تاجیک: موسیقی رائج فعلی احترام در خانواده را از بین می‌برد

گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»؛ خیلی وقت بود برای ستون «هنرمند هم نباید سیب زمینی باشد» به دنبال امیر تاجیک می‌گشتیم؛ ولی انقدر سرش شلوغ بود که هر بار به بهانه ای قرارمان لغو  می شد تا اینکه بعد از مدت ها توانستیم رویرویش بشینیم و حرف هایش را بشنویم.

حرف هایش را با شروع کار خود در موسیقی آغاز کرد تا رسیدن به مشکلات و سختی‌های کارحرفه‌ای این هنر در ایران.

متن ذیل گفت‌وگوی «خبرگزاری دانشجو» با این هنرمند توانمند عرصه موسیقی است.

از این منظر صحبتم را آغاز می‌کنم، هنر موهبتی است از جانب حضرت حق که برای ما به امانت گذاشته شده و برای ارتقا و جلای روح آدمی گوشه‌ای از عظمت خالق هستی را به تصویر کشانده است.

شناسنامه کاری من «زیر آسمان شهر» است

از سال 1376 به دلیل علاقه شخصی و فطرت باطنی و درونی به این هنر پرداختم. اولین اثر و در واقع شناسنامه کاری من با آهنگ «زیر آسمان شهر» شروع شد و از سال 1380 به اجراهای کنسرت به صورت تورهای مختلف در شهرهای کشور پرداختم تا سال 1386 این روند کاری من ادامه داشت.

از آن تاریخ تا به امروز آثار بسیاری را درباره سوژه‌های مختلف، با مراکز ارکستر سمفونیک سازمان صدا و سیما همکاری داشته‌ام.

ده‌ها اثر تا به امروز نتیجه این چندین سال همکاری با سازمان صدا و سیما بوده است؛ از جمله‌ کارهایی مانند «سرود کشتی 2002» بعنوان سرود کشتی مسابقات جام‌جهانی معرفی شد.

در تمام موارد، موسیقی نقش بر جوهره ما بسته، هم از نظر ظاهری و هم از نظر باطنی.

از منظر ظاهری، به مواردی از جمله موسیقی فیلم‌ها، برنامه‌های سینمایی، جنگ‌ها، مراسم‌های مختلف، انواع برنامه‌های ساخته شده در تلویزیون و ... می توان اشاره کرد که می‌بینیم موسیقی بافته شده در کلام تصویر قرار گرفته است.

به هیچ عنوان نمی‌شود موسیقی را انکار کرد، وقتی در بطن آن الهام گرفته از طبیعت (صدای پرندگان)، زوزه باد و ... می باشد که انسان با آن عجین شده و الهام بوده است.

موسیقی بدون هیچ حمایتی راه خودش را باز کرده است

پس این هنر (موسیقی) با تکیه بر توانایی خود بدون هیچ حمایتی راه خود را در زندگی بشر بازکرده و بدون آنکه به آن پرداخته شود به طور جدی و اصولی صرفاً مورد نقد و انتقاد قرار گرفته است، در صورتی که موسیقی متعالی می‌تواند منعکس کننده روح تعالی در جامعه باشد.

ایجاد مراکز جهت جذب حرفه‌ای برای علاقه‌مندان

شاید یکی از راهکارها برای حل مشکلات موسیقی در کشور، دعوت از کارشناسان و هنرمندان برای حمایت از این هنر و همچنین ایجاد مراکزی جهت جذب حرفه‌ای علاقه‌مندان باشد تا به پرورش استعدادهای جوانان پرداخته شود.

به طور خلاصه هر کس که در جهت ارتقای فرهنگ غنی فارسی کوشا باشد، می‌تواند الگوی مناسبی برای آیندگان باشد.

اجازه دهند هنرمندان عرصه موسیقی بیشتر در صحنه حضور داشته باشند

در خصوص بحث موسیقی و مشکلات این حوزه حرفم این است که گله‌ای از کسی ندارم، اما اجازه دهید موسیقی و هنرمندان بیشتر در صحنه حضور داشته باشند.

 نوع نگاه و بیان من و علاقه مندی‌ام به اجرای آثار با مفاهیم ارزشی و غنی است، آثار زیادی که درباره ایران و تاریخ کشورمان باشد، اسطوره‌های کهن در شاهنامه همه کارهای است که مورد علاقه من است.

باید مشکلات هنر موسیقی را از بین برد نه اینکه به آن افزود

در خصوص فضای حال حاضر موسیقی باید بگویم که نباید منکر موسیقی شد، چون موسیقی موهبتی است و باعث شادی و شعف در وجود هر انسانی می‌گردد و همان طور که گفتم روح و روان را سلیقه می‌بخشد.

 مشکلاتی در مسیر موسیقی کشور وجود دارد، از جمله عدم حمایت لازم، نبودن رسانه‌ای در خصوص شبکه موسیقی، آشنایی با مخاطب و آشنایی مخاطب با موسیقی.

آشنایی مخاطب با موسیقی نه تنها آثار تولیدی را دارای ارزش و پیام می‌کند بلکه آینده موسیقی و سطح فرهنگ جامعه را نیز گسترده می‌‌کند.

موسیقی که الان رواج پیدا کرده احترام در خانواده را از بین می برد

بعضی از آثار ارزش کلام ضعیف و بیان شایسته‌ای جهت معرفی به جامعه را ندارند، که به جوانان و فرهنگ اصیل ایرانی لطمه می‌زند این نوع موسیقی در رفتار و کردار مردم تاثیر منفی دارد تا جایی که به راحتی در معرض عموم قرار می‌گیرند، این ادبیات رایج می‌گردد و در رفتار و گفتار توده‌ای از مردم تاثیر منفی می‌گذارد، این نوع موسیقی جایی برای احترام و حرمت در خانواده و جامعه باقی نمی‌گذارد این نوع موسیقی بی‌ارزش تخریبی است.

این گوشه‌ای از مشکلات بود که بیان شد هیچ گله‌ای نیست فقط به چشم جان بنگرید تا جان ببینید، امیدوارم که مسائل و مشکلات نیز حل گردد.

هنرمند واقعی عرصه موسیقی کسی است که این موهبت آسمانی را در خود احساس کند و تاریخ کهن ادبیات فارسی و اشعار بزرگان و شعرای به نام را مطالعه داشته و برای جامعه سودمند باشد.

دید باید وسیع باشد بیان باید غنی باشد صدا باید پر احساس و پرطنین باشد تا بر روح و روان مخاطبین بنشیند.

در خصوص جشنواره‌های موسیقی نیز باید بگویم بسیار کم  و در حد نیاز نیست و این کم رنگی در حال حاضر احساس می شود.

حرف پایانی ام آرزوی سعادت، سربلندی، صلابت برای تمام مردم کره زمین است و امیدوارم شاهد رشد و شکوفایی فرهنگ موسیقی در کشور باشیم.