شود را «سلول» می‌گویند و حدود ۱ تا ۲۰ کیلومتر عرض دارند. بسته به اینکه چه تعداد تلفن در آن منطقه وجود دارد این عرض می‌تواند کمی کوچکتر نیز باشد. در فرکانس‌های ضعیف‌تر؛ یک برج منطقه کمتری را پوشش می‌دهد، بنابراین به برج‌های بیشتری نیاز است. با این حال، امواج کوتاه به این معناست که دستگاه‌های بیشتری همزمان می‌توانند به یک برج مخابراتی متصل شوند. ۵G به طور بالقوه سرعت اتصال به شبکه بیشتری را نسبت به فناوری‌های کنونی ارائه می‌دهد.
یکی از دلایل نگرانی مردم این است که شبکه جدید می‌تواند فرکانس‌هایی تا ۳۰۰ گیگاهرتز نیز پشتیبانی کند، گرچه پردازش آن در کشور‌های مختلفی که آن را استفاده می‌کنند، متفاوت است.
این فرکانس‌های بالا «طول موج‌های میلیمتری» نام دارند، زیرا عرض آن‌ها بین ۱ تا ۱۰ میلیمتر است. امواج کوتاه‌تر با انرژی بیشتر ممکن است خطرناک به نظر برسد، اما هیچ پایه و اساسی برای این نگرانی وجود ندارد.
آندرو وود، محقق دانشگاه سوینبرن استرالیا گفت: «فرکانس‌های بالاتر به معنای شدت بیشتر نیست؛ این واقعا شبیه به مقایسه نور قرمز و آبی است. برای فرکانس ۲۶ گیگاهرتزی فناوری ۵G امواج رادیویی در لایه خارجی پوست به جای وارد شدن به بافت مغز جذب می‌شوند. در پوست اعصابی وجود دارند که اگر انسان بیش از حد در معرض چیزی قرار بگیرد، هشدار می‌دهد.»
وود، به عنوانی بخشی از تحقیقش از کامپیوتر‌های الگوسازی پیشرفته برای پیش‌بینی جذب فرکانس‌های رادیویی در بخش‌های مختلف پوست، استفاده کرد.
چون امواج کوتاه، همانند امواج بلندتر قابلیت نفوذ ندارند، پس برج‌های مخابراتی ۵G باید نزدیک هم قرار بگیرند؛ چیزی که عصبانیت ناشی از حضور فراگیر امواج رادیویی در تمامی محیط ما را تحت تاثیر قرار نمی‌دهد.
فیلیپ برنچ از دانشگاه فناوری سوینبرن توضیح می‌دهد: «یکی دیگر از تغییرات قابل توجه ۵G متمرکز کردن بیشتر پردازش‌هایی است که پیش‌تر در ایستگاه اصلی انجام می‌گرفته و به جای اینکه هر ایستگاه اصلی این کار را انجام دهد، داده‌های خام به یک مکان مرکزی منتقل شده و پردازش می‌شوند.»
پس چرا مردم از آن می‌ترسند؟ ترس از امواج الکترومغناطیسی چیز جدیدی نیست. ساده‌ترین توضیح این است که نوید گسترش ۵G فقط بیدار کردن فناوری هراسی قدیمی است که مردم برای دهه‌ها با آن درگیر بودند.
وود می‌گوید: «میزان در معرض خطر قرار گرفتن عموم مردم به مراتب کمتر از حد تعیین شده توسط ICNIRP، آژانس بین‌المللی بازنگری در ارتباط با WHO خواهد بود. گسترش هدفون‌های تلفن همراه از صفر درصد در اوایل دهه ۸۰ به بیش ۹۰ درصد در جمعیت اکنون استرالیا؛ بدون هیج تغییر قابل توجهی در میزان سرطان‌های مغزی رسیده است.»
تعداد نظرات: ۱
ناشناس
۲۳:۵۹ - ۱۳۹۹/۰۵/۲۳
پاسخ
یه معیار دیگه زمان هست.آیا همه این آزمایشات که الان شما نام بردید حداقل به مدت 10 سال بر روی 5Gو... بوده؟مسئله یه روز،دو روز یا حتی بیشتر نیست بلکه بشر باید زمان بسیاری از عمر خود را در معرض این تشعشعات قرار دهد.این آزمایش هایی که نام بردید شاید بتوانند ثابت کنند که تنها برای مدت زمانی بسیار کوتاه تر،هیچ ضرری و یا نشانه ای از ضرر بر روی موجودات زنده نمی توانند ایجاد کنند ولی در 5 سال یا 10 سال چه طور؟منطقی نیست که قبول کنیم اگر برای مثال به مدت یک ماه بر روی ما بی اثر بود سه سال دیگر هم بی اثر خواهد بود،مانند این است که بگوییم وقتی شما نزدیک یک فرد با بیماری واگیر دار شوید،اگر تا 10 دقیقه بعد از تماس و نزدیک شدن به فرد بیمار،شما نیز اثری از بیماری در خود ندیدید،برای مثال 2 روز بعد بیمار نخواهید شد!همه ما می دانیم که تا عامل بیماری وارد بدن شود و خودش را تکثیر کند و... تا آثارش در ما پدیدار شود مدنی طول می کشد.
ارسال نظرات