سیاره‌ای غول‌پیکر که می‌تواند روی آب شناور شود / زحل جایی برای زندگی بشر دارد؟

به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، سترن، زحل یا کیوان ششمین سیاره منظومه شمسی و دومین سیاره بزرگ این منظومه است. زحل که با سیستم خیره کننده‌ای از حلقه‌های یخی آراسته شده، در میان سیارات منحصربه‌فرد است. زحل که دورترین سیاره از زمین است، با چشم غیرمسلح انسان در دوران باستان کشف شده است. این سیاره به عنوان خدای کشاورزی و ثروت روم باستان که پدر جوپیتر (مشتری) نیز بوده، نامگذاری شده است.

انداز و فاصله
زحل، با شعاع ۵۸۲۳۲ کیلومتر، ۹ برابر زمین است. فاصله متوسط این سیاره تا خورشید ۱.۴ میلیارد کیلومتر یا ۹.۵ واحد نجومی است. با این فاصله ۸۰ دقیقه طول می‌کشد تا نور خورشید به زحل برسد.

مدار و چرخش
زحل دومین سیاره‌ای است که کوتاه‌ترین روز در منظومه شمسی را دارد. یک روز در زحل تنها ۱۰.۷ ساعت طول می‌کشد. این سیاره چرخش خود به دور خورشید را در حدود ۲۹.۴ سال زمینی کامل می‌کند. محور آن با توجه به مدار چرخش سیاره به دور خورشید زاویه ۲۶.۷۳ دارد، بنابراین این سیاره نیز فصول مختلف را تجربه می‌کند.

ساختار
زحل، مانند مشتری، بیشتر از هیدروژن و هلیوم ساخته شده است. در مرکز زحل یک هسته متراکم از فلزات مانند آهن و نیکل وجود دارد که توسط مواد سنگی و سایر ترکیبات که در اثر فشار و گرما جامد شده اند، احاطه شده است. تصور آن دشوار است، اما زحل تنها سیاره در منظومه شمسی است که چگالی متوسط آن کمتر از آب است یعنی این سیاره گازی غول‌پیکر می‌تواند روی آب شناور شود!

سطح
زحل سطح واقعی ندارد. این سیاره بیشتر گاز‌ها و مایعات را در اعماق خود می‌چرخاند. با اینکه که یک فضاپیما جایی برای فرود روی زحل نخواهد داشت، اما نمی‌تواند بدون آسیب نیز اطراف آن پرواز کند. فشار و درجه حرارت شدید در اعماق سیاره سفینه‌های فضایی را که می‌خواهند به درون سیاره پرواز کنند، خرد کرده، ذوب و بخار می‌کند.

اتمسفر
زحل از ابر‌هایی به شکل موازی، جریان‌ها و طوفان‌های سریع پوشیده شده است. این سیاره سایه‌های مختلفی از رنگ‌های زرد، قهوه‌ای و خاکستری دارد. وزش باد در اتمسفر فوقانی در منطقه استوایی به ۵۰۰ متر در ثانیه می‌رسد و فشار در این سیاره آنقدر شدید است که گاز را به مایع تبدیل می‌کند.

مگنتوسفر
میدان مغناطیسی زحل کوچکتر از مشتری است، اما ۵۷۸ برابر از میدان زمین قوی‌تر است. زحل، حلقه‌ها و بسیاری از ماهواره‌ها کاملاً در مغناطیس کره عظیم زحل قرار دارند.

حلقه
تصور می‌شود که حلقه‌های زحل قطعه‌هایی از دنباله‌دارها، سیارک‌ها یا قمر‌های متلاشی شده باشند که قبل از رسیدن به این سیاره از هم جدا شده و توسط جاذبه قدرتمند زحل شکسته شده‌اند. آن‌ها از میلیارد‌ها تکه کوچک یخ و سنگ پوشیده شده با مواد دیگری مانند گردوغبار ساخته شده‌اند. ذرات حلقه عمدتا از دانه‌های یخی کوچک به اندازه گردوغبار گرفته تا تکه‌هایی به اندازه یک خانه است. اگر از بالای ابر‌های زحل به حلقه‌ها نگاه کنید، حلقه‌ها بیشتر سفید به نظر می‌رسند و جالب اینکه هر حلقه با سرعت متفاوتی به دور کره زمین می‌چرخد.

قمر
زحل خانه‌ مجموعه‌ گسترده‌ای از جهان‌های جذاب و منحصربه‌فرد است. از سطح مه‌آلود تایتان گرفته تا فیبی مملو از دهانه، هر یک از قمر‌های زحل داستانی را از این سیاره روایت می‌کنند. درحال حاضر زحل ۵۳ قمر تایید شده با ۲۹ قمر موقت اضافی در انتظار تأیید دارد.

امکان حیات
محیط زحل آنطور که ما می‌شناسیم برای زندگی مساعد نیست. دما، فشار و مواد این سیاره به گونه‌ای است که امکان سازگاری زیستی در آن وجود ندارد. در حالی که سیاره زحل مکانی بعید برای حضور موجودات زنده است، اما در مورد بسیاری از ماه‌های آن اینگونه نیست.

این سیاره را از نزدیک ببینید
سایت ناسا برای علاقه‌مندان به نجوم سیستم سه‌بعدی را طراحی کرده که از طریق آن شما می‌توانید سیاره زحل را بصورت سه‌بعدی مشاهده کنید. همچنین این سایت (https://solarsystem.nasa.gov/) برای شما امکاناتی درباره اطلاع از فاصله لحظه‌ای زحل از خورشید، مدت زمانی که سیاره رو به خورشید است، ویژگی‌های کلی سیاره، مقایسه آن با سیارات دیگر و نمایی از قمر‌های آن را بصورت سه‌بعدی فراهم می‌کند.