کنار گذاشتن نمایندگان دانشجویی از تصمیم گیری‌های شورای ناظر بر نشریات دانشجویی

محسن غریبی در گفتگو با خبرنگار دانشگاه «خبرگزاری دانشجو»، در خصوص عملکرد شورای نظارت بر نشریات دانشجوی گفت:طبق ماده ۸ دستورالعمل اجرایی ضوابط ناظر بر فعالیت نشریات دانشگاهی، در هر دستگاه شورایی با عنوان «شورای مرکزی ناظر بر نشریات دانشگاهی» تشکیل می‌شود که ترکیب آن شامل معاون فرهنگی و مدیر کل فرهنگی دستگاه متبوع، معاون مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، معاون فرهنگی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری، یک نفر حقوقدان و سه نفر از مدیران مسئول نشریات دانشگاهی به انتخاب مدیران مسئول نشریات دانشگاه‌های کشور که یک نفر از آن‌ها عضو علی البدل می‌باشد. که طبق این ماده بنده و آقای میلادبیگی اعضای اصلی دانشجویی این شورا محسوب می‌شویم. به طور اجمالی شامل سیاستگزاری در حوزه کلان نشریات دانشگاهی، تجدید نظر در تصمیمات شورای فرهنگی دانشگاه در خصوص نشریات دانشگاهی، تدوین شیوه نامه‌های اجرایی و موارد دیگری نیز می‌شود.

عضو شورای مرکزی ناظر بر نشریات دانشجویی با اشاره به برگزاری جشنواره نشریات منطقه‌ای گفت: در واقع ارزش این نوع جشنواره‌ها‌‌ همان طور که از عنوان آن به ظاهر مشخص است باید ماهیت دانشجویی داشته باشد و نه کاملا دولتی! یعنی باید بخش زیادی از تصمیم گیری و اجرای این نوع برنامه‌ها با همکاری دانشجویان فعال در این حوزه باشد اما متاسفانه تصمیم گیری و سیاست گزاری کلان در مورد برگزاری این جشنواره‌ها که طبق ماده ۱۰ از وظایف شورای مرکزی محسوب می‌شود در این شورا اصلا مطرح نشده و ما به عنوان اعضای دانشجویی پس از تصمیم گیری و ابلاغ آن به دانشگاه‌های میزبان به طور اتفاقی از این قضیه با خبر شدیم ولی با این حال بنده علی رغم بی‌توجهی معانت فرهنگی وزارت علوم به نقش نمایندگان دانشجویی خود در شورای نشریات، به دعوت از دانشجویان و اطلاع رسانی برگزاری جشنواره در سایت‌های دانشجویی پرداختم.

غریب در ادامه اضافه کرد: متاسفانه در جشنواره دانشگاه مازندران هم تصمیم گیری کاملا از سوی معاونت فرهنگی اعمال شد و علاوه بر اینکه رنگ و بوی مشارکت دانشجویی نداشت، برخی از برنامه‌ها به خصوص اجرای زنده موسیقی با سبک‌های غربی هم اصلا ربطی به محتوای جشنواره نشریات نداشت. به نظر بنده تصیم گیری ابتدایی این جشنواره‌ها از سوی وزارت علوم با بی‌تدبیری و بدون برنامه ریزی صورت گرفت و ریشه این مشکل را باید «رزومه پروی» مسئولان دانست. به نظر بنده برگزاری چنین برنامه‌هایی با این مدت کوتاه جشنواره و حجم زیاد آثار ارسالی تناسب ندارد و نشریات زمان کافی برای نمایش و تبادل ایده‌های جدید خود را ندارند.