به گزارش خبرنگار "خبرگزاری دانشجو" از مشهد، مناظره "جنبش دانشجویی در ایران" امروز با حضور سلیمی نمین، رئیس دفتر مطالعات و تبیین تاریخ ایران و محمدجواد حق شناس، عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی در دانشگاه علوم پزشکی مشهد برگزار شد.
در ابتدای جلسه عباس سلیمی نمین گفت: در دهه 30 شاهد شکل گیری حرکتهای دانشجویی در ایران بودیم؛ البته به صورت پراکنده از دوره رضاخان حرکتهای دانشجویی در خارج از کشور آغاز شد که باید به این مسئله نیز توجه داشت که این حرکتها در خارج از ایران نیز دارای امنیت نبودند.
وی با اشاره به اینکه بعد از رفتن رضاخان در دهه 30 جنبش دانشجویی در خارج و داخل کشور آغاز به کار کرد، گفت: اما باید به این مسئله توجه داشت که در آن دوره نگاه به جنبش دانشجویی یک نگاه ارزشمند نبوده است.
رئیس دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران خاطرنشان کرد: بعد از کودتای 28 مرداد به تدریج جنبش دانشجویی روند استقلال خود از احزاب را دنبال کرد و هویت مستقلی یافت، اگرچه در آن دوره احزابی مانند حزب توده سعی داشتند به جنبشهای دانشجویی نفوذ کنند.
سلیمینمین تجزبه نیروهای مذهبی از غیرمذهبی را گامی در مسیر استقلال جنبش دانشجویی دانست و گفت: جنبش دانشجویی بعد از این دوره به تدریج هویت فکری مستقلی یافت، به این معنا که وزن فکری جنبش دانشجویی هر چه به انقلاب نزدیکتر میشد هویت بیشتری مییافت.
اساس دانشگاه در دوره پهلوی اول ریخته شد
در ادامه این مناظره محمدجواد حق شناس ضمن بیان اینکه اساس دانشگاه در دوره پهلوی اول ریخته شد، تصریح کرد: در دوره رضاشاه آزادی به معنای امروز یا وجود نداشت یا بسیار کم بود.
عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی خاطرنشان کرد: در آن دوره، یک دوره استقلالی در مسائل سیاسی را شاهد بودیم؛ زیرا رضاشاه یک شخصیت اقتدارگرا بود که تنها رای خودش را مهم میدانست.
وی ادامه داد: بعد از رفتن رضاشاه موقعیت برای فعالیت احزاب سیاسی فراهم شد بنابراین سال 1320 را میتوان بهار احزاب سیاسی نامید، زیرا در این سال احزاب به راحتی توانستند فعالیتهای خود را انجام دهند.
وی ادامه داد: سه جریان اصلی کشور شامل چپیها، مذهبیها و ملیگراها در این سال آغاز به کار کردند و در درون آنها گروههای سیاسی متعددی شکل گرفت.
عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی یادآور شد: دراین زمان تشکلهای سیاسی به سمت گرفتن نیرو در دانشگاهها خیز برداشتند و در انتهای دهه 20 که شاهد جنبش ملی شدن صنعت نفت بودیم، این امر تبدیل به یک خواست ملی شد زیرا بسیاری به دنبال استقلال و برخی خواهان اعتماد به نفس در داخل کشور بودند.
حقشناس باشاره به اینکه بعد از روی کار آمدن مصدق، به 28 مرداد و اتفاقات قبل از دهه 20 باز میگردیم گفت: در این سال کشور دچار انزوا شد؛ اما در 16 آذر سال 32 جنبش دانشجویی به صورت رسمی آغاز به کار کرد.
این فعال سیاسی در خصوص نسبت بین جنبش دانشجویی با حاکمیت خاطرنشان کرد: جنبش دانشجویی به دلیل نداشتن وابستگی و جوان بودن همیشه در حال اعتراض است، جنبش دانشجویی معمولا عدالت خواه است و نسبت به کجرویها با اعتراض و پرخاش جویانه برخورد میکند و این ویژگی تنها مختص جنبشهای دانشجویی در ایران نیست.
وی افزود: بعد از پیروزی انقلاب فضایی بر روی کار میآید که دارای کارکردهای لازم برای فعالیت سیاسی میباشد به طوری که در آن دوره گرایشات اسلامی و چپ گرایانه را میتوان مشاهده کرد.
حقشناس یادآور شد: یکسال پس از انقلاب که انقلاب فرهنگی به وجود میآید و دانشگاه تعطیل میشود کشور دچار فعل و انفعالاتی میشود که در این مسیر دانشگاه از آن تاثیر میپذیرد، از یک طرف ایران دچار یک جنگ نابرابر است که در این شرایط، کشور نمیتواند فعالیتهای سیاسی را بربتابد و از طرف دیگر انفجارها و ترورهایی رخ میدهد.
اختلافات کاذب در جریانات دانشجویی یکی از مشکلات جنبش دانشجویی است
در ادامه سلیمی نمین با اشاره به اینکه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی اوج استقلال فکری جنبش دانشجویی را شاهد بودیم خاطرنشان کرد: بسیاری از احزاب در سال 57 نسبت به فعالیتهای جنبش دانشجویی موضع داشتند؛ اما با توجه به پشتیبانیهای مردم از حرکتهای دانشجویی آنان جرات بیان مواضع خود را نداشتند.
این روزنامه نگار اصولگرا با بیان اینکه بعد از سال 60 جنبش دانشجویی وارد فضایی دیگر شد بیان داشت: زمانی که یک دستی در حاکمیت به وجود آمد جنبش دانشجویی دچار نوعی رخوت شد و از این ایام به بعد جریانات سیاسی سعی داشتند جنبش دانشجویی را به دنبال خود بکشانند و درصدد بودند برای اعتبار یافتن فعالیتهای سیاسی خود از نیروی این جنبشها بهره ببرند.
وی ایجاد اختلافات کاذب در جریانات دانشجویی را یکی از مشکلات جنبش دانشجویی دانست و تصریح کرد: قبول ندارم جنبش دانشجویی زمانی میتواند فعالیت کند که راه برایش هموار باشد زیرا همواری راه خلاقیت را خواهد گرفت، بنابراین جنبش دانشجویی خود باید میدان عمل را به وجود آورد.
رئیس دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران ادامه داد: جنبش دانشجویی با قدرت و توانمندی است بنابراین گاهی حاکمیتها در مسیری قرار میگیرند که از این جنبشها به عنوان ابزار جهت رسیدن به منافع خود بهره ببرند.
سلیمینمین با تاکید بر اینکه جنبشهایی که دارای توانمندی برای تحلیل مسائل روز نیستند بسیار محتمل است که ابزار پیشروی جریانات سیاسی قرار گیرند خاطرنشان کرد: حمایتهای گسترده مردمی از جنبشهای دانشجویی از سال 57 و 58 سبب میشود که حتی کسانی که در جریانات سیاسی مخالف فعالیتهای دانشجویان هستند جرات ابراز مخالفت نکنند.
مجلس مسیری را پیش میرود که بیشتر شبیه لجبازی است
در ادامه حقشناس، عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی ضمن بیان اینکه از این تاریخ به بعد جنس انتقادی بودن را در جنبشهای دانشجویی کمتر شاهد هستیم بیان داشت: بحثهایی که امروز مجلس در رابطه با وزارت علوم پیش گرفته است منافی مصالح کشور است، متاسفانه مجلس مسیری را پیش میرود که بیشتر شبیه لجبازی است.
وی ادامه داد: شاهد هستیم در یکسال اخیر وزارت علوم با تمام اهمیت و مسئولیتی که دارد با سه سرپرست و دو وزیر روبرو شده است.
عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی ادامه این روند را به نفع کشور ندانست و خاطرنشان کرد: برخوردی که با فرجی دانا شد با توجه به متانت و شخصیت علمی که این فرد از آن برخوردار است شایسته نبود، نگاه جناحی و بسته آن قشر از افرادی که در مجلس حضور دارند باعث ضربه زدن به دولت و کشور خواهد شد که در مقابل آن مشاهده میکنید دولت با متانت برخورد میکند.
این فعال سیاسی با تاکید بر اینکه شاید چنانچه فرجی دانا به دنبال بورسیهها نمیرفت این اتفاق نیز رخ نمیداد تصریح کرد: پیگیری بورسیه 3700 نفر که در دولت قبل بدون آزمون پذیرفته و حدود 780 نفر شایسته اخذ این بورس نبودند موجب شد این شخصیت از ادامه خدمت باز بماند.
وی ادامه داد: فردی همچون احمدآبادی که 80مقاله علمی و در جنگ حضور داشته است مورد برخورد شایسته مجلس قرار نمیگیرد.
حقشناس با اشاره به اینکه کاملا مشخص است این مجلس خواهان چه وزیری است گفت: همانگونه که میبینید این مجلس به افرادی که هیچ جایگاه علمی ندارد رای میدهد؛ اما کسی که دارای 80 مقاله علمی است از این مجلس رای نمیآورد.
این فعال اصلاح طلب افزود: این مجلس در برابر بورسیهها و رفتار توهین آمیز احمدینژاد سکوت میکند؛ اما امروز چنین رفتارهایی را از آنان مشاهده میکنیم.
وی این مجلس را ادامه مجلس هفتم و هشتم دانست و یادآور شد: در انتخابات 92 هفت نماینده وجود داشت که یک تفکر با تمام زور و توانمندیهای مالی و فقهی توانست تنها 10 درصد از رای مردم را اخذ کند و امروز همان 10 درصد، درصدد است برای 90 درصد باقی مانده مردم تعیین تکلیف کند. آیا به جاست این 10 درصد نگاهش را به 90درصد جامعه تحمیل کند؟ کجای دنیا چنین اتفاقی میافتد؟
این فعال سیاسی ادامه داد: امروز مشاهده میکنید که حتی پسر شهید بهشتی را تحمل نکرده و ستارهدارش کردند که این وضعیت مطلوب نیست.
عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی در ادامه بیان کرد: هزینه این نیست که دانشجو به زندان برود بلکه باید آرامش را حفظ کرد، صبور بود و در مسیری پیش رفت که به آرمانهایمان برسیم، اینگونه باید هزینه داد.
وی گفت: برای این باورم که فعالیت سیاسی نمیتواند بدون هزینه باشدو این هزینهها با توجه به فضایی که در آن زندگی میکنیم بیشتر خواهد بود؛ اما سیستم دانشجویی باید هوشیار عمل کند و با کمترین هزینه بیشترین دستاورد را به دست آورد.
حقشناس گفت: دانشجو باید آگاه باشد، دنیا و جامعه خود را بشناسد و بداند مهمترین وظیفهاش تحصیل است و در کنار آن خود را از آن جامعه بداند و خود را وقف همان جامعه کند اینگونه است که جامعه به دانشجو به عنوان یک عنصر پیش رو مینگرد.
نباید با چماق رای مردم مجلس را تضعیف کنیم
وی ضمن بیان اینکه این مسئله را نمیپذیرم که مجلس باید تابع قوه مجریه باشد، زیرا منتخب مردم است تاکید کرد: درست نمیبینیم که با چماق رای مردم مجلس را تضعیف کنیم.
این فعال سیاسی در بخش دیگری از سخنان خود بیان داشت: چنانچه در مسئله بورسیهها خلافی صورت گرفته است به درستی اعلام و کسانی را به ناحق بورس شدهاند را لغو بورسیه کنند و بدانید که هیچ فردی مخالف این مسئله نیست.
رئیس دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران افزود: چرا زمانی که دولت اعلام میکند این شخص برای وزارت علوم مناسب است برای دفاع از وی در صحن علنی مجلس حاضر نمیشود؟ صحن مجلس مکانی مناسب برای ادله رئیس جمهور و نظارت مردم است.
این روزنامه نگار اصولگرا با بیان اینکه به بسیاری از عملکردهای مجلس نقد دارم؛ اما تمامی نمایندگان مجلس را به یک دید نمینگرم تصریح کرد: یکی از دغدغههایی که امروز در کشور وجود دارد نفوذ کردن برخی جریانات تندرو در دانشگاه است و این دغدغه متعلق به همه است، روزگاری برخی درصدد بودند آرامش را از دانشگاه بگیرند و حتی خیابانها را به آشوب بکشانند.
سلیمینمین با بیان اینکه چنانچه امروز در مجلس خلاف قانونی صورت گرفت آن را مطرح کنید افزود: چنانچه مجلس خلاف قانون عمل میکرد رئیس جمهور تابعیت خود از آن را عنوان نمیکرد.
وی با اشاره به اینکه استقلال نخواهیم یافت مگر اینکه آزادی داشته باشیم بیان داشت: چنانچه دانشجو بخواهد ژست آزادی بگیرد؛ اما هزینه ندهد که نمیشود در هر جامعهای کسانی که میخواهند در مسیر مشارکت مردمی حرکت کنند باید هزینه بدهند.
رئیس دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران ادامه داد: بسته به میزان تحمل و کمتر آلوده بودن به مصادیق قدرت آزادیها متفاوت است در همه جوامع به دنبال انتقاد و حق رفتن هزینه دارد؛ اما هزینه متفاوت است.
این فعال سیاسی با اشاره به اینکه چنانچه تصور کنیم بعد از انتقاد هیچ هزینهای نباید پرداخت ناز پروردگی است گفت: چنانچه دانشجو آمادگی پرداخت این هزینهها را ندارد نباید وارد تشکلها شود.
وی در پایان تاکید کرد: در مسیر مطالبات مردمی قرار گرفتند به معنای پیروزی نیست بلکه به معنای فهم درست است.