«ميراث آلبرتا» امروز در دانشگاه پيام نور قزوين روي پرده رفت

به گزارش خبرنگار «خبرگزاري دانشجو» از قزوین، مستند ميراث آلبرتا ساعت 10 صبح امروز به همت بسيج دانشجويي دانشگاه پیام نور قزوین و با استقبال خوب دانشجويان، در سالن اجتماعات این دانشگاه، به نمايش در آمد.

 

حسين شمقدري راوي و كارگردان اين مستند موضوع فرار مغزها را طوري به تصوير كشيده بود كه همه رفته ها و مانده ها و بر گشته ها حرفي براي گفتن داشتند.

 

از بعضي دانشجويان دانشگاه شريف كه اقامت در آمريكا را مساوي پيشرفت و آرامش و آسايش مي دانستند و در تلاش براي رفتن، از آنهايي كه رفته بودند و از مشكلات و لحظه هاي زندگي در كشوري بيگانه مي گفتند، با اعتراف به اينكه اينجا آرمان شهري نبود كه تصور مي كرديم و كساني مي توانند تحمل كنند كه به هدفشان ايمان داشته باشند.

 

دكتر مشايخي بنيان گذار دانشكده مديريت و اقتصاد MBA دانشگاه شريف از برگشته هايي است كه ميگويد: به نظر من بايد مردم را نسبت به ملت و كشورمان علاقه مند كنيم وقتي مي بينم برخي از جوانانمان بي تفاوتند با خود مي گويم واقعا چه بايد كرد؟

 

 

به اين س‍ؤال دانشجوي شريف از شمقدري اينطور پاسخ داده شده بود: آلبرتا نام دانشگاهي است در كانادا، كه بين دانشجويان شريف معروف است، پذيرش خوبي هم دارد و بايد گفت آلبرتا برند و نماد تحصيل در خارج از كشور براي دانشجويان دانشگاه شريف است.

 

در جريان فيلم راوي ارتباطي مي گيرد با استاد ه‍‍‍ژير رحمان داد، استاديار مهندسي صنايع دانشگاه ويرجينيا تك آمريكا، وي از آمار 2000 نفره اي مي گويد كه هر ساله براي تحصيل به اين كشور مهاجرت مي كنند.

 

سيد علي روحاني از همان مانده هايي است كه مدال طلاي المپياد اقتصاد را دارد و از ماندن اينطور مي گويد: آنچه كه براي من و امثال من مهم است اين است كه تاثير مهمي در كشور داشته باشيم. اگر به اين برسيم كه امكان اثرگذاري ها براي ما وجود دارد قطعا كشورمان را رها نمي كنيم. حتي اگر احساس كنيم امكان اثرگذاري برايمان كم است، من هرگز اينجا را رها نمي كنم، به اين دليل كه ما در برهه اي از تاريخ هستيم كه شيعه حكومت دارد و چيزي كه مهم است اينكه كارآمدي چنين حكومتي بايد اثبات شود، اگر بخواهم از كشور بروم، فقط چند سالي است آن هم براي تحصيل البته در صورتي كه به اين نتيجه رسيده باشم، مسئله اي وجود دارد كه جوابش را اينجا نمي توانم پيدا كنم، و دوباره به كشورم برمي گردم.

 

فيلم تمام مي شود و چراغ ها روشن، از تماشاچيان مي پرسم فيلم را چطور ديديد:

 

 فيلم نگران كننده اي بود، اميدوارم رفته ها روزي برگردند و به ايران خدمت كنند.

 

يكي گفت من فقط تا كارشناسي اينجا مي مانم.

 

ديگري گفت با اين شرايط فكر نكنم كسي بماند.

 

در جواب اين كه فيلم نگاه منصفانه اي داشت يا نه؟ اينطور پاسخ شنيديم به نظرم فيلم قضاوت نكرده بود تا بگويم منصفانه بود يانه.