روایتی از جنگ مردانه زنان با مشکلات

گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو:  عباس اسماعیل گل؛ روزهای نارنجی فیلمی به کارگردانی آرش لاهوتی، نویسندگی آرش لاهوتی و جمیله دارالشفایی و تهیه‌کنندگی علیرضا قاسم‌خان محصول سال ۱۳۹۶ است که این روزها راهی اکران آنلاین شده است. فیلم «روزهای نارنجی» که دو سال گذشته در جشنواره فیلم فجر به اکران عمومی درآمد علی رغم آنکه به موفقیت چندانی در جشنواره فجر دست نیافت اما توانست نامزد بهترین فیلم بخش نگاه نو از سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر نیز شود و تا حدودی نظر مساعد منتقدان و اهالی رسانه را به خود جلب کند.

شاید به جرات بتوان گفت، فیلم سینمایی «روزهای نارنجی» یکی از فیلم های سینمای ایران طی سالهای اخیر است که بیشترین تعداد حضور در جشنواره های خارجی را در کارنامه کاری خود دارد و در برخی از آنان هم به افتخاراتی دست پیدا کرده است.

«روزهای نارنجی» که نخستین تجربه کارگردانی آرش لاهوتی به شمار میرود ، اولین نمایش جهانی آن در چهل و سومین دوره جشنواره فیلم تورنتو(TIFF) اتفاق افتاد. همچنین فیلم روزهای نارنجی پس از چندین حضور بین‌المللی و نامزدی در بخش بهترین فیلم جشنواره‌های بین‌المللی فیلم زوریخ و سائوپائولو، موفق شد سه جایزه بهترین فیلم (با عنوان سینماگر بزرگ تازه‌وارد)، جایزه کلیسای جهانی و جایزه فیپرشی را از جشنواره بین‌المللی فیلم مانهایم آلمان از آنِ خود کند. همچنین بازی هدیه تهرانی در این فیلم مورد تقدیر ویژه هیئت داوران جشنواره قرار گرفت.

اما در خصوص محتوای فیلم باید گفت، این فیلم داستان زندگی پر فراز و نشیب «آبان» زنی میانسال است، که واسطه استخدام کارگران زن فصلی برای کار در باغهای مرکبات شمال کشور می‌باشد و بازیگرانی چون هدیه تهرانی، علی مصفا، مهران احمدی، علیرضا استادی، ژیلا شاهی، رویا حسینی، صدف عسگری، لیلی فرهادپور و امین گلستانه در آن به ایفای نقش پرداخته اند.

آرش لاهوتی که ضمن کارگردانی، نویسندگی «روزهای نارنجی» را هم عهده دار بوده است، در این فیلم سینمایی سعی کرده است، روایتگر زنی مقاوم در مدیریت مشکلات روزمره زندگی باشد، زنی که یک تنه جور بی عرضگی و تنبلی شوهرش را میکشد و تمام تلاش خود را می کند که همزمان با انجام وظایف یک زن خانه دار، مدیریت مسایل مالی خانواده را هم بر عهده گیرد و در این مسیر با مشکلات و سختی های فراوانی روبرو میشود که نهایت تلاش خود را میکند بتواند همه مشکلات را یکی پس از دیگری پشت سر بگذارد و در این میان با چالش ها و اتفاقات بعضا خطرناکی روبرو میشود.

شاید در نگاه اول این سوژه برای فیلم، تکراری به نظر برسد اما آرش لاهوتی کاملا هوشمندانه فضای  فیلم را از شهر بیرون برده و به دل روستاها و باغات کشانده است و شاید نقطه متمایز «روزهای نارنجی» با سایر آثار شبیه به خودش به لحاظ محتوا، همین فاصله گرفتن لوکیشن از فضای شهری و آپارتمانی معمول سینمای ایران است، همچنین آرش لاهوتی در «روزهای نارنجی» به خوبی هر چه تمام تر از طبیعت سرسبز شمال کشور برای دلچسب کردن فضای بصری فیلم بهره برده است.

اما در خصوص بازیگران «روزهای نارنجی» باید گفت، اگر نگوییم بازی «هدیه تهرانی» در نقش نخست این فیلم بهترین بازی این بازیگر است اما بدون شک یکی از بهترین ها و در عین حال متفاوت ترین ها است که در کنار علی مصفا زوجی موفق را در کنار هم تجربه کرده اند.

در پایان باید گفت؛ «روزهای نارنجی» یکی از فیلم های نسبتا خوب سینما است که این روزها راهی اکران آنلاین شده است، فیلمی که در میان آثار کمدی سطح پایین نمایش خانگی، پیشنهاد قابل توجه ای برای علاقه مندان به سینما است.