آرزو می‌کنیم سرنوشت رژیم صهیونیستی همانند رژیم شاه ایران به نابودی منجر شود+ فیلم

گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو؛ رئوف توکلی: تونس به عنوان یکی از کشورهای عربی شمال آفریقا، دیدگاه‌های متفاوتی نسبت به رژیم صهیونیستی و مسئله فلسطین داشته است. از زمان استقلال تونس در سال ۱۹۵۶، این کشور به طور عمومی از حقوق فلسطینی‌ها حمایت کرده و روابط دیپلماتیک رسمی با رژیم اسرائیل نداشته است. تونس بارها خواستار پایان اشغالگری اسرائیل و تشکیل دولت مستقل فلسطینی به پایتختی قدس شرقی شده است.

با این حال، روابط تونس با رژیم صهیونیستی همیشه در چارچوب فشارهای بین‌المللی و منطقه‌ای قرار داشته است. در دهه ۱۹۹۰ و پس از امضای توافقنامه‌های اسلو، تونس نیز همچون برخی دیگر از کشورهای عربی، رویکرد محتاطانه‌ای نسبت به اسرائیل اتخاذ کرد و حتی برای مدتی محدود، دفتر نمایندگی اسرائیل در تونس فعال بود. اما با گذشت زمان و به ویژه پس از انتفاضه دوم، روابط بین دو کشور دوباره به سردی گرایید.

در سال‌های اخیر، تونس همچنان به عنوان یکی از کشورهای مخالف عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی شناخته می‌شود و جامعه تونسی نیز به طور گسترده‌ای از آرمان فلسطین حمایت می‌کند. دولت تونس بارها بر لزوم حل عادلانه مسئله فلسطین بر اساس قوانین بین‌المللی تاکید کرده و از هرگونه توافقی که حقوق فلسطینی‌ها را نادیده بگیرد، انتقاد کرده است. 

بر همین اساس، خبرنگار بین‌الملل دانشجو به منظور بررسی و مداقه مردم و دولت تونس نسبت به رژیم صهیونیستی علی الخصوص پس از وقوع عملیات طوفان الاقصی، گفتگویی با احمد الکحلاوی، رئیس شورای ملی حمایت از مقاومت تونس و مبارزه با عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی داشته است که مشروح آن در ادامه است:

خبرگزاری دانشجو: از حضور شما در این گفت و گو سپاسگزارم. به عنوان سوال اول، رابطه جمهوری تونس با رژیم صهیونیستی را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ آیا ایده عادی سازی روابط با این رژیم در میان مسئولان تونسی وجود دارد؟

احمد الکحلاوی: هرگز! این امری غیرممکن در تونس است؛ چراکه مردم تونس مردمی مسلمان هستند و به عربیت و اسلامیت خودشان ایمان دارند. آنها اهتمام ویژه‌ای به مسائل امت اسلامی دارند. از طرفی، مسائل مربوط به امت اسلامی نیازمند امنیتی است که جهات اسلامی و عربی ما به آن توجه دارند. این امری مهم تلقی می‌شود تا دشمن نتواند از نفوذگاهی به برخی موضوعات ما ورود پیدا کند.

در واقع، کشورهایی که اقدام به عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی کرده‌اند، همانند امارات، باید متوجه باشند که در تونس هیچگاه این امر محقق نخواهد شد. در وهله اول، شخص رئیس‌جمهور تونس قسم خورده است که دست به عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی نزند و عادی‌سازی را خیانتی بزرگ قلمداد می‌کند. به همین دلیل، آحاد ملت، سازمان‌ها، احزاب و مردم تونس به هر شکل و روشی هرگونه ارتباط و تعامل و همکاری با دشمن صهیونیستی را رد می‌کنند و معتقد هستند که این کار امری خیانت‌آمیز است. بنابراین، ما با این تفکر مخالفت می‌کنیم و به آن تن نمی‌دهیم، هرچقدر که تحریم و سختی برایمان در پی داشته باشد.

خبرگزاری دانشجو: همانطور که می‌دانید، کشورهای اسلامی نشست‌های مختلفی برای حمایت از موضوع فلسطین برگزار کرده‌اند اما در عمل هیچ اقدام مناسبی صورت نگرفته است. به نظر شما این موضوع ریشه در چه چیزی دارد؟

احمد الکحلاوی: در وهله اول باید بگویم که ذات اینگونه نشست‌ها این است که دربردانده‌ی موضعی محکم و قاطع و عملی نیست و صرفاً در حد دادن شعار آن هم به دلیل پیشبرد دولت‌ها و سازمان‌ها و سیاست‌های داخلی‌شان صورت می‌گیرد. آنان فقط حرف می‌زنند و بیانیه صادر می‌کنند. تحریم رژیم صهیونیستی به تنهایی راه مبارزه با این رژیم نیست و کافی نمی‌باشد. ما با این هدف رژیم را تحریم می‌کنیم که بتوانیم آن را از بین ببریم، چراکه این رژیم سرزمین فلسطین را اشغال کرده است و از ابتدای قرن بیستم درصدد تخریب منطقه و تلاش برای چنبره بر کشورهای منطقه است. همچنین، گسترش هرج و مرج و فتنه و تروریسم در کشورهای عربی و اسلامی از دیگر اهداف این رژیم به شمار می‌رود.

کسانی که شعار بدون عمل می‌دهند، دروغگویانی بیش نیستند و ما دروغ را از هر سمت و سویی که گفته شود، قبول نمی‌کنیم. با این حال، در بین این دروغ‌گویان، راست‌گویانی همچون ایران وجود دارد که در این نبرد وارد شده است و احساس مسئولیت کرده است. جمهوری اسلامی در قرار دادن موضوع فلسطین به عنوان موضوع اصلی موفق عمل کرده و در سطوح نبرد حقیقی با این رژیم دست برتر را داشته است. همانگونه که اخیراً دیدیم، مقاومت شکوهمند اسلامی در حماس و القسام توانستند به عمق این رژیم نفوذ کنند و این رژیم امروز شکست خورده است. ما باید این مقاومت را ادامه دهیم و از حرکت باز نخواهیم ایستاد. نابودی این رژیم امری شدنی است مادامی که اراده‌ای انسانی، اسلامی، عربی و فلسطینی بر این مبارزه وجود داشته باشد. در زمان شروع عملیات طوفان الاقصی در هفتم اکتبر، دیدیم که چگونه این رژیم به لرزه افتاد و این نشان‌دهنده‌ی ضعف این رژیم است و اینکه ارتش آن هیچ قدرتی ندارد. مقاومت پیروز خواهد شد مادامی که هم‌پیمانان مقاومت که متشکل از چندین کشور و نیروهای ملی و اسلامی است، مقاومت را همراهی کنند. پیروزی بر این رژیم از روز روشن‌تر است و صبح پیروزی نزدیک است و علت سخن من، وجود پیروزی‌های اخیر مقاومت از هفتم اکتبر به بعد است.

خبرگزاری دانشجو: رابطه میان تونس و ایران را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

احمد الکحلاوی: ما جمهوری اسلامی را جمهوری‌ای می‌دانیم که توانست یکی از عناصر خطرناک یعنی رژیم شاه را از بین ببرد. ما همگی از رژیم شاه و رژیم صهیونیستی رنج می‌بردیم. رژیم شاه سرنگون شد و هم‌اکنون نیز با یاری خداوند تلاش می‌کنیم تا دوست این رژیم هم ساقط شود. ما با این رژیم همانند یکی از عناصر رژیم شاه برخورد می‌کنیم و با همکاری همدیگر آن را از میان برمی‌داریم. چراکه این موضوع، موضوعی عربی، اسلامی و انسانی است.

اعراب، مسلمانان و دوستانمان باید همانند آنچه که در هفتم اکتبر رخ داد و تمام جهان شاهد برپایی تظاهرات در حمایت از فلسطین شدند، دست به کار شوند. این نشان‌دهنده این بود که کشورهای جهان بار دیگر به هوش آمدند و به حقیقت پی بردند. ما تظاهرات متعددی در آمریکا، انگلیس و اروپا شاهد هستیم که خون مردم فلسطین و مقاومت فلسطین آنان را به جریان انداخته است؛ مقاومتی شکوهمند که ایران نقش محوری در آن داشته است و ما بدان افتخار می‌کنیم.

ما همچنین خواستار گسترش روابط میان کشورمان تونس و جمهوری اسلامی ایران هستیم. ما در تونس جمهوری اسلامی را دوست داریم و از زمان روی کار آمدن آن به دستان امام خمینی رحمه‌الله علاقه خودمان را نشان دادیم. بر همین اساس، ما آمادگی خود را برای گسترش روابط و همکاری‌ها اعلام کرده‌ایم. نه تنها در تونس بلکه در مغرب عربی به استثنای مراکش. البته ممکن است این کشور از سیاست‌های خود عقب‌نشینی کند.

اما در حوزه مغرب عربی تونس، الجزایر و لیبی یک مثلث حمایتی از مقاومت ایجاد کرده‌اند و از مراکش می‌خواهیم که از عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی دست بردارد. رابطه با دشمن صهیونیستی نوعی مرض است و وجود این رژیم مایه خطر و ناامنی است. از برادرانمان در مراکش این را می‌خواهیم و این یک امر ضروری به شمار می‌رود؛ چراکه وجود رژیم صهیونیستی امری مغایر با ارزش‌های طبیعی است و نباید وجود داشته باشد.

همچنین ما خواستار گسترش روابط با جمهوری اسلامی هستیم؛ روزی که این نظام روی کار آمد، ما خوشحال شدیم و این حکومت جدید را مایه برکت دانستیم. این حکومت رخوت را از بین برد و باعث تحرک امت شد همانگونه که نتایج آن را هم‌اکنون در جهان می‌توانیم ببینیم. دنیا بیدار شده است و در شکست غده سرطانی آمریکایی-صهیونیستی موفق شده است. ما باید مقاومت را تقویت کنیم و روابطمان را گسترش بخشیم. جامعه عرب نیازی به حقیقت دروغی که انگلیسی‌ها در دهه چهل میلادی به وجود آوردند، ندارد. ما از سازمان‌های اسلامی و عربی می‌خواهیم که نیروی مبارزه خود را جمع کنند و مردم مبارزی که دارای اهداف، برنامه و نقشه مبارزه هستند به میدان بیایند و آزادسازی فلسطین که مهمترین موضوع است را پی بگیرند و همکاری‌هایمان را گسترش دهند تا اینکه همانند گذشته تبدیل به یک امت بزرگ همانند حکومت اندلس و حکومت قرطاج در تونس شویم.

این امکان امروز وجود دارد که بتوانیم این تاریخ باشکوه را تکرار کنیم. نظام جدید اسلامی عربی توانسته تاثیر بزرگی بر جهان بگذارد به طوری که در تمام دنیا از جنوب آفریقا گرفته تا آمریکای جنوبی و در برزیل و ونزوئلا و در کشورهای آسیایی یک اراده جمعی برای تغییر رویکرد جهان شکل گرفته است. چهره کنونی جهان دیگر مقبول نیست و تمامی مردم دنیا از رژیمی که صهیونیست‌ها، آمریکایی‌ها و استعمارگران اروپایی بر آن چنبره زده‌اند، مخالف هستند.

صهیونیست‌ها این جریان خبیث را هدایت می‌کنند تا مانع اتحاد ما شوند، همانگونه که هنری کمپل بانرمن، نخست‌وزیر انگلیس در سال 1906 در کنفرانس بزرگی که با حضور کشورهای اروپایی و به مدت سه سال به طول انجامید، اعلام کرد که اعراب می‌خواهند از مشرق عربی تا مغرب عربی با یکدیگر متحد شوند و ما نباید بگذاریم این اتفاق بیفتد. و اینچنین شد که رژیم ناشناخته‌ای در منطقه پدیدار شد.

بر همین اساس، باید به خاطر آزادسازی فلسطین به پا خیزیم و با تجارب و نخبگان خود بار دیگر متحد شویم و سطح جدیدی را در سطح اسلامی، انسانی و عربی ایجاد کنیم. این کار ممکن بلکه ضروری است. جهان به برکت خون مردم فلسطین دستخوش تغییر شده است. بر ماست که رو به جلو حرکت کنیم و متوقف نشویم. با دشمن گفت‌وگو نکنیم. او همیشه با گفت‌وگو کردن پیروز می‌شود. پیروزی از جانب خداوند محقق می‌شود و این امر شدنی است. ما از روابطی که با جمهوری اسلامی داریم خرسندیم و خواستار گسترش روابط دوجانبه میان جمهوری اسلامی ایران و جمهوری تونس هستیم.