
کنوانسیون پالرمو ؛ دورهمی تعریف شده سازمان ملل در مورد جرائم سازمان یافته

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، این کنوانسیون در ۱۵ نوامبر ۲۰۰۰ با قطعنامهٔ مجمع عمومی سازمان ملل متحد به تصویب رسید. به آن کنوانسیون پالرمو نیز گفته میشود و سه پروتکل تکمیلی آن عبارتند از:
پروتکل پیشگیری، سرکوب و مجازات قاچاق اشخاص مخصوصاً زنان و کودکان
پروتکل علیه قاچاق مهاجرین از طریق زمین، دریا و هوا
پروتکل علیه تولید غیرقانونی و قاچاق مهمات
همهٔ این ابزارها دارای عناصری از قوانین بینالمللی کنونی در خصوص قاچاق انسان، قاچاق اسلحه و هستند. دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد به عنوان عهدهدار این کنوانسیون و پروتکلهای آن عمل میکند.
کنوانسیون پالرمو در ۲۹ سپتامبر ۲۰۰۳ به اجرا درآمد.
در ژوئن ۲۰۱۸، مجلس ایران لایحه پیوستن به UNTOC را تصویب کرد، اما ۱۰ روز بعد مجمع تشخیص مصلحت نظام این لایحه را «غیر قابل قبول» خواند.
در سال ۲۰۲۵ با تایید مجمع تشخیص مصلحت نظام ایران رسما به صورت مشروط عضو رسمی کنوانسیون پالرمو شد
اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام پس از بررسی چندماهه لایحه پالرمو امروز ۲۴ اردیبهشت ماه با این لایحه موافقت کردند.
مخالفان و موافقان لایحه پالرمو در جلسه امروز نظرات خود را بیان کردند و بررسی ۱۱ ایراد هیات عالی نظارت به این لایحه به پایان رسید و در پایان رای گیری شد.
این موضوع پس از قریب به ۴ ماه بررسی کارشناسی در کمیسیونهای مجمع، ۵ جلسه کمیسیون مشترک و ۳ جلسه شورای مجمع به تصویب رسید.
طرحها و لوایح در صحن مجمع تشخیص با رای موافق سه پنجم اعضا به تصویب میرسد.
پیش از این، مجلس شورای اسلامی با ۵ شرط لایحه پالرمو را به تصویب رسانده بود که این مصوبه را شورای نگهبان نیز تایید کرده بود لذا جمهوری اسلامی ایران کنوانسیون پالرمو را در چارچوب قوانین و مقررات داخلی خودش پذیرفته و اجرا خواهد کرد.
بر اساس ماده واحده این لایحه، به دولت جمهوری اسلامی اجازه داده شد با لحاظ شروط مجلس شورای اسلامی به کنوانسیون سازمان ملل متحد برای مبارزه با جرایم سازمانیافته فراملی (پالرمو) بپیوندد.