به گزارش گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو»، در پی سخنرانی آیتالله مصباح یزدی در هجدهمین نشست کشوری دفتر پژوهشهای فرهنگی که با موضوع «عزت ملی در پرتو انقلاب اسلامی» ایراد شد، آقای دکتر اسفندیار اختیاری نماینده زرتشتیان در مجلس شورای اسلامی طی نامهای گلایهآمیز، ضمن تذکر پارهای افتخارات تاریخی ایرانیان نسبت به فرمایشات آیتالله مصباح انتقاد کرد.
آیتالله مصباح در پاسخ به این نامه توضیحاتی را مرقوم فرموده برای ایشان ارسال کردند. از آنجا که نامه آقای دکتر اختیاری در برخی مطبوعات و سایتها منتشر شده است، لازم دانسته شد تا پاسخ آیتالله مصباح نیز برای روشن شدن اذهان عمومی از این طریق منتشر شود.
متن نامه آیتالله مصباح یزدی به نماینده زرتشتیان در مجلس شورای اسلامی به این شرح است:
جناب آقای دکتر اسفندیار اختیاری
نماینده محترم زرتشتیان در مجلس شورای اسلامی؛
با احترام ضمن تشکر از نامه گلایهآمیز شما درباره تعبیری که در گفتار اینجانب به کار رفته بود به استحضار میرسانم:
اینجانب بر حسب آموزههای اسلامی به همه ادیان توحیدی احترام میگذارم و وجود بعضی از عقاید یا آداب نامطلوب در بعضی از آنها را مانع این احترام نمیدانم؛ چنانکه در میان فرقههای منسوب به اسلام هم انحرافاتی وجود دارد که نمیتوان آنها را موجب خدشه در اصل اسلام دانست.
اما عرایض بنده در سخنرانی مورد اشاره شما ناظر به این مطلب بوده است که ما یک بار از شخصیتهای بزرگی که در میان اجداد ما بودهاند یاد میکنیم و آنان را به خاطر ویژگیهای ارزشمندی که داشتهاند میستاییم.
این کار در واقع احترام به آن صفت و خصلت ارزنده است و طبعاً نسبت به شخصیتهای دیگری که از نیاکان ما هم نبودهاند انجام میدهیم. چنانکه حاتم طایی را به دلیل جود و سخاوتش میستاییم و یک بار ملاک ارزشگذاری را کشورگشایی و توسعه قلمرو حکومت میدانیم و کسانی را به دلیل سعی در توسعه «وطن قراردادی» میستاییم و ایشان را به عنوان قهرمان ملی ستایش میکنیم؛ این کار مبنای عقلایی ندارد.
چنانکه وسعت این وطن در طول تاریخ ثابت نبوده و از باب نمونه زمانی کشور عراق فعلی جزئی از وطن ما بوده و تیسفون (مدائن فعلی) پایتخت پادشاهان ساسانی بوده است؛ در صورتی که ما نمیتوانیم در این زمان برای حاکمانی مانند صدام احترام قائل شویم، به صرف اینکه حاکم کشوری بودهاند که زمانی جزئی از وطن ما به شمار میرفته است.
یک بار ما به وطن و هموطنان خودمان میبالیم از آن نظر که جویای حقیقت بودهاند و پس از شناختن حقانیت اسلام با آغوش باز استقبال کرده و حتی بهتر از زادگاه خودِ اسلام از آن حمایت کردند. این افتخار به هیچ روی قابل مقایسه با دو وجه قبلی نیست.
ما باید به وطن قراردادی فعلی هم به سبب بهترین حمایت و فداکاری از حقیقت ارج بنهیم و در مقام دفاع از آن کوتاهی نکنی؛ و این خصلت حقجویی و پیروی از حق ارزشی است که توجیه عقلانی دارد و قابل مقایسه با دو وجه دیگر افتخار نیست.
در پایان مجدداً تکرار میکنم که ما برای همه اقلیتهای مذهبی، مخصوصاً زرتشتیان احترام قائلیم و اینجانب شخصاً بارها از نمونههای برجسته راستگویی و درستکاری ایشان به خصوص آنچه در شهر خودمان (یزد) شاهد بودهام، یاد و ستایش کردهام.