معاون منابع انسانی دانشگاه ایلام:
باقر درویشی در گفتگو با خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» در ایلام، رسانه را یکی از ارکان اصلی دموکراسی خواند و بیان داشت: مطبوعات می توانند نقش موثری در افزایش آگاهی های اجتماعی و مسئولیت پذیری دولت ها داشته باشند.
وی افزود: رسانه ای موفق خواهد بود که در راستای سه هدف تبدیل مشکلات توسعه به مطالبات عمومی، نقد و تحلیل عملکرد مدیران و دستگاه های اجرایی و مهمتر از همه ایجاد آگاهی اجتماعی برای عامه مردم و نخبگان ناآگاه همت ورزد.
معاون امور پشتیبانی و منابع انسانی دانشگاه ایلام مشکل رسانه در کشورهای در حال توسعه را چشمگیرتر عنوان کرد و گفت: با توجه به وابستگی بخش زیادی از حیات اقتصادی رسانه‌ها به دولت این مشکل دو چندان می شود؛ زیرا هر نقد مستقلی می تواند به سیاه نمایی تعبیر شود و حیات یک رسانه را به زوال مبدل کند.
درویشی ادامه داد: رسانه های مستقل که وابستگی حزبی یا گروهی ندارند، در این زمینه با پارادوکس مواجه هستند؛ از یک طرف حیات اقتصادی، دوام و استمرار آن ها وابسته به نهادهای دولتی است و از طرفی دیگر جذب مخاطب و رسالت آن ها نوعی استقلال را ایجاب می کند که برقراری توازن بین این دو ناممکن است؛ زیرا مطالبات دولتیان و مردم متفاوت از هم است و گروه دوم همواره از رسانه می خواهد که گروه اول به چالش بکشد.
وی با بیان اینکه رسانه اگر بخواهد مسیر منافع عامه مردم را در پیش بگیرد، باید نقش یک مصلح اجتماعی را برای خویش برگزیند، تصریح کرد: به دلیل اینکه در کشورهای جهان سوم پی‌گیری نفع شخصی و نفع اجتماعی به طور همزمان امکان پذیر نیست؛ بنابراین رسانه ها برای انجام این کار باید منافع فردی را فدای منافع جامعه ای کند و از طرفی انتخاب این راه با توجه به بضاعت علمی و مالی رسانه های محلی کاری بس دشوار است.
استادیار اقتصاد دانشگاه ایلام گفت: عده ای معتقدند که رسانه باید جهت دار و دارای تفکر سیاسی مشخص باشد تا بتواند به جای دولت از حمایت احزاب یا گروه های سیاسی خاص برخوردار شوند و چه بسا در این حالت نخبگان و اندیشمندان طرفدار آن تفکر سیاسی از نظر تهیه خوراک علمی و تحلیل های لازم به رسانه ای خاص توجه خود را معطوف کنند.
درویشی با اشاره به اینکه امروزه بسیاری از رسانه های پرتیراژ و به ظاهر مستقل کشور این گزینه را برگزیده اند، افزود: آیا راه سومی هم هست که یک رسانه بتواند به شیوه ای کم هزینه و مستقل از دولت به حیات خویش ادامه دهد؟ پاسخ مثبت است؛ اما راه، بس دشوار است؛ راه سوم انتخاب گزینه ایجاد آگاهی اجتماعی است که با نقد و تحلیل و ایجاد مطالبه عمومی قدری تفاوت دارد.
وی با بیان این مثال که وقتی محقق اقتصادی مشکلات اقتصادی جامعه را منعکس می کند یا یک جامعه شناس به معضلات اجتماع می پردازد و کارشناس علوم سیاسی به نهادهای سیاسی و نقش آن ها در توسعه می پردازد، قطعا یکی از اهداف اصلی آن ها جهت دهی فکری به مخاطب در این موارد است، بیان داشت: در اینجا این سئوال مطرح است که آیا تنها راه اینکه کسی به مانند شما فکر کند، باید به ارائه تحلیل و جهت دهی به وی پرداخت؟ پاسخ منفی است.
معاون امور پشتیبانی و منابع انسانی دانشگاه ایلام افزود: جواب این سئوال را با طرح یک سئوال پاسخ می دهم؛ چرا شما به عنوان نخبه فلان حوزه، متفاوت از عامه مردم می‌اندیشید؟ پاسخ این است که شما به اطلاعات و دانشی اضافه برآنچه مردم عادی در اختیار دارند، دسترسی دارید؛ اما این کار ساده ای نخواهد بود.
درویشی با تاکید بر اینکه رسانه ها نباید به جای مردم تصمیم بگیرند، خاطرنشان کرد: رسانه در آگاهی بخشی به مردم نباید برای آن ها استدلال کند، نباید تحلیل کند و نباید نقد کند؛ بلکه باید فقط به آن ها اطلاعات بدهد به این امید که با افزایش اگاهی عمومی، جامعه بی تفاوت به جامعه ای منتقد تبدیل شود در این صورت آن ها انتخاب های بهتری را خواهند داشت و این انتخاب های بهتر مدیران تحلیلگری را بر مسند قدرت خواهد نشاند.
وی با بیان اینکه رسانه باید همانند دانشگاه تولید آگاهی کند، گفت: رسانه ها در این راستا نیاز به برچسب یا حمایت سیاسی و حزبی نخواهند داشت؛ زیرا برچسب دانشگاهی از همه برندها معتبرتر است./125الف3/
ارسال نظرات