ناظمی در نشست رسانگاه:
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، در حاشیه جشنواره سینما انقلاب و جایزه ققنوس، سلسله نشست‌هایی با عنوان رسانگاه برگزار می‌شود که هدف آن بررسی نسبت رسانه و سینما با مقوله پیشرفت است؛ این‌که سینما چه نسبتی با پشرفت کشور دارد و باید چه نقشی را برای پیشرفت کشور بازی کند؟
جلسه نخست از سلسله نشست رسانگاه، سه‌شنبه ۲۱ بهمن برگزار شد. در اولین قسمت از فصل اول این نشست، سید مهدی ناظمی پژوهشگر حوزه فلسفه سینما به ارائه نظرات خود پیرامون اندیشه در سینما پرداخت.
ناظمی در ابتدا به خواستگاه مشترک هنر و فلسفه پرداخت و تعامل و تعارض ایجاد شده میان این دو را، امری طبیعی قلمداد کرد. وی به جایگاه فعلی سینما اشاره کرد و اظهار داشت: «در عصر افول هنر و نخبگانی شدن هنر‌های دیگر، این تنها سینماست که ضمن حفظ حرکت نخبگانی، عامه مردم را نیز با خود همراه کرده‌است. به بیانی سینما، اجتماعی‌ترین و هنرترین هنرهاست.»
این پژوهشگر در رابطه با تعاملات فلاسفه با سینما افزود: «کثرت سوء‌تفاهم‌های ایجاد شده توسط اندیشمندان و فلاسفه، ناشی از حمل استعداد تفکر در سینماست و برای اهمیت بالای سینماست.»
وی با اشاره کردن به وابستگی سینما به سرمایه‌داری، بیان کرد: «سینمای ما کاملا بالاشهری و نئولیبرال است، این فیلم‌ها منبع معتبر و قابل استنادی برای شناخت مردم پایین‌شهر نیست و تنها انتقام سرمایه‌داری از عدم همراهی مردم، با این جریان است. در این فیلم‌ها و حتی در صدا و سیما، هجو و تمسخر پایین شهری‌ها به وفور یافت می‌شود، هرچند چنین چیزی در سینمای هالیوود نیز هست، اما با کارشناسی‌های صورت گرفته، فیلم حداقل احترامی برای مخاطب قائل است، احترامی که در سینمای ایران یافت نمی‌شود.»
این استاد دانشگاه تاکید کرد: «متاسفانه در ایران کارشناس واقعی وجود ندارد و حتی منتقدین و خبرنگاران که وظیفه آشکار سازی مناسبات آلوده را دارند، هجو و یا خریده می‌شوند. این فضا حاکی از صنعت پولشویی‌ست.»
وی سینمای فعلی را حافظ وضع موجود خطاب کرد و ادامه داد: «از آنجاکه سینمای فعلی برآمده از وضع موجود و سرمایه‌داری‌ست، با فلسفه‌بافی‌هایی نظیر "بی پولی و فقر مردم، ناشی از طرز تفکر و عملکردشان است" از وضع موجود حفاظت می‌کند و به تمسخر مردم می‌پردازد در حالی که فقر طی چند سال اخیر، به هیچ وجه ارادی نبوده و ناشی از بحران‌های اقتصادی‌ست. در این سینما مردم و پایین شهری‌ها در باغ‌وحش‌هایی مثل زورآباد وجود دارند و قهرمان فیلم پس از آگاهی نیز، ناچار به تن دادن به وضع موجود است. این سینما هستی را به درصد اندکی سرمایه‌دار و باغ وحش، تقسیم کرده‌است. داوران نیز چنین انتخابی داشته‌اند.»
ناظمی جشنواره فجر امسال را بزرگ‌ترین توهین به ملت در طول سال‌های اخیر دانست و خواستار استیضاح مسولین مرتبط و بازگشت پول‌های حکومتی که صرف ساخته شدن فیلم‌ها شدند، شد. وی در انتها سلامت اقتصادی را برای رسیدن به سینمای ملی و سینمای پیشرفت امری ضروری دانست و مبارزه با پولشویی در سینما را اولین گام برای سلامت سینما که مقدمه‌ای برای رسیدن به سینمای پیشرفت است، برشمرد.
ارسال نظرات