مرور نتایج عملیات «نصر ۵»

 به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، سردار سرلشکر شهید احمد کاظمی فرمانده «لشکر ۸ نجف»، ۱۵ دقیقه بامداد اول تیرماه سال ۱۳۶۶ را به عنوان زمان آغاز عملیات «نصر ۵» جهت تصرف ارتفاع «فرفری» در غرب سردشت اعلام کرد. پس از گذشت دو ساعت ارتفاعات «کله‌قندی» و «فرفری» سقوط کرد و رزمندگان مشغول پاکسازی شدند، ولی در یال «کله قندی» نیرو‌های عمل کننده با مقاومت و انبوه آتش دشمن مواجه شدند که با تدبیر فرماندهی در روشنی هوا نیرو‌های عراقی مجبور به ترک منطقه و نیرو‌های خودی در آنجا مستقر می‌شوند.

روز دوم نیز با تصمیم عزیز جعفری فرمانده «قرارگاه قدس»، گردان «امام رضا (ع)» کار شناسایی و طراحی عملیات را برای تصرف یال ارتباطی بین دو ارتفاع کله قندی و فرفری که پایگاه دشمن در آن مستقر بود آغاز کرد. این گردان از لشکر ۸ نجف، با ۶ دسته از سه محور اصلی از سمت کله قندی و یک محور فریب از سمت فرفری به سمت هدف حرکت کردند و پس از درگیری شدید در ساعت ۲۲:۳۰، آتش نیرو‌های خودی کمک کرد تا قبل از روشنایی هوا به اهداف خود دست یابند و پس از آن دستگاه‌های مهندسی جهادسازندگی وارد منطقه شدند و اقدامات مهندسی را آغاز کردند.

صبح روز بعد دشمن با تمرکز آتش خمپاره روی نیرو‌های خودی مستقر در یال ارتباطی و ارتفاع فرفری سعی داشت خود را از یال صخره‌ای بالا بکشد که با دیدبانی و هدایت آتش خمپاره‌ها توسط احمد کاظمی و وارد شدن چند تانک «لشکر ۲۷ حضرت رسول (ص)» و شلیک به سمت دشمن فعالیت‌های نیرو‌های مهاجم کاملاً فروکش کرد.

ارتش عراق با جمع‌آوری نیرو‌های پیاده خود در منطقه عملیاتی نصر ۵، در ساعت ۱:۳۰ بامداد روز هشتم تیرماه ۶۶ پاتک سنگینی را علیه نیرو‌های ایرانی آغاز کرد. در این پاتک که تا ساعت ۸:۳۰ ادامه داشت نیرو‌های دشمن توانستند بخشی از یال ارتباطی را تصرف کرده و رزمندگان ایرانی را تحت فشار قرار دهند.

این عملیات با رمز مقدس «یا زهرا (س)» در استان کردستان توسط سپاه آغاز شد و در جریان آن، علاوه بر آزادسازی برخی روستا‌های ایران، رزمندگان اسلام بر ارتفاعات منطقه مسلط شدند و راه نفوذ عناصر ضدانقلاب به داخل مرز‌های ایران اسلامی در آن منطقه مسدود شد. همچنین ۲۰ کیلومتر از نوار مرزی تحت کنترل رزمندگان اسلام قرار گرفت. استفاده از تاکتیک‌های ویژه جنگ‌های کوهستانی توسط نیروی زمینی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از خصوصیات بارز این عملیات می‌باشد.

به دنبال تکمیل عملیات «کربلای ۱۰»، سپاه پاسداران، دشمن بعثی را در این منطقه مورد حمله قرار دادند و ضربات مؤثری به آن‌ها وارد آورد به گونه‌ای که سنگر‌های آنان را که معروف به «حفره روباه» بود یکی پس از دیگری تسخیر کرد. دشمن شکست خورده به طرف مرز‌های بین‌المللی عقب‌نشینی کرد. طی این عملیات علاوه بر خارج کردن تعداد ۱۰ روستای ایران از زیر دید و تیر مستقیم عراق، ۱۹ روستای عراق در زیر دید و تیر رزمندگان اسلام قرار گرفت. با تسلط بر ارتفاعات منطقه، به ویژه بلندی‌های بوجار، راه نفوذ ضدانقلاب به داخل مرز‌های ایران اسلامی مسدود شد و با تسخیر ارتفاعات مشرف به شهر «قلعه‌دیزه» عراق، این شهر در دید کامل رزمندگان قرار گرفت به طوری که با چشمان غیرمسلح قابل رؤیت می‌شد. با تأمین و تثبیت مواضع متصرفه، ۲۰ کیلومتر از نوار مرزی تحت کنترل سپاه اسلام در آمد.

از اهداف و ویژگی‌های بارز اجرای این عملیات می‌توان به تکمیل خطوط پدافندی نیرو‌های اسلام در منطقه غرب سردشت، بستن معابر نفوذی ضدانقلاب و «جاش»‌های (نیرو‌های دفاع وطنی عراق) دشمن و گسترش ارتباط با نیرو‌های تحت امر «قرارگاه رمضان» و استفاده از تاکتیک‌های ویژه جنگ‌های کوهستانی توسط نیروی زمینی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اشاره کرد.

همچنین در این عملیات دشت بوجار و تعدادی از روستا‌های ایران که زیر دید و تیر مستقیم قوای دشمن بودند آزاد شدند و طی آن یک گردان از «تیپ پیاده از لشکر ۲۴» ارتش عراق و یک گروهان مکانیزه از همین تیپ منهدم و یک گردان از نیرو‌های دفاع الوطنی «جاش» نیز به طور کلی تار و مار شد.