موسوی‌نژاد: موج‌سواری برخی جریانات سیاسی از مسئله محوری در رسانه‌ / درودی: تشکیلات مسئله محور می‌تواند تمرکز دانشجویان را بالا ببرد

به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، تشکل‌های دانشجویی با توجه به نیاز امروز جامعه و ضرورت رسیدگی صحیح به مشکلات مردم، به سمت مسئله محور بودن سوق یافته اند. «خبرگزاری دانشجو» با توجه به اهمیت این موضوع گفتگو‌هایی را با عنوان «تشکیلات مسئله محور» با برخی فعالان سابق و فعلی تشکل‌های دانشجویی ترتیب داده که در ادامه گفتگو با مقصود درودی، دبیر شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی کشور و سید مرتضی موسوی نژاد، عضو اسبق شورای مرکزی اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان مستقل دراین باره را می‌خوانید:

خبرگزاری دانشجو: تعریف شما از مسئله محوری چیست؟

مقصود درودی: به نظرم مسئله محوری نسخه شفابخشی است که ما را از دوگانگی کاذب خارج می کند. وقتی به قضایا و مشکلات کشور از دید مسئله نگاه می کنید و با عینک مسئله محوری نگاه می کنید دیگر مهم نیست چه راس و جریانی بر جامعه و حکومت غالب است چه اصولگرا چه اصلاح طلب باشد مسئله استان و کشور را یک چیزی تشخیص دادی و با قدم هایی که وجود دارد به دنبال حل مسئله هستیم می‌خواهد دولتی که سر کار هست موافق شما باشد یا مخالف شما، مطالبه گری که می خواهید بکنید چه از دولت هم جریان شما باشد و چه خلاف جریان شما باشد شما به این ها کاری ندارید پس یکی از نکات مثبت بحث مسئله محوری همین هست که جامعه را از فضای دو قطبی و دو گانگی کاذب در می آورد و اصل کار و پیشرفت کشور را مد نظر خودش قرار می دهد.

سید مرتضی موسوی: اگر بخواهیم به این موضوع بپردازیم که چرا می گویند مسئله و مشکل نمی گویند باید بگویم که حل مسئله موجب حل طیف وسیعی از مشکلات شود یا حل مسئله باعث ایجاد زیرساختی برای طیف وسیعی از مشکلات شود یا خودش مستقیما باعث برطرف شدن مشکلات می شود یا زیرساختی برای این باشد که بسیاری از مشکلات کشور برطرف شود. وقتی به مسئله می نگریم باید این نگاه را داشته باشیم تعریف من از مسئله این است که راه حلش موجب حل طیف وسیعی از مشکلات کشور شود.

مسئله محوری باید دو عنصر مهم داشته باشد. یک اینکه مبتنی بر مبانی باشد؛ یعنی اگر مسئله ای را انتخاب می کنیم و بعد دنبال راه حلش هستیم خود انتخاب مسئله هم از مبانی باشد. برخی می‌گویند که مسئله، مسئله است مثال روز اینکه مثلا مسئله آب غیزانیه مسئله است چه ربطی به مبانی دارد؛ درحالیکه خود انتخاب مسئله حتما باید مبتنی بر مبانی باشد و راه حل آن هم مبتنی بر مبانی باشد.

شاخص دیگری که باید در مسئله محوری توجه کرد بحث عمق کارشناسی است. مسئله ای که انتخاب می کنیم چه ذات انتخاب مسئله وچه در انتخاب راه حل باید عمق کارشناسی وجود داشته باشد. در این دو عنصر یعنی ابتنای به مبانی انقلاب اسلامی و کارشناسی بودن؛ مسائل زیادی در حاشیه پیش میاد مثلا اگر کار براساس اصول کارشناسی باشد، چه رسانه به آن بپردازد چه به آن نپردازد برای ما مسئله است. ما تلاش می‌کنیم که رسانه به آن بپردازد نه این که رسانه ایجاد مسئله کند چه مسئله ای که هست چه مسئله ای نیست. بعضا مسئله ای وجود دارد و رسانه آن را بولد می کند و بدنه جنبش دانشجویی هم به آن می پردازد؛ درحالیکه این مسئله آنقدر مهم نیست یا حتی گاهی ارزشمند است اما در هرحالت باید در این موارد دو عنصر اساسی که پیش تر گفته شد توجه شود تا مشکلی پیش نیاید.

درودی: اگر بخواهیم در مورد تشکیلات مسئله محور صحبت بکنیم اینکه خود مسئله چیست بسیار مهم است. برای یک تشکیلات مسئله محور پنج قدم را در نظر می گیریم و مطرح می کنیم؛ قدم اول که تشکیلات باید بردارد شناخت مسئله است، قدم دوم تلاش برای حل مسئله است، قدم سوم گفتمان سازی مسئله، قدم بعدی مطالبه گری مسئله و قدم آخر بحث عملیات جهادی در راستای اقدامات میدانی حل آن مسئله است.

مرحله اول شناخت مسئله و مهمترین کاری که یک تشکیلات باید انجام بدهد این است که مسئله را بشناسد و ببیند مسئله چیست و فرق آن با مشکل در چیست؟ آنچه در مسئله اهمیت دارد، ریشه مشکلات است و با حل یک مسئله ممکن است چندین مشکل از کشور حل شود. تعریفی که ما از مسئله داریم این است که مسئله یک گزاره جهت دار صریح دارای حدود و قابل سنجش است. این کلمات خیلی دقیق هستند. مسئله ما باید جهت دار باشد یعنی مبتنی بر مبانی انقلاب اسلامی باشد و مشخص باشد که ما از کجا می خواهیم به کجا برسیم.نکته بعدی که در عنوان مسئله شناسی هست بحث صریح بودن مسئله است. نکته دیگر قابل سنجش بودن آن است وقتی بگویید ما می‌خواهیم روی عدالت اجتماعی کارکنیم و بعد از چندماه که گزارش کار بخواهند صرفا می گویید عدالت اجتماعی افزایش پیدا کرده است اما آن زمان از شما سنجش و معیار اندازه گیری می خواهند. پس اینکه مسئله ما جهت دار باشد صریح و قابل سنجش باشد بسیار مهم هست.

مرحله دوم، تلاش برای حل مسئله است، اینجا بحث این است که دانشجویان باید بگردند دنبال راهکارهایی تا بتوانند مسئله را حل کنند. آن زمان، فضای نخبگانی ایجاد می شود و دانشجویان باید سراغ افرادی بروند که در آن مسئله متخصص و کارشناس هستند. با آنها بحث کنند مسئله را عنوان کنند و بتوانند راه حل مسئله را از کارشناسان و متخصصینی که در آن زمینه کار کردند پیدا کنند. پس یکی از برکات مسئله محوری این است که امکان گفتگو با اشخاص و کارشناسان مختلف و حتی مسئولین را پیدا می کند.

 

مرحله سوم و چهارم گفتمان سازی و مطالبه گری است. نکته ای که اینجا حائز اهمیت است این است که گفتمان سازی و مطالبه گری مثل دو پله هستند. یعنی گفتمان سازی می کنی که بعد مطالبه گری کنی و بعد از اینکه مطالبه گری کردی دوباره مطالبه خودت را گفتمان سازی می کنی، پس اینجا ما ایست نداریم و در حال گفتمان سازی و مطالبه گری هستیم تا بتوانیم آن مسئله را حل کنیم برکت این مرحله هم دوباره این هست که با مسئولین وسازمان ها و نهادهای مختلف ارتباط می گیرید چه در راستای گفتمان سازی چه در راستای مطالبه گری.

قدم آخر عملیات جهادی در راستای حل مسئله است. بحث کنشگری فعال و خلاق را مطرح می کند و خود دانشجویان به سراغ اقدامات میدانی حل آن مسئله رفته و تلاش می کنند آن را حل کنند. که اینجا باز عنصر جوان حزب اللهی که حضرت آقا خیلی بهش اشاره دارند در این مرحله می تواند پیاده سازی شود که جوانان حزب اللهی ما اگر براساس مسئله محوری این روند تشکیلاتی خودشان را ادامه داده باشند در قدم آخر که بحث عملیات میدانی هست با خلاقیت و حس آرمان خواهی و با آن حس جوانی و شادابی و نشاطی که دارند می توانند در این مرحله اثرگذار باشند و بیان مقام معظم رهبری هم به منصه ظهور برسد.

خبرگزاری دانشجو: تشکیلات مسئله محور چگونه است و چه نیازهایی دارد؟
موسوی نژاد: تشکیلات مسئله محور دو نیاز کلی دارند که این ها خودش شاخه به شاخه و تبدیل به نیازهای جزئی تر می شود یک نیازی که چه در این مسئله و چه در مسائل دیگری که در تشکل ها کار می کنند وجود دارد، مسئله معنویات است یعنی شما وارد مسائل که می شوید فشار ممکن است وارد شود و از چند جا زنگ بزنند و تهدید کنند. عمدتا جنبش دانشجویی نمی ترسد و تطمیع نمی‌شود این مسئله خیلی مهمی است. تطمیع لزوما این نیست به آدم پول و وعده ای بدهند؛ بلکه خیلی عام تر است و باید مراقب باشند که تطمیع نشوند،این نیاز به یک معنویتی طی زمان دارد که شما هضم نشوید و نگویید این مشکلات هست و بوده و خواهد بود.

در دیدارهای دانشجویی مختلف رهبر انقلاب بر مسئله معنویت فردی تاکید کردند. گاهی اوقات شاخص دادند و گاهی اوقات مثال های ریز زدند مثلا می گویند. یک نیاز دیگر مسئله مطالعه کردن است که دو شاخه دارد یکی اینکه مثال بزنم شما یک وقت مبانی تان برگرفته از مبانی قانون اساسی و ارزش ها و سیاست های کلی نظام است و بعد افزایش سن ازدواج مسئله است چرا سن ازدواج افزایش پیدا می کند این ایجاد مسئله می کند یک وقت نه کاهش سن ازدواج مسئله است چون مبانی کنوانسیون های بین المللی است، لذا شما باید یک نگاهی به بحث مبانی مبانی قوی داشته باشید و مبتنی بر مبانی صحبت کنید.

 

یک مطالعه دیگر هم مطالعه روی موضوع خاص است که اصولا کار جنبش دانشجویی کار پژوهشی و کارشناسی است. من این اعتقاد را ندارم ولی معتقدم یک طیف وسیعی از موضوعات که در مورد آن مطالعه شده و می شود به کاربرد، ولی با گسترش تکنولوژی و نمایه سازی درحوزه علوم استفاده زیادی از این نوع مطالعات می شود این ها باید مورد مطالعه قرار بگیرند مراکز پژوهشی کشور در مورد مسائل مختلف اظهارنظر می کنند باید مورد مطالعه قرار بگیرند، یا مثلا ما سیاست های کلی نظام که باز در بحث آسیب شناسی بهش می رسیم سیاست های کلی نظام 830 بند در موضوعات مختلف دارد راهکار نجات ما از فشار کنوانسیون های بین المللی که مبانی دارند راهکار نجات متمسک شدن به سیاست های کلی است. اینها مطالعه می خواهد و این تشکیلات مسئله محور دو نیاز عمومی دارد.

تشکیلات طیفی از نیازها را دارد باید نیرویی ساخته شود که این نیرو بیاید و مسئله ایجاد بکند مسئله ای که هست را مطرح بکند، نیروی سازی شود، آن نیرویی که ایجاد می شود چقدر عمق داشته باشد. ولی دو عنصر اصلی این است که باید معنویات انقدر باشد که وسط راه خسته نشوند.

وقتی روی حل مسئله‌ای مدام مطالبه می کنید یکی این است که روی مبانی و روی آن مسله خاص به صورت کارشناسی که مراکز پژوهشی و دانشگاهی کشور چه اظهارنظر در آن موضوع داشتند مطالعه داشته باشند.

خبرگزاری دانشجو: آسیب‌ها و چالش‌هایی که در تشکیلات مسئله محور می‌تواند وجود داشته باشد را بگویید
درودی: درباره آسیب ها، هم فرصت ها و هم تهدیدها را بررسی می کنیم. در بحث مسئله محوری فرصت ها ممکن است گوهی تبدیل به تهدید شود و بالعکس یعنی تهدیدها ممکن است تبدیل به فرصت شود.

 

تشکیلات مسئله محور می تواند تمرکز دانشجویان را بالا ببرد چون در یک موضوع خاص متمرکز می شود و به دنبال تحقیق و پژوهش در قدم های اولیه است و مطمئنا تمرکزشان را بالا می‌برد. یک آسیبی که قبلا در تشکل ها داشتیم این بود که روی کار مشخصی متمرکز نبودند و وسط یک کاری کار دیگری می کردند و کار قبلی نصفه می ماند اما اینجا اگر هسته هایی تشکیل شود و تیم هایی تشکیل شود روی یک موضوع خاص متمرکز شوند مطمئنا تمرکز بالا می رود.

نکته دومی که در این باره وجود دارد،عمیق شدن در موضوع مورد نظر است دوستان با توجه به اینکه تحقیق و پژوهش و مطالبه گری و گفتمان سازی می کنند در آن موضوع عمیق می شوند و مطالعاتی که دارند انجام می دهند. ما یک آسیب بسیار مهم در بحث شناخت مسئله داریم که این مسئله از کجا آمده و آیا دانشجویان خودشان به این مسئله رسیدند یا اینکه تحت تاثیر فضای روانی جامعهو فضای روانی رسانه ها این مسئله به آنها القا شده است؟ به نظر من مهمترین آسیبی است که یک تشکیلات مسئله محور را تهدید می کند این است و برای این آسیب هم چاره کار را در این دیدیم که مسائل باید از درون مردم باشد.

نقدی که به جنبش های دانشجویی در اواخر دهه هشتاد و اوایل دهه  نود داشتیم این بود جنبش های دانشجویی دچار آسیب شده بود و بحث های تئوریک را انجام می دادند و از متن مردم و عموم جامعه دور بودند برای همین مسائل را خوب نمی توانستند بشناسند ومسائلی که مطرح می کردند که نه جامعه قبول می کرد و نه این ها قبول می کردند که در بطن مردم قرار بگیرند. اما اگر مسئله محوری ما برآمده از نیازهای جامعه باشد این می تواند این آسیبها را رفع کند. مورد دیگری که مسئله محوری در اختیار تشکیلات قرار می دهد این است که امکان گفتگو با نخبگان جامعه، مردم و مسئولین را فراهم می کند و این یک فرصت است و آسیبش را این گونه می توانیم بررسی کنیم که این امکان گفتگوی صرف و تئوریزه نشود یعنی به مسائلی پرداخته نشود که قرارشود در آینده تز کارشناسی ارشد و دکترا بشود و در کتابخانه ها خاک بخورد. این گفتگو باید گفتگویی باشد براساس این که ما کارآمدی نظام جمهوری اسلامی را ببینیم اگر در دانشگاه مسائل را بررسی می کنیم مطمئنا باید گفتگویی باشد که امکان ارتباط علم و صنعت را فراهم کند و آسیب ها و چالش ها و فرصت های برقراری رابطه علم و صنعت را برقرار کند.

فرصت دیگری که مسئله محوری در اختیارمان قرار می دهد ایجاد امکان پیگیری از مسئولین است. بعضا در تشکل های دانشجویی داشتیم بحث تطمیع و ناامید کردن دانشجویان هاست که می خواهند از فضای دانشجویی دوستان دانشجو را بعضی ارگان ها و نهاد بیرون بکشند و با ناامید کردن آنها فضای یاس را حاکم کنند و این هم آسیبی است که ممکن است تشکیلات مسئله محور دچار شود. انگار نمی داند چه می خواهد و دچار روزمرگی می شود. بعضا این را به عنوان بسیج دانشجویی که بنده سخنگوی آن هستم می دیدیم در سال های اخیر در اواخر دهه هشتاد و اوایل دهه نود بسیج دانشجویی در یک راهیان نور و نهایتا یک اردوی جهادی منحصر بود و مسئول بسیج به جز این ها وظیفه ای برای خودش نمی دانست بعدا کرسی دانشجویی آمد و بسیج دانشجویی داعیه دار این هم شد.

تشکیلاتی که مسئله محور نباشد گویی هدفی ندارد و چیزهایی که از گذشتگان به آن رسیده را باید پیاده کند و چیز دیگری هم به آن اضافه نکند. این موضوع دانشجویان را دلسرد می کند. دانشجوی ورودی جدیدی که می خواهد بیاید می گوید اگر قرار است اردوی راهیان نور و اردوی جهادی برگزار کنم فایده ای ندارد و چیزی به من اضافه نمی شود واز نظر اخلاقی از نظر علمی پژوهشی چیزی به من اضافه نمی شود. برای همین این آسیب در همه تشکل های ما مخصوصا در بسیج دانشجویی که در اواخر دهه هشتاد خیلی دیده می شد و به نظرم مهمترین آسیب است. جذب بسیج دانشجویان ما در آن سال ها ریزش داشت. وقتی برای دانشجویان چیزی مسئله نشود به دنبالش نمی روند و این می شود شبهه های مختلفی در سطح دانشگاه ها که کسی جوابگوی آن نبود. اخیرا حضرت اقا در دیدار دانشجویی بحث حجاب را به عنوان یک مسئله طرح کردند. وقتی مسئله حجاب در داخل دانشگاه ها چه برای آقایان چه برای خانم ها مسئله نباشد، لزوما کسی کاری برایش انجام نمی دهد و پاس کاری می کنند دانشجویان می گویند وظیفه حراست است، حراست می گوید وظیفه رئیس دانشگاه است و رئیس دانشگاه می گوید ابلاغی نشده و مسئله حل نمی شود.

کار مقام معظم رهبری این است که مسائل روز را مخصوصا به قشر نخبگانی و دانشجویی بگوید و یک نظام مسائلی را تهیه و ترتیب بدهند و به قشر جامعه بگویند. شما می بینید در نام گذاری سال ها مقام معظم رهبری حدودا از سال 88 همه نامگذاری ها را اقتصادی کردند ایشان می گویند مسئله امروز ما مسئله اقتصاد است که باید رویش کار ویژه هایی تشکیل شود تشکیلاتی که مسئله محور نباشد سردرگم است و نمی داند از کجا شروع می کند و به کجا منتهی می شود.

خبرگزاری دانشجو:  آسیب های مسئله محوری در تشکیلات را بشمارید و توضیح دهید
موسوی نژاد: مسئله محوری در تشکیلات سه آسیب عمده دارد. یکی مبتنی نبودن برمبانی است، یکی فقدان عمق کارشناسی در مسائلی که مطرح می شود فراوان من می بینم فقدان عمق کارشناسی را و فقدان کارشناسی تقریبا مشکل رایج است. نمی گویم بالای پنجاه درصد ولی مشکل رایج در مسئله محوری داخل تشکیلات در مسائلی که مطرح می شود محسوب می شود. یک مسئله رایج دیگر، رسانه زده بودن است برای هر کدام از این ها ابعادی را مطرح کردم در مورد خلا وجود مسائل مبتنی به مبانی در تشکیلات مسئله محور دو مشکل عمده داریم که مختص جنبش دانشجویی نیست ودو مشکل داریم که مختص جنبش دانشجویی هست .ولی دو مشکلی که مختص جنبش دانشجویی نیست دامن جنبش دانشجویی را در مسئله محوری گرفته است. یکی خلا تئوری های عمیق فکری در سطح اسناد بالادستی نظام است فرض کنید وقتی ما در الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت در سند پایه ای که آماده شده باید در آغاز قرن جدید ابلاغ شود قبل از آن در نیمه دوم امسال ابلاغ شود و بعد اجرا شود. وقتی از عدالت صحبت می کنیم ابعاد عدالت مشخص نیست وقتی از آزادی صحبت می کنیم، حدودش مشخص نیست یعنی ارزش ها و فرا ارزش ما که عدالت است و ارزش های پیوستش تعریف درستی ندارند حدود و صغور درستی ندارند و دامن جنبش دانشجویی را در کارها می گیرد .

یک مسئله دیگری که دامن جنبش دانشجویی را می گیرد و مشکل بزرگ نظام است و خودش یکی از مسائلی است که باید مطالعه شود از دستگاه های مختلف مثل حوزه علمیه و  دانشگاه، مسئله ارتباط مبانی با حوزه اجرایی است. یعنی از مبانی که می خواهند وارد حوزه اجرایی شوند کار لنگ می خورد مثال سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت قسمت مبانی و اجراییات است، یا مبانی با تدابیر اتصال دقیقی برقرار نکرده است. یک قسمتی آوردیم و گفتیم مبانی یک قسمت راهبرد و یک قسمت تدبیراست و این ها چه قدر با هم ارتباط دارند و چه رابطه ای دارند؟ دو مشکل اساسی مختص جنبش دانشجویی داریم یکی ز آنها اعدم ارائه سند به روز شده گفتمان دانشجویی مسلمان است. یعنی ما یک سند گفتمان دانشجویی مسلمان اواسط دهه 70 داشتیم که به تایید رهبر انقلاب رسید و با یک اصلی که به آن اضافه شد و از آن موقع با این همه تغییرات و تحولاتی که در جهان و کشور ما هست جنبش دانشجویی مسائلش تغییر کرده است، سند به روز نشده و قابلیت استناد ندارد. یکی از اصلی ترین کارهای سند به روز شدن مبتنی بر مسائل جدیداست و یا حداقل جزیی تر شود سندهای پایین دستی برایش تعریف شود.

مسئله بعدی عدم استناد به اسناد بالادستی نظام توسط جنبش دانشجویی است که ضعف عظیمی است. وقتی جنبش دانشجویی روی مسئله ای کار می کند نمی گوید مبتنی بر قانون اساسی و سیاست های کلی نظام من مسئله ام این است.

آسیب اساسی دیگر در مسئله محوری فقدان عمق کارشناسی است که خودش چهار آسیب خرد دارد. یکی بحثی که اسم آن را رنج عدم مطالعه گذاشتم است. این مشکل اساسی را به شوخی و جدی و نحوهای مختلف رهبر انقلاب در دیدارشان بارها تاکید کردند و شوخی ایشان تلخ بود که گفتند شما اهل کتاب نیستید همه خندیدند ولی در واقع این مسئله اساسی‌ای است که با آن درگیری داریم.


یک مسئله دیگر فقدان کار کارشناسی در تشکیلات است البته ادعا دارم اصلا پژوهشکده و پژوهشگاه و مرکز پژوهشی کار جنبش دانشجویی نیست و آمادگی این را هم ندارد و نه برای این ساخته شده. اما یک بدنه عمیقی از کار کارشناسی در کشور داریم که نمایه سازی شده و در سایت ها موجود است و راحت جنبش دانشجویی دسترسی دارد. برای مثال لایحه بودجه 99سلسله مشکلاتی دارد و یک مجموعه عظیمی از مجموعه پژوهشی کشور درباره آن نظر دارند. اما چه قدر جنبش دانشجویی این ها را خوانده است؟ نمی گویم نخواندیم در خبرگزاری ها هم به این مسئله پرداختند ولی جامع نیست. یعنی یک مشکل دیگر هم در بحث کار کارشناسی این است که اگر مجموعه پژوهشی در کشور ارتباط بهتری برقرار کرد بعد پژوهشی آن غلبه پیدا می کند و مثلا دو مجموعه پژوهشی که گزارش کارشناسی آماده می کنن را داریم که د در موضوعات مختلف کشور و در یک موضوع هم هر دو دو گزارش متناقض آماده می کنند. هر دو ذیل یک قسمت حکومت هستند ولی چون این مجموعه کارشناسی با جنبش دانشجویی رابطه خوبی دارد این امتیاز را دارد که با جنبش دانشجویی هماهنگ است، یا جنبش دانشجویی که کار می کند باید حواسش باشد این ارتباط برقرار کردن به معنای نظر درست کارشناسی نیست.

یک مسئله اساسی دیگر فقدان ارتباط منسجم با بدنه پژوهشی کشور است مکان هایی مثل دانشگاه ها، مرکز پژوهش های مجلس، پژوهشکده شورای نگهبان در حالی که جنبش دانشجویی باید تک تک این ها را مراجعه و ارتباط منسجم برقرار کند در محاق یک عده خاصی برای اظهارنظر داخل نشود.

آخرین آسیب هم بحث رسانه زده بودن مسئله محوری است رسانه باعث می شود مسئله ای که اولویت نیست تبدیل به اولویت شود واقعا این اتفاق می افتد یعنی با تمام احترامی که برای این حرکتی که برای غیزانیه شد و لازم هم بود انجام شود باید بگویم بعد از آن فراوان دیدم استان های مختلف عمیقا و سال هاست بیماری پوستی دارند به دلیل کم آّبی. در همین دولتی که منتقدش هستیم و فکر می کنیم مسیر انقلاب را کج می رود طیف وسیعی از روستاها آب لوله کشی شدند. اگر مطالبه درست و حقیقی باید باشد باید ببینیم کجا اولویت دارد کجا ندارد در مسئله آبرسانی غیزانیه اولویت دارد ولی من می گویم چون مسئله امنیتی می شود سریعا سراغش می روند.

 

مشکل دیگری که در مسئله محوری در فضای رسانه ای هست موج سواری جریانات سیاسی کشور است .مثال واضح و بارز را این دیدم که رئیس بنیاد مستضعفان کشور گفت ما 20 میلیارد به غیزانیه کمک کردیم و مردم شهرستان و تهران یکی هستند. همزمان بنیاد مستضعفان در یک استان دیگری با وجود مطالبات فراوانی که علیه این اقدام شد مزایده برگزار کرد و زمین هایش را با مزایده فروخت و سالیان سال و بیش از دو دهه است که در آن استان بنیاد مزایده برگزار می کند. قیمت زمین ها را بالا می کشد و با وجود حجم عظیمی از مطالبات یک خبر کوتاه از آن آمد. یعنی اگر 20 میلیارد به غیزانیه کمک می کنید آنجا میلیاردها از جیب مردم خارج می کنید. به خاطر یک تصمیم غلط به خاطر اینکه خودمان را نشان بدهیم البته نمی گویم این رفتار رایج بنیاد مستضعفان یا رئیس بنیاد است ولی در این مسئله سواری گرفتن است .چون برای بنیاد 20 میلیارد عدد خاصی نیست در همان مزایده خیلی بیشتر از این ها گیرش آمد البته به جیب خودشان نمی رود و خرج محرومین می کنند ولی اگر محرومین مسئله مان باشد در همه جا مسئله مان است نه اینکه با یک اقدام باعث مشکلات عمیق شویم.

آخرین موضوع در بحث رسانه زده بودن این است در عوض این که تشکیلات مسئله را بولد کند رسانه بولد می کند و تشکیلات کمک می خواهد ما یک تشکیلاتی داشتیم در همین تهران یک سال هر دانشکده ای روی موضوعی کار می کردند و همه دانشکده ها روی بحث رسانه ای موفق بودند. یکی از دانشکده ها در قضیه ماده صد شهرداری کار می کرد به بعضی از خبرگزاری ها می داد کمک می کردند و بعضی خبرگزاری ها می گفتند این موضوع روز نیست در حالی که فساد عمیقی در ماده صد شهرداری وجود داشت. در آخر رئیس قوه قضاییه تبدیل به مسئله رسانه ای کرد چون فساد عمیقی داشت به نظر من مشکل عمیقی دارد.