ابوطالب احمدی ارکمی در گفتوگو با خبرنگارخبرگزاری دانشجو در رشت، گفت: اینک که مذاکرات هسته ای پس از کش و قوس فراوان و طی کردن یک فرایند طولانی، به توافق منتهی شده، نحوه تنظیم توافق نامه یا سند برجام موضوعی بسیار مهم و حیاتی است.
وی افزود: بررسی سند برجام در مجلس با وسواس خاصی دنبال شد و بعد از زمانی طولانی تصویب شد و برای تایید نهایی برای رهبر معظم انقلاب ارسال شد.
دانشجوی دانشگاه علوم و تحقیقات تهران تصریح کرد: رهبر انقلاب نیز با لحاظ قرار دادن شروطی اجرای آن را بلامانع دانستند، قبل از هر چیز بررسی دقیق و موشکافانه دستگاه های نظارتی و ایجاد اختلاف دیدگاه ها و حاشیه هایی در این ارتباط، میتواند به دولت های طرف قرار داد بیاموزد که ایرانیان چشم بسته آن را تایید نکرده اند و استقلال و عزت ایران مهم تر از توافق است.
احمدی ارکمی گفت: اما تصمیم گیری در ارتباط با سند برجام، یکی از مهم ترین و سخت ترین امتحان برای دولت و دستگاه دیپلماسی کشور در سال های اخیر بوده که هر نوع پاسخ به آن، اعم از مثبت یا منفی، پیامدهایی برای جامعه امروز و فردای ایران دارد، بنابراین حساسیت به خرج دادن و طولانی شدن روند بررسی سند برجام در ایران به دلیل سرنوشت ساز بودن این سند بوده و کاری بس منطقی و عقلانی محسوب میشود.
وی تصریح کرد: نامه رهبر معظم انقلاب به ریاست جمهوری ایران در رابطه با قبول مشروط متن برجام، ابعاد مختلفی دارد که باید مدنظر قرار گیرد، قبل از هر گونه اظهارنظر در این رابطه لازم است حساسیت و تصمیم ساز بودن موضوع برجام از یک طرف و جایگاه رهبر انقلاب و وظایف این نهاد در قانون اساسی ایران لحاظ شود. دانشجوی دانشگاه علوم و تحقیقات تهران گفت: طبق اصل 110 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، تعیین سیاست های کلی نظام، نظارت بر حسن اجرای این سیاست ها، تنظیم روابط میان قوای سه گانه از وظایف نهاد رهبری می باشد.
احمدی ارکمی افزود: با نگاهی موشکافانه به نامه ای که رهبر معظم انقلاب در نامه خود پیرامون برجام نوشته و رعایت آن را برای دولت الزامی دانسته اند، به نکاتی بر میخوریم که به طور یقین در صورت لحاظ قرار گرفتن و نظارت دقیق، متن توافق را برای ایران مطمئن تر ساخته و راه های خلف وعده و سوء استفاده را تا حدودی برای دول غربی می بندد.
وی تصریح کرد: اجرایی کردن سند برجام از طرف ایران و عدم نظارت کافی ایران بر اقدامات طرف غربی در این رابطه با توجه به سوابق روابط ایران و غرب و به ویژه آمریکا بعد از انقلاب اسلامی از یک طرف و خلف وعده و موضع گیری های خصمانه ای که کشورهای غربی در قالب های مختلف با ایران داشته اند، تا حدودی غیرمنطقی به نظر می رسد.
دانشجوی دانشگاه علوم و تحقیقات تهران گفت: رهبر معظم انقلاب سازش پذیری کامل و نزدیکی ایران و آمریکا را با توجه به ماهیت نظام سیاسی دو کشور، غیرممکن می دانند.
احمدی ارکمی افزود: در این رابطه نیز با مراجعه به متن قانون اساسی و اطلاع از ماهیت و اهداف نظام اسلامی در مییابیم که تفاوت میان نظام جمهوری اسلامی و آمریکا آشکار بوده و هر گونه نزدیکی میان دو کشور و ایجاد ارتباط باید با احتیاط صورت گیرد. زیرا آمریکا به دنبال منافع ملی خود است و ماهیت جمهوری اسلامی با منافع آمریکا در منطقه و جهان ناسازگار است.
وی گفت: موضوع دیگر هشدار رهبر انقلاب پیرامون تفاسیر دلخواه طرف غربی از متن سند توافق است. همان طور که می دانیم، در عرصه دیپلماسی و در متن قراردادها بین المللی، هر حرف یا کلمه بار معنایی خاص خود را دارد و دیپلمات ها باید برای جلوگیری از هر گونه سوء استفاده از کارشناسان خبره استفاده کنند. در این رابطه، اعتماد به غرب با توجه به سوابق تاریخی و همچنین تفاسیری که در ماهه ای گذشته در مورد متن توافق نامه در مجامع جهانی داشته اند، تا حدودی غیرمنطقی بوده و نظارت و مراقبت ویژه ای را برای حسن اجرای توافق میطلبد.
دانشجوی دانشگاه علوم و تحقیقات تهران افزود: در مجموع نکاتی که در نامه رهبر انقلاب در ارتباط با سند برجام مطرح شده، حاکی از شناخت ایشان از ماهیت نظام سیاسی دول غربی، قضاوت رفتارشان با توجه به سوابق تاریخی مناسبات با آنها و سود جویی و منفعت طلبی دولت های غربی در هر گونه اقدام و ارتباط است.
احمدی ارکمی گفت: بنابراین مواردی را که به عنوان هشدار یا شرط در نامه مقام معظم رهبری مطرح شده، به نوعی نتیجه مطلوب را برای ایران در زمینه اجرایی کردن سند برجام تضمین میکند. مانند: متن سند باید مبنای تفسیر باشد، اقدامات ایران نباید شتاب زده باشد، اقدامات اعتمادساز نباید در آینده دست ایران را به طور کل خالی نماید، در نزدیکی ایران با آمریکا باید جانب احتیاط رعایت شود، بعد از رفع تحریم ها، واردات باید مدیریت شده و از لجام گسیختگی در این زمینه پرهیز شود.
وی گفت: اینک با توجه به جایگاه رهبر انقلاب به عنوان فصل الخطاب در نظام جمهوری اسلامی ایران، رعایت توصیه های ایشان میتواند در زمینه داخلی نوعی انسجام اجتماعی به وجود آورده و همدلی و همزمانی را تقویت کند و در عرصه بین المللی نیز از پایمال شدن حقوق ایران جلوگیری کرده و راه سوء استفاده طرف غربی را در ارتباط با ایران، ببندد.