به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، اهمیت حدیث در میان مسلمانان از آن روست که از منابع اصلی استنباط احکام در فقه و عقاید در علم کلام محسوب می‌شود. همچنین احادیث از منابع اولیه پژوهش‌های تاریخی است.
۱- من طلب العلم تکفّل اللَّه برزقه؛ هر که علم جوید خدا عهده دار روزی او شود.
۲- منهومان لا یشبعان: طالب العلم و طالب المال؛ دو گرسنه اند که سیری نپذیرند طالب علم و طالب مال. ۳- مثل الّذی یتعلّم العلم فی صغره کالنّقش علی الحجر و مثل الّذی یتعلّم العلم فی کبره کالّذی یکتب علی الماء؛ حکایت کسی که در کوچکی علم آموزد، چون نقش بر سنگ است حکایت کسی که در بزرگی علم آموزد، چون کسی است که بر آب نویسد.
۴- مثل الّذی یتعلّم العلم ثمّ لا یحدّث به کمثل الّذی یکنز الکنز فلا ینفق منه؛ حکایت کسی که علم آموزد و از آن سخن نکند، چون کسی است که گنجی نهد و از آن خرج نکند.
۵- ما من خارج خرج من بیته فی طلب العلم إلّا وضعت له الملائکه أجنحت‌ها رضا بما یصنع حتّی یرجع؛ هر که از خانه خویش به طلب دانش بیرون شود فرشتگان به سبب رضایتی که از رفتار او دارند بال‌های خویش برای وی بگسترند تا باز گردد.
۶- ما خرج رجل من بیته یطلب علما إلّا سهل اللَّه له طریقا إلی الجنّه؛ هر کس از خانه خویش به جستجوی علمی برون شود خدا برای وی راهی بسوی بهشت بگشاید.
۷- ما تصدّق النّاس بصدقه أفضل من علم ینشر؛ هیچ صدقه‌ای که مردم دهند از علمی که منتشر شود بهتر نیست.
۸- ما أتی اللَّه عالما علما إلّا أخذ علیه المیثاق أن لا یکتمه؛ خدا به عالمی علم نداده مگر آنکه از او پیمان گرفته که علم خویش را نهان ندارد.
۹- ما استرذل اللَّه عبدا إلّا حطّ عنه العلم و الأدب؛ خدا بنده‌ای را پست نشمارد مگر آنکه علم و ادب را از او فرو گذارد.
۱۰- لا یشبع عالم من علمه حتّی یکون منتهاه الجنّه؛ عالم از علم خویش سیر نگردد تا سرانجام به بهشت رسد.
ارسال نظرات