به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، این تصمیم را وزارت آموزش قزاقستان روز ۱۶ آوریل / ۲۷ فروردین اعلام کرد. این تصمیم، اما ریسک تغییرات بزرگ در شرایط باسوادی در کشور و همچنین ایجاد شکاف نسلی را به همراه دارد. پس از فروپاشی شوروی، جمهوری‌های مختلف پساشوروی بخصوص در آسیای میانه بسیاری از بنیاد‌های ایدئولوژیک و سیاسی را از دست دادند و همچنین مدل‌های اجتماعی و مدنی هم دچار فروپاشی شد.
بحث مربوط به الفبا از سال‌ها پیش در قزاقستان مطرح بوده و در چشم انداز سال ۲۰۲۳ تکمیل نگارش زبان قزاقی با الفبای لاتین در حال آماده سازی است.
این تصمیم خیلی محبوب نیست و به عنوان خواسته نخبگان محسوب می‌شود. این تغییر که از سال ۲۰۱۲ پیشنهاد شده است، در سال ۲۰۱۷ به درخواست رئیس جمهور نورسلطان نظربایف آغاز شد.
کنار گذاشتن الفبای روسی دشواری‌ها و تناقض‌های زیادی با خود به همراه می‌آورد که این مسائل با سطح آموزشی اکثریت مردم شروع می‌شود که تا حد زیادی به زبان روسی و الفبای روسی مرتبط است. نسل جدید نیز از نسل‌های قبلی جدا خواهد شد و همچنین بین گروه‌های قومی کشور نیز فاصله جدید الفبایی را به فاصله‌های زبانی اضافه خواهد کرد.
حتی شهروندانی که امروز با زبان قزاقی حرف می‌زنند برای شناسایی آن با الفبای لاتین مشکلاتی خواهند داشت، زیرا قواعد تلفظی در دو الفبا بسیار متفاوت است. در زمان شوروی کتاب‌های زیادی چاپ شده است و کشور‌های استقلال یافته امکانات و توان ادامه سیاست‌های انتشاراتی را ندارند، بنابراین نسل‌های آینده محکوم به خواندن کمتر و کمتر کتاب هستند.
لاتین سازی الفبا می‌تواند به نزدیکی بیشتر به ترکیه و سایر کشور‌های همسایه که از همین شکل نوشتاری استفاده می‌کنند منجر شود، اما خطر ایجاد اغتشاش (زبانی) بالا است و می‌تواند به بحران هویت ملی قزاق منجر شود. در ۳۰ سال گذشته هیچکدام از کشور‌هایی که نوشتار روسی را کنار گذاشته اند مزایای واقعی به دست نیاورده اند.