وضعیت پرجمعیت ترین دانشگاه دولتی کشور – بخش اول
گروه علمی «خبرگزاری دانشجو»؛ دانشگاه پیام نور که در سال های اخیر با افزایش بی رویه جذب دانشجو به یکی از پرجمعیت ترین دانشگاه های کشور تبدیل شده است، دارای مشکلات بی شماری در زمینه های علمی، فرهنگی، آموزشی و اجتماعی است که بررسی این موضوع شاید بتواند تلنگری به مسئولان کشور برای توجه جدی به وضعیت این دانشگاه زده و بتواند مشکل دانشجویان که بیشترین آسیب را در این دانشگاه دیده اند حل کند.
البته این مطلب به معنای نادیده انگاشتن مزیت های علمی این دانشگاه نمی باشد و تا قبل از جذب بی رویه دانشجو، دانشگاه پیام نور به عنوان یکی از مراکز دانشگاهی شناخته می شد که بیش از 50 درصد دانشجویان آن به مقاطع تحصیلات تکمیلی راه می یابند و از نظر علمی بسیار بالاتر از حتی برخی از دانشگاه های دولتی بود.
دانشگاه پیام نور با تصمیم شورای عالی انقلاب فرهنگی عملاً با پذیرش اولین گروه دانشجو در مهرماه ۱۳۶۷ تأسیس شد و پس از تأسیس، با پذیرش اولین گروه دانشجویی خود در ۵ رشته تحصیلی فعالیت آموزشی خود را آغاز کرد. البته در این دوره اکثر دانشجوهای جذب شده کارمندان دولت و افراد شاغل بودند و کلاس های دانشگاه فقط روزهای پنج شنبه و جمعه تشکیل می‌شد.
با توجه به نوع سیستم آموزشی دانشگاه پیام نور (دانشجو محور و آموزش از راه دور) و همچنین بومی گزینی دانشجو در این دانشگاه و محتوای آموزشی بالای کتاب های دانشگاه رفته رفته تعداد استقبال کنندگان از این دانشگاه افزایش یافت و دانشگاه پیام نور کم کم با افزایش تعداد رشته ها و مراکز آموزشی خود و همچنین جذب دانشجویان از دو طریق آزمون سراسری و فراگیر توانست به عنوان یکی از مراکز دانشگاهی تاثيرگذار خود را مطرح کند.
روند توسعه تدریجی و مداوم کمی و کیفی دانشگاه همچنان ادامه داشت تا اینکه پس از روی کار آمدن دولت نهم و در یک دعوای سیاسی میان دولت و دانشگاه آزاد، این دانشگاه پیام نور بود که به یکباره رشد انفجاری به خود دید و با جذب بیشمار دانشجو به یکی از پرجمعیت ترین و البته پر مشکل ترین مراکز دانشگاهی کشور تبدیل شد.
ماجرا از این قرار بود، پس از آنکه دانشگاه آزاد به تذکرهای دولت مبنی بر کاهش شهریه دانشجویان توجهی نکرد و دولت نیز در اقدام انقلابی علیه دانشگاه آزاد موفق نشد، در اقدامی انتحاری و غیرکارشناسانه و بدون ایجاد زیرساخت های لازم، اقدام به افزایش بی رویه جذب دانشجو در دانشگاه پیام نور کرد تا بتواند با این کار با دانشگاه آزاد مقابله کند، که البته تا حدودی توانست در دستيابي به اين هدف موفق باشد.
این تازه شروع داستان بود؛ زیرا تنها کسانی که در این میان آسیب دیدند دانشجویانی بودند که به امید ادامه تحصیل به دانشگاه پیام نور می آمدند. دانشجویان تازه وارد با مشکلاتی از قبیل ناتوانی در ثبت نام، کمبود فضای آموزشی، نداشتن نمازخانه، کمبود استاد، گم شدن پرونده ها، عدم پاسخگویی مسئولان دانشگاه و... مواجه شدند.
نگارنده قصد دارد تا در سلسله یادداشت هایی به بررسی وضعیت نابسمان دانشگاه پیام نور، به عنوان پرجمعیت ترین دانشگاه دولتی کشور خصوصا در شهرستان ها بپردازد تا بتواند به عنوان یکی از دانشجویان این دانشگاه صدای مظلوم ترین دانشجویان ایران را به گوش مسئولان امر برساند.
ارسال نظرات