از گوشه کنار نشریات دانشجویی؛
گروه دانشگاه «خبرگزاری دانشجو»، به نقل از نشریه من دانشجو هستم، دانشگاه علوم پزشکی مشهد: اهمیت مقوله فرهنگ بر هیچ سلیم العقلی پوشیده نیست به خصوص اگر تنش سالم باشد! استقلال فرهنگی طبق فرموده مقام معظم رهبری از سایر استقلال ها سخت تر است. این روزها و با توجه به عملکرد سوال برانگیز و نگران کننده وزارت فخیمه‌ی فرهنگ و ارشاد در دولت محترم تدبیر و امید، خالی از لطف نیست که به مرور فشرده‌ی اندیشه‌های حضرت امام خمینی(ره) درعرصه‌ی فرهنگ و هنر بپردازیم. حضرت امام در وصیت نامه الهی- سیاسی خویش به وزارت ارشاد چنین وصیت فرمودند: «وصیت اینجانب به وزارت ارشاد در همه‌ی اعصار خصوصا عصر حاضر که ویژگی خاصی دارد آن است که برای تبلیغ حق مقابل باطل و ارائه چهره‌ی حقیقی جمهوری اسلامی کوشش کنند." ایشان هم چنین درباره اهمیت فرهنگ چنین فرموده‌اند: «راه اصلاح یک مملکتی فرهنگ آن مملکت است؛ اصلاح باید از فرهنگ شروع بشود. دست استعمار در فرهنگ ما کارهای بزرگ می‌کند؛ نمی‌گذارد جوانهای ما مستقل بار بیایند؛ نمی‌گذارد در دانشگاه جوانهای مت درست رشد بکنند.»
در نگاه حضرت امام هنر چنین جایگاهی دارد: «هنر در مدرسه عشق نشان‌دهنده نقاط کور و مبهم معضلات اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، نظامی است. هنر در عرفان اسلامی ترسیمِ روشن عدالت و شرافت و انصاف، و تجسیم تلخکامی گرسنگانِ مغضوبِ قدرت و پول است- و هنرمندان ما در جبهه‌های دفاع مقدسمان اینگونه بودند، تا به ملأ اعلا شتافتند. و برای خدا و عزت و سعادت مردمشان جنگیدند؛ و در راه پیروزی اسلام عزیز تمام مدعیان هنر بی‌درد را رسوا نمودند.»
البته حضرات که انقلابی کهنه کار هستند و مثل بنده و امثال بنده تازه انقلابی نیستند، این سخنان را بهتر شنیده‌اند و خوانده‌اند. اما چرا بدان عمل نمی کنند؟ چه شده که در دولت وزین تدبیر و امید، دومینوی نحس نادیده گرفتن احکام الهی، حرمت شکنی‌ها و توهین‌ها به مقدسات راه افتاده؟ البته وقتی شخص اول دولت بگویند: هنرمند ارزشی- غیر ارزشی نداریم! دور از انتظار نیست دیگران ریشه به تیشه اسلام و انقلاب بزنند. چه خوش گفته جناب سعدی: "اگر ز باغ رعیت، ملک خورد سیبی/ برآورند غلامان او درخت از بیخ"
پوچ بودن «هنر برای هنر، آزادی هنر و هنر محض» اکنون حتی در خود مغرب زمین نیز بر همگان آشکار شده است. هنر محض و خنثی وجود خارجی ندارد حتی در ذهن! چرا که هنر، فعلی انسانی است و افعال و احساسات آدمی برآمده از نوع نگاه او به هستی و جهان است و خنثی نیست. لذا هنر نیز که برآمده از انسان است، نمی‌تواند بی طرف باشد. هر انسانی با انگاره‌های ذهنی خودش دست به آفرینش هنری می‌زند.
حال این انسان می‌تواند سکولار باشد یا غیر آن. پس هنر و فرهنگ یا سکولار و مادی است و یا قدسی و الهی. پس چه شده مارا که از غربی‌ها نیز غربی تر شده‌ایم و دم از هنر برای هنر می‌زنیم. آیا آوانگاردیسم و سایر هنرهای سکولار و ماتریالیستی با انقلاب اسلامی قرابتی دارند. هنر همواره در خدمت ایدئولوژی و مکتب است. چرا در مقام سخن، از امام خمینی نیز انقلابی‌تر هستید اما در مقام عمل، به گونه ای دیگر.
کدام را باور کنیم؟ سخنان انقلابیتان را یا دادن مجوزهای بدون ملاحظه‌یتان را؟ از نشانه‌های حضور و ورود سکولاریسم، فاصله بین عمل و سخن است. سخنان دینی و عملکردها غیر دینی! چرا که سکولاریسم چیزی جز محدود کردن دین در مناسک دینی و عدم دخول آن در عرصه تصمیم گیری‌ها و سیاست‌گذاری‌ها نیست. با عنایات خداوند در آینده به بررسی ریشه‌های فکری دولت تدبیر و امید می‌پردازیم تا مشخص شود این حرمت شکنی‌ها از کجا آب می‌خورد.....
شما می‌توانید جهت بازدید و دریافت نشریات دانشجویی به سایت پاتوق آزاداندیشی نشریات دانشجویی مراجعه کنید.
ارسال نظرات