محمد حقانی عضو چهارمین دوره شورای تهران و مشاور رئیس شورای شهر فعلی تهران در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجو دربارهی برگزاری مشترک انتخابات شوراها با ریاست جمهوری گفت:«همزمانی برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و شوراها این امکان را به وجود میآورد وقتی مردم یک محله یا یک منطقه برای رای دادن به کاندید مورد نظرشان پای صندوق رای میروند، یک رای هم به کاندید ریاستجهموری مدنظرشان بدهند و بر این اساس مشارکت در هر دو انتخابات افزایش مییابد.»
حقانی در ادامه با انتقاد از ورود افراد غیرمتخصص در شوراها اظهار داشت:«داشتن احزاب قوی و مورد اعتماد مردم در کشور آرزوی ما است. نه احزابی که شب انتخابات تشکیل میشوند و فردای آن هم به کلی منحل میشوند؛ کسانی تحت عنوان احزاب در انتخابات محلی و شوراها دخالت میکنند که هیچ تخصصی از امور شهری ندارند و تنها جهتگیریهای سیاسی دارند؛ درحالی که نیاز است از تمامی متخصصین شهری در شوراها استفاده شود.»
مشاور محسن هاشمی در شورای شهر تهران در ادامه به انتقاد از عملکرد شهرداریهای کشور پرداخت و تصریح کرد:«درحالی که شهر تهران ظرفیتهای بسیاری برای درآمد زایی دارد، متاسفانه دنبال درآمد ناپایدار شهری هستیم. این موضوع تنها مختص شهر تهران هم نیست؛ دربارهی دیگر شهرها مانند زاهدان نیز صدق میکند؛ اینکه گفته میشود مردم شهر زاهدان محروماند درست نیست؛ چرا که آنان نیز مدیران شهری کارآمد و دلسوز ندارند.»
حقانی ادامه داد:«نیروهایی که به عنوان شهردار یا مدیران ارشد شهرداری انتخاب میشوند با مسائل خدمات و اقتصاد شهری آشنایی ندارند و متاسفانه وقتی هنوز در شوراهای شهر درگیر اختلافات سلیقهای و جناحی هستیم، از طرف دیگر افرادی در شهرداریها رویکار میآیند که قادر نیستند کمترین دردی از مشکلات شهری دوا کنند.»
این فعال حوزهی شهری در ادامه با اشاره به مشکلات عدم خصوصیسازی شهرداریها خاطرنشان کرد:«در شورای شهر پنجم بسیاری از درآمدهای ناپایدار و غیر ضروری حذف شد اما هنوز بسیاری از درآمدهای ما متکی به زمین و درآمدهایی است که خود شهرداری باید آنها را ایجاد کند. درحال حاضر بودجه شهرداری تهران حدود ۸ هزار میلیارد تومان پیشبینی شده؛ تقریبا با این میزان بودجه، مقدار کمی به امور عمرانی شهر تهران میرسد؛ حال این سوال مطرح میشود که چرا از سرمایهگذاریهای بخش خصوصی استفاده نمیکنیم؟ درحالی که بسیاری از افراد در صورت بسترسازی مناسب و تضمین درآمد شهرداریها، حاضرند سرمایهی خود را در قالب بخش خصوصی سرمایهگذاری کنند. در آن صورت دیگر شهرداریها برای تامین هزینه به سراغ جیب مردم و عوارض نخواهند رفت.»