گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، فضای مجازی اکنون راه را برای بسیاری از همبستگیهای اجتماعی و فرهنگی بازتر کرده است. بشر امروزی اگرچه در ظاهر امر پس از دوران بدویت برای دومین بار تنهایی را تجربه میکند اما وابستگی او به دنیای مجازی نیاز به نزدیکی و ارتباط اجتماعی را فریاد میزند. فضای مجازی همچنین مولد بسیاری از جنبشهای اجتماعی فرهنگی سیاسی بوده است و در برخی موارد هم توانسته آن را فراگیر کند.
برای نمونه اخیراً جنبشی تحت عنوان دیوار مهربانی در ایران ابداع شد و از کانال فضای مجازی درشهرهای مختلف ایران و حتی کشورهای دیگر گسترش یافت. این امر نه تنها بلوغ فرهنگی ایران را به جهانیان عرضه کرد، بلکه نشان داد که میتوان از فضای مجازی به عنوان بستری مناسب برای کنشهای اجتماعی بهره گرفت. البته همیشه برخی جریانهای وابسته و منحط به دنبال سوء استفاده از فضای مجازی بودهاند اما اگر اینگونه حرکتهای مردمی با مدیریت صحیح وارد صحنه شوند مجال عرض اندام را از آنها خواهند گرفت.
از سویی دیگر با نزدیک شدن به انتخابات مجلس و خبرگان رهبری جنبوجوشهای رسانهای و مردمی در فضای مجازی به اوج خود رسیده است. در این میان، برگزاری برخی کمپینهای انتخاباتی و مردمی، مورد توجه اهالی رسانه قرارگرفته است. یکی از این کمپینها پویش «به .... رأی نمیدهم» است. این کمپین در مصاحبهها و گزارشهای خود به این مهم میپردازد که در انتخابات پیش رو به چه کسانی نباید رأی داد. به همین خاطر در میان خواص و عوام رفته و پاسخهای آنان را بازنشر میدهد. این جنبش همچنین با حضور بین مردم از آنها میخواهند تا در دست نوشتهای صراحتاً بدون اینکه از شخص خواصی نام ببرند؛ بگویند که چه اشخاصی به خاطر کدامین صفات شایستگی رأی دادن را ندارند، سپس آنها را در کانال تلگرامی خود منتشر میکند.
کمپین «به ...رأی نمیدهم» پویشی مردمی است که تاکنون از حیث برخی نکات در تاریخ کمپینهای انتخاباتی بینظیر بوده و نمونهی دیگری ندارد. اولین ویژگی آن برخورد منفی با آن صفاتی است که نامزدها فاقد آن هستند. تاکنون هر وقت صحبت از انتخابات میشد، ذکر صفاتی میرود که بدان خاطر باید به نامزد دارای آن رأی داد اما این کمپین سنتشکنی کرده و از این جهت منحصر به فرد است.
ویژگی دیگری این کمپین فراگیری و جامعیت آن در نوع مخاطب است طوریکه همزمان هم خواص را درگیر موضوع مطالعهی خود میکند و هم نظرات عامهی مردم را میطلبد. این پویش همچنین در عین استقلال خود تلاش میکند همزمان با موضوع پژوهشی خود مخاطب را توجیه کند که برخی وعدهها و مسائلی که از سوی کاندیداها اعلام میشود جنبهی واقعی نداشته و اساساً نمیتواند دغدغهی مردم باشد.
اگرچه جامعه، فضای مجازی را بهعنوان عضو لاینفک زندگی پذیرفته است اما دنیای شبکهها هیچگاه تا این حد به مرز تعیینکنندگی نرسیده بود. اکنون هم این کمپین میتواند با ایفای نقش خود در انتخابات آتی نمونهی خوبی باشد در مقابل جریان سازیهایی که از سوی شبکههای معاند خارجی یا داخلی هدایت میشوند.
ویژگی آخر این کمپین جامعیت موضوعات و تنوع پاسخهایی است که در آن مطرح میشود. برای مثال مردم در برخی از نمایهها عنوان کردهاند که به کسی که وعدههای عمرانی میدهد رأی نمیدهند چراکه وظیفهی اصلی یک نمایندهی مجلس قانونگذاری است نه ساخت پل و کارخانه و اتوبان! در نمایههای دیگری از نمایندگانی که چاپلوسی مردم را میکنند برائت شده و اعلام کردهاند که به آنها رأی نخواهند داد. بسیاری هم از نمایندگان خواستهاند تا با دشمنان مرزبندی کرده و از آنان برائت بجویند.
کمپین «به...رأی نمیدهم» هرچه باشد فتح بابی است برای کسانی که با فراغت از جریانات سیاستزده و نفع محور سعی دارند تا در خلال انتخابات راه درست را به مردم نشان داده و هرچه بیشتر به پیشبرد مردمسالاری دینی کمک کند. زین پس شاهد چنین کمپینهایی با عناوین مختلف خواهیم بود که هرچه بیشتر در راستای شکوفایی سیاسی اجتماعی قدم برداشته و زمینه گذار از فضای مجازی به حقیقی میشوند. نقطه عطف این تلاقی میتوان راهحلی باشد برای برونرفت از مشکلی که تحت عنوان «بازپسگیری واقعیت بشر امروزی» از آن یاد میشود.
لینک کانال تلگرام: https://telegram.me/joinchat/BpzOFjylaANXI153ioHQ0Q