گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، باز هم ایام امتحانات رسید و مبحث دانشجوی شب امتحانی موضوع داغ این روزها شده است. مهم نیست که دانشجوی کدام دانشگاهی؛ بلکه آنچه در این ایام مهم است امتحان است و امتحان است و امتحان!
دانشجویان جزوه در دست، بی تاب و بی قرار در حیاط دانشگاه انتظار میکشند. عده ای درسشان را خواندهاند و به مطالب تسلط دارند. بعضی هم دل توی دلشان نیست و نمی دانند سوالات قرار است چه باشد. ساعت نزدیک هشت صبح که می شود کم کم پشت در شیشه ای ساختمان امتحانات تجمع میکنند. در باز می شود و دو مراقب بیرون می آیند تا بعد از بررسی مشخصات کارت ها، آن ها را به سمت سالن امتحانات هدایت کنند.
دانشجویان شب امتحانی
قادری یکی از اساتید دانشگاه بین المللی امام رضا(ع) مشهد از معضل درس خواندن در شب امتحان دانشجویان گله میکند و میگوید: بعضی دانشجویان عادت کرده اند فقط شب امتحان درس بخوانند. همین عادت غلط باعث میشود مطالب را خیلی زود فراموش کنند و البته نمره خوبی هم نگیرند.
به سالن امتحان که وارد می شوی حضور مراقبین و صندلی های منظم و با فاصلهای که چیده شده، ناخودآگاه در دلت اضطراب ایجاد میکند. این اضطراب با دیدن نگاه پر استرس برخی دانشجویان بیشتر هم میشود. دانشجویانی که شاید جزو همان گروهی باشند که میگویند دانشجویان شب امتحانی!
قوانین ویژه
جاوید، سرپرست اداره خدمات آموزش پردیس اسرار دانشگاه بین المللی امام رضا(ع) مشهد درباره شرایط امتحان در این مرکز بیان میکند: آوردن گوشی، ماشین حساب و تبلت در جلسه امتحان ممنوع است. مگر استاد رشته هایی مثل مهندسی بر نیاز به استفاده از ماشین حساب تاکید کند که در این صورت با هماهنگی های انجام شده دانشجویان میتوانند ماشین حساب به جلسه بیاورند.
غیر از دو سه صندلی خالی، بقیه پر شده است. از وی از صندلیهای خالی را میپرسم.
وی میگوید: آن دسته از دانشجویانی که غیبت بیش از حد مجاز داشته اند از شرکت در جلسه امتحان محروم می شوند و برای آن ها نمره صفر رد میشود. البته با پیگیری درخواست دانشجو ممکن است بتواند نمره صفر را از کارنامه خود پاک کند؛ اما در آن درس رد شده است. همچنین برخی دانشجویان ممکن است به دلیل برخی تخلفات به کمیته انضباطی دانشگاه فرستاده و از شرکت در جلسه امتحان محروم شده باشند.
آرزوهای بر باد رفته
چشم های دانشجویان خیره به دست استاد است که برگه های امتحانی را در پاکتی سر بسته گذاشته و به سالن میآید. از نگاه خیلی هایشان می توانی نتیجه امتحان را بفهمی. بعضی که درس خوانده اند نگاهشان آرام و مطمئن است و برخی هم انگار توی دل آرزوهای دیگری دارند. که زمان رو به عقب برگردد و وقت بیشتری برای درس خواندن داشه باشند. آرزوهای بر باد رفته!
مثل مصطفی که دانشجوی ترم اول مدیریت بازرگانی است و با نگرانی می گوید: خیلی استرس دارم. توی طول ترم خوب درس خواندم؛ اما یکی از اقوام نزدیکمان فوت کرد و نتوانستم خوب برای امتحان بخوانم. خدا رحم کند.
استاد با چهره ای گشاده و مهربان چند توصیه به بچه ها میکند و میگوید: سعی کنید آرامش داشته باشید و سوالات را با دقت جواب بدهید. نگران نباشید. همه سوالات از مباحث تدریس شده است. خوش خط بنویسید و سر 90 دقیقه هم برگه ها جمع می شود.
امتحان روش تحقیق شروع می شود و همه سرها به سوی برگهها میچرخد. در سکوت مطلق جلسه امتحان، از گوشه ای از کلاس صدای تق تق خودکار می آید. یکی از دانشجویان در حالی که با هیجان و اضطراب روی کاغذش می نویسد صدای خودکارش همه جا پخش شده است. یکی از مراقبین جلسه کنارش می رود و آرام در گوشش چیزی میگوید تا باز سکوت در سالن حکمفرما شود.
اضطراب فقط در حد منطقی
قادری اضطراب و استرس در حد معمول و منطقی را برای امتحان مفید میداند و میگوید: دانشجویان باید بدانند نباید فقط برای نمره درس بخوانند. آن ها باید درس را به خاطر یادگیری بخوانند و به این فکر نکنند که استاد این درس چه طور نمره میدهد. اگر از حواشی امتحان دور بمانند و مسائلی نظیر این که این استاد سخت گیر است یا آسان گیر را رها کنند، مطمئنا به نتیجه مطلوب تری می رسند.
امتحان در 12 روز
جاوید، سرپرست اداره خدمات آموزش پردیس اسرار دانشگاه بین المللی امام رضا(ع) مشهد در مورد دانشجویانی که در این دانشگاه امتحان می دهند، می گوید: بازه زمانی امتحانات از 14دی ماه شروع شده و تا 12 روز ادامه دارد. 16 هزار نفر در پردیس اسرار دانشگاه بین المللی امام رضا(ع) در کل این بازه 12 روزه امتحان می دهند و 46 جلسه امتحانی در چهار نوبت در روز برگزار می شود.
همچنین مقدسی، سرپرست اداره خدمات آموزش پردیس رضوان دانشگاه بین المللی امام رضا(ع) مشهد هم میگوید: پردیس رضوان این دانشگاه 2500 دانشجو دارد که در مدت 12روز امتحان 572 امتحان در مجموع در این پردیس برگزار می شود.
برگه ها بالا!
ساعت به 9:30 نزدیک می شود. اکثر دانشجویان برگه های خود را مرور میکنند. بعضی دیگر هم هنوز در تقلای نوشتن آخرین کلمات هستند. «خب دیگر! برگه ها را بالا بگیرید. وقت تمام است.» این جمله استاد، پایانی میشود بر همه تلاش ها.
دانشجویان برگه ها را تحویل می دهند و دوباره همهمه و سر و صدا فضا را پر می کند. بعضی غرغر می کنند که چرا امتحان این قدر سخت بود. عده ای هم دور استاد را گرفته اند تا از زمان اعلام نتایج مطلع شوند و بدانند آیا پروژه و تحقیق هم برای نمره پایانی قبول است یا نه؟
یک دانشجوی ترم اول مدیریت بازرگانی می گوید: خیلی دوست دارم نمره خوبی از این درس بگیرم. البته من در ارزیابی اساتید شرکت نکردم و به همین خاطر ممکن است نتوانم برای مدتی نتایج امتحاناتم را ببینم.
معیاری برای سنجش استاد و دانشجو
حیاط دانشگاه هنوز خلوت است و پر از جزوه ها و کتاب هایی که در حیاط رها شده و با حرکت باد، ورق می خورد. رفته رفته دانشجویان به حیاط می آیند. یک عده امتحان را خوب داده اند و عده ای دیگر با نارضایتی غرولند میکنند. اما باز امیدوارند به امتحان بعدی که همواره سر جایش باقی است و به این ترتیب داستان درس و امتحان همچنان ادامه دارد. امتحانی که به اعتقاد قادری، همان قدر که برای سنجش دانشجو اهمیت دارد برای استاد هم معیار مهمی است تا او را متوجه کند دانشجویان کدام مطالب را کمتر فرا گرفته اند و برای یادگیری بهتر آن ها، روش های دیگری به کار گیرد.