سوچی؛ ملکه پیر که اسیر کودتای نظامیان میانمار شد/ فعال حقوق بشری که حامی کشتار مسلمانان روهینگیا بود!

گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، پس از پیروزی قوی حزب «اتحادیه ملی دموکراسی» در انتخابات ماه نوامبر به رهبری «آنگ‌سان‌سوچی» و با به دست آوردن ۸۳ درصد آرا، تنش در سرتاسر میانمار حاکم شد.

ارتش از قبولی این پیروزی سر باز زد و خواستار تعویق گشایش دوره جدید مجلس شد که قرار بود دوشنبه آغاز به کار کند. در ادامه و با گذشت مدت کوتاهی دوشنبه اول فوریه پس از دستگیری سوچی و مین منت، رئیس جمهور میانمار و چند تن دیگر از افراد کابینه دولت، اعلام وضعیت اضطراری کرد و بیانیه‌ای صادر کرده که بر اساس آن ارتش کنترل کشور را به مدت یک سال در دست می‌گیرد. بنابر اعلام ارتش میانمار، قدرت به مین آنگ هلینگ، فرمانده کل ارتش منتقل شده است.

سوچی، به ظاهر رهبر میانمار که چندسالی است به علت اختلافات داخلی و همچنین اقدامات بی‌رحمانه این کشور علیه اقلیت مسلمان در جامعه بین الملل صاحب نام شده، گویا در اداره امور داخلی کشور خود موفق نبوده و روز‌های خوبی را سپری نمی‌کند. پدرش بنیانگذار ارتش نوین میانمار و از مذاکره کنندگان استقلال میانمار از انگلیس در سال ۱۹۴۷ بود. او در همان سال به دست رقیب خود کشته شد.

 

سوچی 15 سال در حصر ارتش بود

ارتش به عنوان رکن اساسی میانمار، تقریبا تا سال ۲۰۱۱ و آغاز اصلاحات سوچی را به مدت ۱۵ سال و به علت مخالفت وی با حکومت نظامیان، در حصر خانگی نگه داشته بود. بعد از اتمام حصر، او این بار قدمی محکم‌تر برای به دست گرفتن کنترل امور کشور برداشت و در نهایت هم توانست پیروز انتخابات پارلمانی میانمار در سال ۲۰۱۵ شود.

 

خانوم آنگ به علت داشتن فرزندانی با تابعیت کشور‌های دیگر و مغایرت این موضوع با قانون اساسی کشورش، از رسیدن به کرسی ریاست جمهوری باز ماند. اما این محدودیت مانع پیشرفت وی نشد و او توانست به عنوان مشاور دولتی میانمار و رهبر بزرگترین حزب پارلمان آن اداره امور حکومتی را به‌دست بگیرد.

آنگ سان سوچی که خود را سمبل دموکراسی در میانمار می‌داند و به خاطر آن جایزه صلح نوبل را هم برده، اما در عمل گویا اعتقاد چندانی هم به دموکراسی نداشته است.

 

سکوت معنادار او در برابر خشونت‌های بی حد و مرز بودایی‌ها و نظامیان میانمار علیه اقلیت مسلمان روهینگا از صحنه‌های فراموش نشدنی وی در اذهان جهانی و همچنین لکه ننگی بر سیاست دموکراتیکش بود. سیاست سوچی که در ظاهر لباس دموکراتیک به تن کرده بود و در حقیقت همان شیوه نظامیان و نظامی گری بود، در نهایت دامن گیر خودش هم شد و اعتماد به ارتش و سیاسی کاری‌های پنهان او کار را به جایی رساند تا از مردم و طرفداران خود بخواد برای حمایت از او و نشان دادن اعتراض هایشان به خیابان‌ها بیایند و ارتش را محکوم کنند.

 

به نظر، سوچی به تنها کسی که فکر میکند خودش باشد و غیر رهایی از حصر و رسیدن دوباره به منصب قدرت چیز دیگری برایش مهم نباشد چرا که تشویق مردم به اعتراض قطعا جز کمک به بدتر شدن شرایط این کشور و بیشترشدن تشنج‌ها اثر دیگری نخواهد داشت.

همین سکوت او در مقابل کشتار مسلمان میانمار باعث شد در نوامبر ۲۰۱۸ سازمان عفو بین‌الملل اعلام کرد که جایزه اعطایی خود را از آنگ سان سوچی پس می‌گیرد. پیشتر مجلس کانادا نیز شهروندی افتخاری او را لغو کرده بود.

آنگ سان سوچی با توجه به نقشی که امروز در دولت میانمار دارد، در صورت اثبات «پاکسازی قومی» علیه اقلیت روهینگیا و پیگیری آن به صورت قضائی توسط دیوان بین‌المللی کیفری ممکن است در آینده با اتهام «همدستی در پاکسازی قومی» یا دیگر اتهامات مرتبط با سرکوب مسلمانان در استان راخین روبرو شود.

 

غربی‌ها به فکر نجات سوچی افتادند!

نکته جالب‌تر این ماجرا واکنش کشور‌هایی مثل امریکا، انگیس و اتحادیه اروپا به کودتا و در ادامه محکومیت کودتاچیان بود. این درحالی است که میانمار سال‌های زیادی تحت مستعمره بریتانیا بوده و این که حالا استعمارگران مدافع منافع این کشور شده اند و به حمایت از سوچی برخاسته اند، حکایت از ارتباط رهبر اتحادیه ملی با این کشور‌ها داشته است.

 

ضمن این که سوچی سالیان درازی را نیز در بریتانیا گذرانده بود. در ادامه حمایت‌ها از سوچی به جایی رسید که امریکا با قاطعیت تمام به تهدید ارتش میانمار پرداخت. کاخ سفید طی بیانیه‌ای اعلام داشت: ایالات متحده هرگونه تلاشی برای تغییر نتایج انتخابات اخیر و جلوگیری از روند گذار به دموکراسی در میانمار را رد کرده و در صورتی که شرایط به حالت قبلی باز نگردد علیه کسانی که مسئولیت دارند اقدام خواهد کرد.».

آشفتگی داخلی میانمار همچنین واکنش وزارت خارجه کشورمان را به دنبال داشت. سعید خطیب زاده، سخنگوی وزات خارجه بیان داشت: دو کشور سفارتی در کشور‌های یکدیگر ندارند و تمام مجاری اطلاعات و ارتباطی ما مسدود است. امیدواریم این اتفاقات منجر به بدتر‌شدن وضعیت حقوق اقلیت‌ها در این کشور نشود.

 

 

 

آنگ‌سان که با شعار دموکراسی توانست رای‌های زیادی را از آن خود کند و پیروز انتخابات نیز بشود در ادامه اما، دموکراسی کمرنگ‌تر‌ین عنصر در سیاست او به حساب می‌آمد؛ به طوری که طبق خبر‌های منتشر شده با بسیاری از منتقدین دولت خود برخورد‌های جدی داشته و ظلم بارز بوداییان میانمار نسبت به مسلمانان این کشور و حمایت سوچی از جنایات بوداییان و دفاع از نسل کشی آنان در دادگاه لاحه از نقاط تاریک کارنامه عملکرد وی بوده است. این اواخر گویا محبوبیت و مشروعیت سوچی آن قدری زیر سوال رفته که عوامل داخلی نیز حاضر به تحملش در سکان رهبری کشورشان نبوده‌اند.

ارتش میانمار در انتهای بیانیه خود اعلام داشت تا یک سال قصد اداره کشور با ۹ وزیر تعیین شده از سوی خودش را دارد و بعد از آن مجدد انتخابات پارلمانی را برگزار کنند. انتخاباتی که بعید است دیگر نامی از آنگ سان سوچی و حامیانش در آن باشد.

 

انتهای پیام/