به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، احسان جانمی نویسنده و کارگردان نمایش «انگشتر و چاه» که در بخش مسابقه تئاتر ایران چهل و دومین جشنواره تئاتر فجر، ۶ و ۷ بهمن در سالن چهارسوی مجموعه تئاتر شهر روی صحنه می‌رود، درباره موضوع این اثر نمایشی گفت: صحرای خشک و برهوت جنوب کرمان در کویر در اوایل دهه ۷۰، پسر و مادری منتظر برگشتن شوهر هستند، اما شوهر برنمی‌گردد و خبر مرگش را می‌آورند. عمو پسر را نزد خود می‌برد و به عنوان یک انتقامجو بار می‌آورد.
وی توضیح داد: این اثر به صورت رئالیزم جادویی و از زبان یک چاه روایت می‌شود. همچنین عناصری همچون باد، آب و خاک در روایت اثر نقش دارند. «انگشتر و چاه» تاریخ اوایل دهه ۷۰ ایران را روایت می‌کند، پایه‌ای واقعی دارد، ولی با تخیل من آمیخته شده است.
جانمی درباره مستندبودن اتفاق مدنظر نمایش «انگشتر و چاه»، یادوآر شد: موضوع این نمایش برگرفته از اوایل دهه ۷۰، حمله اشرار جنوب کرمان به پاسگاه مرزی نصرت‌آباد و گروگان گرفتن سربازان آن پاسگاه است.
کارگردان «انگشتر و چاه» با بیان این‌که گروه تئاتر «کاووش» به سرپرستی او با این نمایش یازدهمین حضور خود را در جشنواره تئاتر فجر تجربه می‌کند، افزود: ۲۸ بازیگر در این نمایش حضور دارند که ترکیبی از پیشکسوتان و جوانان تئاتر اصفهان هستند.
وی درباره طراحی صحنه نمایش «انگشتر و چاه»، اظهار کرد: در طراحی صحنه نمایش از همین عناصر باد، آب و خاک استفاده کردم و با این‌که فضا کاملاً بومی است طراحی مدرنی انجام شد. در واقع یک هارمونی بین فضای بومی و طراحی مدرن ایجاد کردم. سعی کردم مابازای مدرن عناصر را در نمایش مدنظر قرار دهم.
جانمی یادآور شد: ابداعاتی در طراحی نور انجام دادم و تجهیزاتی را با همکاری فعالان عرصه دانش‌بنیان ساختیم که بدعت ما در این دوره از جشنواره است.
این کارگردان عرصه تئاتر درباره چالش‌های اقتصادی موجود در راه تولید «انگشتر و چاه»، تاکید کرد: صادقانه می‌گویم، الان کسی دنبال تولید تئاتر با حجم بالا نمی‌رود. با «انگشتر و چاه» در بخش تازه‌های تئاتر هستم و در واقع این نمایش را برای جشنواره تئاتر فجر تولید کرده‌ام و بعد به سراغ اجرای عمومی می‌روم. سال‌های گذشته اگر تولیدی اتفاق می‌افتاد سود و درآمدی برای گروه تئاتر داشت، ولی الان فقط صرف عشق است که کار می‌کنیم و مجبور هستیم تن به شرایط سخت مالی بدهیم، زیرا کار تئاتر را دوست داریم. ارگان‌هایی که قرار است با یک درصد از بودجه فرهنگی خود از جشنواره تئاتر فجر حمایت کنند باید به کمک گروه‌های تئاتری بیایند و نجات‌مان دهند.
این هنرمند فعال عرصه تئاتر درباره روندی که جشنواره تئاتر فجر تاکنون طی کرده است، متذکر شد: من دبیری افراد مختلفی را تجربه کرده‌ام و به این نتیجه رسیده‌ام که جشنواره تئاتر فجر سیاست واحدی ندارد و هر سال بنا به سلیقه، بخشی به آن اضافه یا از آن کم می‌شود. چرا باید جشنواره‌ای که بزرگ‌ترین و معتبرترین جشنواره ما است از یک سیاست واحد پیروی نکند؟ این معضلی است که با آن دست و پنجه نرم می‌کنیم. وضعیت بودجه جشنواره معضل دیگری است. چرا باید با بودجه‌ای اندک بزرگ‌ترین جشنواره تئاتر ایران را برگزار کنیم؟
جانمی تصریح کرد: تلاش ستاد برگزاری چهل و دومین جشنواره تئاتر فجر را می‌بینم، نظم و رفتارشان خیلی خوب است، اما در پذیرش و هتل و این‌که گروه‌های تئاتر مقیم شهرستان‌ها نمی‌توانند در جشنواره بمانند تا تبادل تجربه را با گروه‌های دیگر انجام دهند، مشکل داریم. ضمن این‌که گروه‌های خارجی خوب هم در جشنواره حضور پیدا نمی‌کنند. البته این موارد تقصیر دبیر نیست و بخش اعظمی از آن به کمبود بودجه مربوط است.
منبع: مهر
ارسال نظرات