وقتی اصلاح طلبان برای انتخابات متوسل به یک تکه بنر شدند!

گروه دانشگاه «خبرگزاری دانشجو»، یادداشت دانشجویی*؛چندی است که ورشکستگان فکری و سیاسی تجدید نظر طلب برای انتخابات،  بیش از آنچه قبلا در تکاپو بودند، به دست و پا افتاده اند و برای ورود به این عرصه و کسب کرسی های بیشتر در مجلس شورای اسلامی، شورای نگهبان و قانون اساسی را زیر سوال برده و برای تخطئه ی سرمایه های ارزشمند کشور یعنی جوانان مومن، به هر شیوه ای متوسل می شوند.

تا شاید بوسیله ی این دستاویز بتوانند خود را از "انقراض سیاسی" نجات دهند. لذا با وقاحت تمام به ریسمانهای کهنه ی و نخ نمایی چنگ می زنند که در طول سالهای متمادی منشا و تئوری دیکتاتور مآبانه ی قضایایی چون قتل های زنجیرهای، کوی دانشگاه،  فتنه ی ۸۸ و... می باشند.

اما آنچه برای وارونه جلوه دادن حقایق و واقعیت ها نیاز دارند آب گل آلود است. تا بتوانند شنای دیکته شده ی پدران فکری شان را به اجرا در بیاورند چرا که اگر دارای منطق بودند، در فضایی عقلانی و در تمام طول سالهای تصدی و غیر تصدی شان با انبوه امکانات و تریبون های مختلفی که در اختیار داشتند و همچنان نیز دارند، بجای غبار آلود کردن فضا به استدلال منطقی و دور از غوغا سالاری های معمول می پرداختند تا اگر چیزی حتی از تئوری های شکست خورده ی غربی در دست دارند در فضای آزاد اندیشی به نقد و بررسی می گذاشتند. نه اینکه با اقدامی قهر آمیز پادگانهای زنجیره ای را برای فتح سنگر به سنگر بسیج کنند. 

اما فرصت طلبانی که درآستانه ی انتخابات همانند گداهای دوره گرد حتی تا گمنام ترین دانشگاه ها در دورترین  نقاط کشور سفر می کنند، با سوء استفاده از فضای رسانه‌ای و وارونه جلوه دادن حقایق و واقعیات٬ سعی در فریب اذهان عمومی دارند و چون گذشته به دنبال غبارآلود کردن فضای دانشگاه و نشاط سیاسی آن هستند.

باید توجه داشت در این برهه از زمان که هر یک از تجدید نظر طلبانی که از حول حلیم انتخابات در نقاط مختلف کشور تریبون دانشگاه ها را تصرف می کنند، و به بهانه های بی ربط و با ربط وارد فضای دانشگاه می شوند و در صدد بهره کشی از این فضا هستند همچنین با توهم خود بزرگ بینی همراه با هوچیگری های معمول مکررا "تهدید های خود ساخته" را متوجه نیروهای ارزشی می کنند. و برای شانتاژ رسانه ای دست به بی اخلاقی در مطبوعات وابسته ی موسوم به زنجیره ای می زنند تا افکار عمومی را فریب داده  وبا فشار مضاعف بر نیروهای ارزشی در جهت بزرگنمایی خود برآیند. بعنوان نمونه در روزنامه ی خانوادگی آرمان با تیتر«نوبت معین شد» و در روزنامه ی روزان با تیتر «روز دانشجو با چاشنی تهدید» به این موضوع پرداختند.     

اما این بار اراک و علی الخصوص دانشگاه اراک را طعمه ای برای مطامع سیاسی خود قرار دادند و با زشت ترین و غیر اخلاقی ترین روشها، به متشنج کردن فضا پرداخته و با ژست های امنیتی و مظلوم نما یی رسانه ای، در صدد اجرای سناریویی بودند که در دیگر شهر ها به اجرا در آوردند.

چقدر وقیحانه! روی نیکولو ماکیاولی را هم سفید کرده اند که« بنیاد این نظریه خود را پیرامون روش و هدف در سیاست قرار داده و هدف عمل سیاسی را دستیابی به قدرت می‌داند و بنابراین، آن را محدود به هیچ حکم اخلاقی نمی‌داند و در نتیجه به کار بردن هر وسیله‌ای را در سیاست برای پیشبرد اهداف مجاز می‌شمارد».

"تهدید های خود ساخته"

تهدید های خود ساخته ای که از روزنامه های زنجیره ای تا BBC وVOA  و رادیوفردا و دیگر بنگاه های دروغ پراکنی غربی نیز انتشار یافته است. چقدر هماهنگ!! آنقدر بازیگران در جبهه ی دشمن نقش خود را خوب بازی کرده اند که چندی است با هجمه ی تبلیغاتی شدید، جوانان ارزشمند این انقلاب را تندرو، افراطی و بی سواد می خوانند.

برچسب هایی که از برخی خبر گزای ها و مطبوعات داخلی که خبر های خود را بجای استناد به واقیعت های درون کشور از رادیو فردا و دیگر رسانه های غربی کپی می کنند؛ بیشتر از این انتظار نمی رود. غیر از خبر گزای هایی که با پول های جناحی گردانده می شوند خبرگزاری ایلنا و روزنامه ی آرمان نیز در متن واحد خود آورده اند:«برخي افراد تندرو با نصب بنر در دانشگاه اراک سعي دارند از سخنراني مصطفي معين در اين دانشگاه جلوگيري کنند». خبری که عینا همان را رادیو فردا، صدای آمریکا، بی بی سی، سایت کلمه ودیگر بنگاه های خبر پراکنی برای تشویش اذهان عمومی و تخطئه و فشار بر جوانان و سرمایه های ارزشمند ایران اسلامی بکار بردند. در صورتی که این بنر نه تنها در دانشگاه اراک نصب نشده بلکه در مصلا ی نماز جمعه نیز نصب نشده است و همانطور که در عکس استناد شده نیز به وضوح مشخص است بیرون از مصلای نماز جمعه  فردی آن بنر را لحظه ای برای عکس برداری بلند کرده است.

هر چند جای تعجب نیست اما بسیار جای توجه است که اصلاح طلبان و تجدید نظر طلبان آنقدر به فلاکت افتاده اند که خود و تمام پادگانهای زنجیره ای شان را تماما ملعبه ی یک تکه بنر کرده اند. وآنقدر از ضعف یا نبود پایگاه اجتماعی رنج می برند که با ریسمان پاره ی یک بنر می خواهند خود را از چاه مذلت بیرون بکشند.

در پایان باید خاطر نشان کرد که دانشجویانی که با ریسمان پوسیده ی منقرضان سیاسی، به چاه نروند. چرا که نه تنها با دروغ پراکنی و تهدیدهای خود ساخته در دانشگاه اراک نتوانستند کاری به پیش ببرند بلکه در فضای سیاسی کشور محلی از اعراب ندارند. اما با این وجود در صدد بازیچه قرار دادن برخی تشکل های دانشجویی هستند تا بتوانند استفاده های یک بار مصر ف خود را از آنها داشته باشند.

ناصر شفیعی-فعال دانشجویی

انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.