به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، مقاله عضو هیئت علمی گروه شیمی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان با عنوان فعالیت اکسیداسیون آب کمپلکس های آزو-آزومتین نیکل (ll)، کبالت (II) و مس (II) Water oxidation activity of azo-azomethine-based Ni (II), Co (II), and Cu (II) complexes بعنوان طرح روی جلد دوره 35، شماره 3، مجله معتبر علمی Applied Organometallic Chemistry انتخاب شد.
زهره شقاقی دانشیار گروه شیمی معدنی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان با اعلام این مطلب گفت: مجله Applied Organometallic Chemistry جزو مجلات JCR و دارای ضریب تاثیر ۳.۱۴۰ میباشد و توسط Wiley منتشر میشود که تعداد ۳۰ مقاله در این شماره مجله فوق به چاپ رسیده و مقاله ما از بین آنها به عنوان طرح روی جلد برگزیده شده است.
شقاقی نویسنده و مسئول این مقاله، در معرفی همکاران نویسنده مقاله فوق افزود: در این پژوهش، رحیم محمد رضایی، دانشیار گروه شیمی گرایش شیمی تجزیه بعنوان استاد مشاور و پریا سلاخ کوهسنگینی دانش آموخته کارشناسی ارشد شیمی گرایش شیمی معدنی همکاری کردند.
وی در خاتمه در خصوص اهمیت این پژوهش بیان کرد: کمبود سوختهای فسیلی و مشکلات زیست محیطی مانند افزایش گازهای گلخانهای و انتشار مواد آلاینده، ضرورت یافتن منابع جدید و تجدید پذیر را آشکار میسازد. در سالهای اخیر، هیدروژن به عنوان یک منبع انرژی ایده آل به دلیل ماهیت پاک، ارزان و تجدید پذیر بودن، مورد توجه قرار گرفته است.
شقاقی اظهار داشت: یکی از روشهای مهم، موثر و مورد توجه برای تولید هیدروژن واکنش تجزیه آب است که شامل دو نیم واکنش اکسایش و کاهش میشود. از آنجا که اکسایش آب از نظر الکتروشیمیایی آهسته میباشد و به پتانسیل بالایی جهت انجام نیازمند است، طراحی الکتروکاتالیستهای کارآمد و موثر برای کاهش پتانسیل اکسایش آب از زمینههای مورد علاقه محققان مخصوصا در سالهای اخیر بوده است. با وجود آنکه الکتروتالیستهای متنوع برای واکنش تجزیه آب در منابع طراحی و گزارش شده اند، اما هنوز هم طراحی الکتروکاتالیستهای کارآمد که قابل دسترس، ارزان، دوستدار محیط زیست و دارای روش تهیه آسان باشند، از چالشهای مهم در این زمینه است.
وی در ادامه افزود: هدف از کار پژوهشی حاضر بررسی نقش یون مرکزی در تعدادی از کمپلکسهای حاوی لیگند از خانواده شیف بازها با ساختار مشابه جهت معرفی الکتروکاتالیستهای توانمند با پایداری بالا، ساده و مقرون به صرفه از نظر اقتصادی برای واکنش اکسیداسیون آب بود. بررسیها نشان داد که برخی از الکتروکاتالیستهای طراحی شده دراین کار تحقیقاتی نسبت به ترکیبات قبلی به چاپ رسیده، پتانسیل مازاد برای اکسیداسیون آب را به طرز چشمگیری کاهش میدهند و همچنین از سنتیک بسیار مطلوبی برای انجام این واکنش برخوردار میباشند. امید آن میرود که با انجام اصلاحات در آینده، الکتروکاتالیستهایی از این قبیل قابلیت تجاری سازی داشته باشند.