یک ماسک، یک زندگی / وقتی برخی برای هزینه ماسک هم درمانده‌اند!

گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو- احمد جعفری، رزمنده جوان آرام به روی زمین خوابیده و گاز شیمیایی جانش را گرفته بود، جوان می‌توانست جان خود را حفظ کند اگر از ماسک خود به خاطر دوستش نمی‌گذشت. رزمنده‌ای دیگر داخل شهر به دیوار تکیه داده بود و دختر بچه‌ای را در بغل داشت استشمام گاز شیمیایی نفسش را به شماره انداخته بود او هم می‌توانست بدون مشکل تنفس کند اگر ماسک خود را به صورت دختر نمی‌زد و ... دفاع مقدس از این دست قاب‌ها کم ندارد. حالا و پس از گذشت حدود سه دهه از آن روز‌ها باز هم ما، ذرات آلوده و ماسک به یکدیگر رسیده ایم. هر چند ماهیت ذرات و مدل ماسک‌ها عوض شده است، اما در اصل ماجرا تفاوتی نمی‌کند.

اگر آن روز‌ها رزمندگانی بودند که به علت کمبود ماسک به علاوه فداکاری از زدن ماسک صرف نظر کردند امروز نیز متاسفانه برخی به علت کمبود احساس مسئولیت منهای فداکاری در برابر استفاده از ماسک مقاومت می‌کنند و چه مقاومت شکننده‌ای.

نتیجه این مقاومت چنین می‌شود که روزانه تعداد قابل توجهی از هموطنان خود را به خاطر ابتلا به ویروس کرونا از دست می‌دهیم. " دویست و دوازده " " صد و هشتاد و پنج " " صد و هفتاد و چهار " " صد و پنجاه و شش" " صد و شصت و سه " و ... ارقام فوتی‌های ناشی از ابتلا به کرونا در طی روز‌های اخیر هستند. اعداد و ارقامی که دیگر آرام آرام دارد برایمان عادی می‌شود و برخی از افراد همچنان با این تفکر که (بیماری و مرگ برای همسایه است) از رعایت نکات بهداشتی طفره می‌روند.

از اسفند که کرونا در کشور ما شیوع پیدا کرد مردم کم کم متوجه جدی بودن قضیه شدند و به هر سختی بود شرایط جدید مانند قرنطینه خانگی را پذیرفتند. عید نوروز نیز به کمک آمد و در دوام آوردن این موقعیت نقش بازی کرد که اوج آن، روز سیزدهم فروردین بود که مردم با از خود گذشتگی از سیزده بدر صرف نظر کرده و به جای سبزه گره زدن در طبیعت سعی کردند گره‌ای از سلامت جامعه باز کنند. گره‌ها به تدریج در حال باز شدن بود که متاسفانه بعد از عید برای بعضی از افراد شرایط عادی و کنترل شده به نظر رسید و یا شاید بعد از یک قرنطینه نسبتا طولانی دچار خستگی روانی شده بودند و نسبت به مسائل بهداشتی بی توجهی نشان دادند که این آغاز قدرت نمایی مجدد کرونا بود.

 

این قدرت نمایی البته دلایل دیگری نیز دارد. دکتر علیرضا شریفی یزدی جامعه شناس در گفتگو با خبرگزاری دانشجو می‌گوید " یکی از مشکلات سال‌های اخیر جامعه ما کاهش سرمایه اجتماعی است. یکی از هسته‌های مرکزی سرمایه اجتماعی، مساله اعتماد عمومی است. وقتی فلان مسئول وعده انتخاباتی می‌دهد و به هر دلیلی به آن‌ها عمل نمی‌کند یا وقتی مسئولی از عادی شدن شرایط سخن به میان می‌آورد و بعد مردم می‌مانند و شرایط غیر عادی این مسائل به اعتماد عمومی آسیب می‌زند. نتیجه این می‌شود که هر قدر مسئولین از مردم می‌خواهند که نکات را رعایت کنند بخشی از مردم حرف آن‌ها را جدی نمی‌گیرند. "

 

شریفی یزدی ادامه می‌دهد: "این مشکل از نظر اقتصادی نیز قابل بررسی است. در این شرایط سخت که مردم برای تامین معاش خود به شدت تحت فشار هستند، قبول هزینه خرید ماسک برای بعضی مشکل است. توجه به این نکته که ماسک‌ها نیز یک بار مصرف هستند و پس از هر بار استفاده باید یک ماسک جدید را جایگزین آن کرد نیز مزید بر علت می‌شود. "

قیمت مصوب ماسک‌های ۳ لایه ۱۵۰۰ تومان است، اما ماسکی که در سطح جامعه و مخصوصا در داروخانه‌ها و مراکز فروشگاهی عرضه می‌شود بین ۳ تا ۵ هزار تومان است. یعنی یک خانواده ۴ نفری در طول روز اگر حداقل به ۶ عدد ماسک نیاز داشته باشد تعداد آن در ماه به ۱۸۰ عدد خواهد رسید و اگر قیمت آن را دوبرابر نرخ مصوب یعنی ۳ هزار تومان در نظر بگیریم این خانواده فقط برای خرید ماسک در ماه، حداقل ۵۴۰ هزار تومان باید هزینه کند که برای بسیاری قبول این هزینه نا ممکن است.

دکتر شریفی یزدی با اشاره به دلایل دیگر عدم رعایت نکات بهداشتی توسط بعضی از افراد گفت " بخشی از این مساله به ناآگاهی افراد بر میگردد. وقتی در یک مراسم عزا یا عروسی تعداد زیادی افراد شرکت می‌کنند و بعضی به این ویروس مبتلا شده و تعدادی نیز متاسفانه فوت می‌کنند این اتفاق ریشه در ناآگاهی دارد. شاید برای این افراد آن طور که باید و شاید موضوع کرونا جا انداخته نشده است یا به دلایلی از جمله ضعف رسانه ای، جدی بودن این بیماری برای آن‌ها تفهیم نشده باشد. نکته دیگر این که داشتن دانش لزوما به معنی عمل کردن به آن نیست، همه می‌دانیم که سیگار مضر است، اما بعضی باز هم آن را مورد استفاده قرار می‌دهند.

وی با بیان اینکه که (خود رویین تن بینی) نیز می‌تواند یکی از دلایل فرهنگی باشد گفت: بعضی از افراد را به پنجه در افکندن با این ویروس می‌کشاند. اما کاش این افراد می‌دانستند که همیشه پیشگیری بهتر از درمان است.

در نهایت مهترین راه حل همان نسخه‌ای است که مردم ما را از وضعیت‌های دشواری، چون جنگ تحمیلی عبور داد یعنی فداکاری و به فکر همدیگر بودن. سه ضلع دولت، رسانه و مردم مهمترین نقش را در پشت سر گذاشتن این بحران ایفا می‌کنند و ضعف در هر کدام از این اضلاع یعنی لنگ ماندن سلامت جامعه.