به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری دانشجو: این روزها سرما به قاتل بیرحم کودکان غزه تبدیل شده است. منطقهای که سالهاست زیر بار فشارهای سیاسی، نظامی و اقتصادی کمر خم کرده و اکنون سرمای زمستانی، مانند تیغی بر زخمهای کهنه، زندگی مردمانش را تهدید میکند. این بار قربانیان این تراژدی، کودکان معصوم و بیگناهی هستند که به جای شادیهای کودکانه، تنها با رنج و ناامیدی مواجهاند.
روز «جمعه»، نوزاد یکماههای که در یکی از چادرهای ساحلی غزه از شدت سرما جان سپرد، تنها یک نمونه از بیشمار قربانیانی است که هر روز به آمار مرگومیر در این منطقه اضافه میشوند. او در شرایطی جان باخت که خانوادهاش برای نجات او هیچ راهحل و پناهگاهی نداشتند. مادر او با بغضی در گلو میگوید:
«او قربانی وضعیتی شد که هر روز جان کودکان بیشتری را تهدید میکند. ما چارهای جز پذیرش این سرنوشت تلخ نداریم.»
یکی از ساکنان غزه، که زندگیاش میان ویرانیها و ناامیدیها سپری میشود، با لحنی پر از خشم و اندوه، این وضعیت را چنین توصیف میکند:
«ما در اینجا میان مرگ و زندگی سرگردانیم. کودکانمان اگر از موشکهای اشغالگران اسرائیلی کشته نشوند، از سرما خواهند مرد. اینجا سرما و یخزدگی همانقدر بیرحم است که رژیم صهیونیستی است.»
فشار سرما در این منطقه، نتیجه مستقیم محاصرهای است که بیش از ۱۵ سال است غزه را به یک زندان باز تبدیل کرده است. دفتر اطلاعرسانی دولت فلسطین در غزه هشدار داده که ۸۱ درصد از آوارگان این منطقه، به دلیل فرسودگی و ناکارآمدی چادرهایشان، در سرمای شدید زندگی میکنند. این افراد، که اغلب از کمترین امکانات ابتدایی نیز محروماند، با شرایطی روبهرو هستند که برای بسیاری از مردم جهان حتی قابل تصور نیست.
در روزهای اخیر، دستکم پنج کودک دیگر نیز بر اثر سرمای طاقتفرسا جان خود را از دست دادهاند. این کودکان، قربانی ترکیبی مرگبار از سرمای طبیعی و بیتفاوتی جامعه جهانی شدهاند. در حالی که بسیاری از کشورهای ثروتمند جهان در حال جشن گرفتن تعطیلات زمستانی خود هستند، کودکان غزه در میان سرما و گرسنگی جان میدهند.
بالاکریشنان راجاگوپال، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در زمینه حق مسکن مناسب، مدتهاست درباره این بحران هشدار داده است. او با لحنی سرزنشآمیز، این وضعیت را اینگونه توصیف میکند:
«ماهها هشدار داده بودم که بیش از یک میلیون فلسطینی در برابر شرایط زمستانی سرپناه ندارند. حالا نوزادان از سرما یخ میزنند. این، یکی دیگر از دستاوردهای ارتش رژیم اسرائیل است که خود را اخلاقمدارترین ارتش دنیا مینامد.»
این سخنان، فریادی است برای بیداری جامعه جهانی که تاکنون در برابر چنین فجایعی سکوت کرده است. شرایط فعلی در غزه، نه فقط یک بحران انسانی، بلکه نشانهای آشکار از بیمسئولیتی و بیعدالتی سیستماتیک در سطح بینالمللی است. مردمان غزه نه تنها در برابر جنگ، بلکه در برابر سرما، گرسنگی، بیماری و محاصره، بیپناه ماندهاند.
در این میان، سازمانهای بینالمللی و دولتهای قدرتمند جهان مسئولیتی سنگین بر دوش دارند. آنها باید بدانند که سکوت در برابر چنین فجایعی، مشارکت در آنهاست. هر لحظهای که بیعملی ادامه یابد، کودکی دیگر در غزه قربانی خواهد شد. وقت آن است که جامعه جهانی به این بحران انسانی پاسخ دهد؛ پاسخی که نه فقط در قالب وعدههای توخالی، بلکه با اقداماتی واقعی و ملموس نمایان شود.
غزه، نمادی از بیعدالتی جهانی شده است. جایی که کودکانش به جای خندههای کودکانه، اشکهایشان بر خاک میریزد. جایی که سرمای بیرحم، به همراه اشغالگری و محاصره، دست در دست یکدیگر، زندگی را از مردم میربایند. سرما قاتل خاموشی است که در این روزها، صدای فریاد مادران داغدار را به گوش دنیا میرساند. آیا کسی صدای این فریادها را میشنود؟