مدیرعامل یک شرکت دانشبنیان گفت: حاکمیت به دلیل مداخلات زیاد در اقتصاد مجبور است که از کسبوکارها حمایت کند، از سوی دیگر تحریمها نمیگذارد به عنوان یک شرکت نرمافزاری در منطقه فعالیت کنیم.
میثم رجبی مدیرعامل شرکت دانشبنیان «رادین» در گفتگو با خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو در مورد این شرکت گفت: این شرکت حاصل ادغام دو واحد کسبوکارى «هولدینگ حصین» یعنى «نوین تلکام» و «حصین ایمن» است که از سال ۸۳ و ۸۷ فعال بودند و با این ادغام از سال ۹۷ کار خود را رسما شروع کرده و خدمات این شرکت طی این سالها در حوزه نرمافزار، ارزیابی امنیتی، وبسایتها و شبکهها و در حوزه سختافزار، ارزیابی امنیتی، تجهیزات خاص بانکی و مخابراتی بوده است.
وی با بیان اینکه این شرکت ۶ دپارتمان و بیش از ۴۰ محصول دارد که هر دپارتمان محصولات خاص خود را دارد و این مجموعه محصولات در نهایت یکپارچه میشوند، افزود: دپارتمان اول، بانکداری الکترونیک است که محصول شاخص آن اومنی چنل بانکی یا OMNI Channel است.
رجبی در توضیح اومنی چنل گفت: به طور مثال شما قصد دارید شارژ تلفن همراه تهیه کنید. در خانه با لپتاپتان در اینترنت بانک شروع به تکمیل فرآیند خرید شارژ میکنید، اما مجبور میشوید که به بیرون از خانه بروید. از این پس میتوانید بقیه فرآیند را با گوشیتان انجام دهید. درواقع، فرآیند از یک کانال شروع میشود و در کانالهای دیگر دست به دست میشود. همین فرآیند خرید شارژ را میتوان با کانالهای دیگری مثل پیامرسانها، ATM و وب تکمیل کرد.
به گفته وی، دپارتمان دوم، پرداخت الکترونیک است که محصولات شاخص آن سوئیچهای بانک و پرداخت و زیرساخت CMS است که قابلیت پرداخت وام و خرید اعتباری میدهد.
مدیرعامل این شرکت دانشبنیان عنوان کرد: دپارتمان سوم ما دپارتمان امنیت است که یک محصول منحصر بهفرد دارد که فناوری آن به شدت محدود است و هماکنون فقط در اختیار آمریکا، اسرائیل، چین و آلمان است که HSM نام دارد و درواقع رمزکننده سختافزاری اطلاعات است.
وی افزود: زمانی که در زیرساختها از این دستگاه استفاده کنیم، دزدیدن اطلاعات غیرممکن میشود. ما تنها تولید کننده ایرانی این دستگاه هستیم. محصول دیگر این دپارتمان، کیف پول سختافزاری برای رمزارز و سایر ارزهای رایج از جمله ریال است که دو سه شرکت بزرگ دنیا فقط این فناوری را دارند. این فناوری تمام اطلاعات شخصی و حسابهای بانکی کاربرش را به یک کیف پول الکترونیکی امن تبدیل میکند؛ به شکلی که تمامی اطلاعات مالی و حسابهای بانکی و حتی رمزهای او را در خودش نگهداری میکند و این کیف پول الکترونیکی غیرقابل سرقت یا هک شدن است.
رجبی بیان کرد: دپارتمان چهارم ما تلکام یا سامانههایی است که به اپراتورها ارائه میدهیم. مهمترین محصول این دپارتمان نیز OTA نام دارد که به اپراتورها امکان میدهد از طریق شبکه موبایل و بدون تعویض سیمکارت، مشخصات روی سیمکارت را تغییر دهند. از آنجا که لازم است کسبوکار اپراتورها مرتبا بهروزرسانی شوند، با فناوری OTA دیگر نیازی به تعویض زودهنگام سیمکارت ندارند. با این فناوری هم هزینههای اپراتور به شدت کاهش پیدا میکند، هم سطح سرویس بهبود مییابد و مشتری هم بابت تعویض سیمکارت سردرگم نمیشود. در دنیا فقط چند شرکت تولیدکننده این فناوری را در دسترس دارند که به علت تحریم به ایران ندادند. ما با توسعه این محصول نشان دادیم که محدودیتی در تولید محصولات فناورانه در ایران نداریم و منّت کسی را نمیکشیم.
وی گفت: دپارتمان پنجم ما تحلیل داده و هوش مصنوعی است که مهمترین محصول آن، سامانه مدیریت و کشف تقلب برای شبکه بانک و پرداخت است. این سامانه توسط هوش مصنوعی تشخیص میدهد که تراکنش انجام شده توسط کارت بانکی یا سایر ابزارهای نقل و انتقال پول، توسط خود شخص انجام میشود یا توسط سارق است یا تراکنش مربوط به مساله پولشویی است.
به گفته وی، دپارتمان ششم نیز بخش فرآیندی است که محصول شاخص آن یک BPMS است که سه ویژگی دارد؛ معماریاش به گونهای است که با تعداد کاربر و تراکنش بالا کار میکند. این در حالی است که عمده BPMSها در ایران و خارج از کشور است، برای کسبوکارهای کوچک و متوسط است، ولی ما آن را برای کسبوکارهای بزرگ و دولت طراحی کردهایم و در واقع زیرساخت دولت الکترونیک به شمار میآید. ویژگی مهم این سامانه چندکاناله بودن آن است، به این معنا که فرآیندی که در این سامانه توسعه مییابد، در لحظه در کانالهای مختلف از جمله پیامک، پیامرسانها مانند واتساپ و تلگرام و ATM در اختیار کاربر قرار میگیرد. ویژگی دیگر آن امنی چنل بودن آن است.
رجبی در مورد چشماندازها و اهداف این شرکت گفت: هدف ما این است که به بزرگترین فراهم کننده راهکارهای نرمافزاری زیرساختی کسبوکارها شویم. چیزی که در ذهن من به عنوان همبنیانگذار و مدیرعامل به عنوان استراتژیست این شرکت است، این است که به شرکتی مثل IBM در ایران تبدیل شویم و در صورتی که تحریمها برداشته شود، نقش منطقهای هم داشته باشیم. البته همین حال هم تقاضاهایی در منطقه داریم.
مدیرعامل شرکت دانشبنیان رادین در مورد چالشها و مشکلات شرکتش اظهار داشت: بزرگترین چالشهای شرکتهایی مانند ما هزینههای مالی بالاست. اصولا شرکتهایی از این جنس سرمایه در گردشی نیاز دارند که فعلا از طریق بانکها قابل تامین نیست. چون بانکها نسبت به داراییهای نرمافزاری آگاه نیستند و نمیتوانند با تکیه بر این داراییها وامدهی کنند. کلا این مشکل که داراییهای معنوی و نامشهود شرکتهای دانشبنیان مانند مالکیت معنوی اختراع، نرمافزارها، دانش فنی و برند به مراتب بیشتر از داراییهای مشهود آنها مانند ساختمان یا ماشین آلات است، هنوز برای خیلیها قابل درک نیست. از سوی دیگر، تحریمها هستند.
به گفته وی، کسبوکار نرمافزاری کسبوکار بدون مرز به شمار میرود و اگر بخواهیم توسعه پیدا کنیم، باید از ایران خارج شویم. تمرکز ما روی صنایع زیرساختی مثل بانک، نفت و گاز، مخابراتی، تولید برق و حملونقلی است و در خاورمیانه هم تقاضا در این زمینه بسیار است، اما این صنایع براساس اعتماد و بررسی دقیق محصول خریداری میکنند و فروش با واسطه و به قولی دور زدن تحریم اینجا امکانپذیر نیست. همین که شرکتهای خارجی متوجه میشوند که ما ایرانی هستیم، به دلیل تحریمها شانسی برای فروش نداریم. علت این است که نگرانند با تحریمها، امکان دریافت خدمات در آینده از ما وجود نداشته باشد.
وی چالش بعدی را عدم ثبات در اقتصاد میداند و میگوید: حفظ نیروی انسانی یکی از سختترین کارهاست؛ زیرا زبان برنامهنویسی یک زبان بینالمللی است، افراد برنامهنویس هر جایی از دنیا میتوانند کار کنند و به دلیل به هم خوردن تعادل اقتصادی در کشور، ترجیح میدهند که مهاجرت کنند.
رجبی در مورد حامیان فعالیت رادین گفت: از آنجا که ما شرکت دانشبنیان هستیم از بعضی از تسهیلات معاونت علمی ریاست جمهوری استفاده کردهایم، ولی این حمایتها اشکالاتی دارد. اول اینکه بیشتر این حمایتها مربوط به بدو تولد شرکت است و برای مراحل بعدی رشد شرکت، امکانات خاصی وجود ندارد. دوم اینکه سختگیریها و ممیزی زیاد-که برای پیشگیری از تقلب و فساد اتفاقا شاید لازم هستند- سد راه برای گرفتن این تسهیلات است و ما ترجیح میدهیم که از آنها استفاده نکنیم. البته به نظر من اشکال در حمایت نیست، چون کسبوکار نباید خیلی حمایت شود و خودش باید کار کند و درآمد داشته باشد. اما دلیل اینکه در ایران مساله حمایتها خیلی پررنگ است، مداخلات زیاد حاکمیت در اقتصاد است. در واقع حاکمیت به دلیل مداخلات زیادی که در نظم اقتصاد دارد، مجبور است که در یک جاهایی نقش حامی را ایفا کند و این از اساس نادرست است. کسبوکار ثبات میخواهد و وقتی ثبات باشد، منابع هم مهیا میشود، اما وقتی با دخالت دولت و حاکمیت ثبات نباشد، فقط منابع دولتی و شبه دولتی، آن هم محدود و همراه با رانت و فساد، به سمت کسبوکارهایی میرود که اثربخش نیست.
رجبی به کسبوکارهای نوپا توصیه کرد: از یک طرف به راحتی تحت تاثیر حرفهای دیگران قرار نگیرید که میگویند کار نمیگیرد یا اینکه شکست میخورید و نا امیدتان میکنند، اما از سوی دیگر، هر از گاهی از کسبوکار فاصله بگیرید و با نگاه نقادانه، حرفهای مخالفان را گوش کنید تا در استراتژیهای خود به کار ببندید. یعنی در عین حالی که ناامید نمیشوید باید از نقد دیگران بهرهمند شوید.