به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو؛ به نقل از روابط عمومی خانه کتاب، در پیام مجید غلامی جلیسه آمده است: «خبر درگذشت امیر عشیری یکی از نویسندگان پیشرو ادبیات پلیسی- جنایی تأسف‌آور بود. در روزگاری که رسانه‌ها تا این حد گسترش نیافته و شبکه‌های اجتماعی چنین در زندگی ما رخنه نکرده بودند؛ داستان‌های پلیسی- جنایی مرحوم عشیری به صورت پاورقی موجب سرگرمی می‌شد و علاقه‌مندان پرشماری را جذب می‌کرد. مرحوم عبدالله بهرامی ژانر پلیسی- جنایی را پایه‌گذاری کرد و این ژانر به دست امیر عشیری و چند نویسنده معدود دیگر در ایران پا گرفت. بی شک یاد نویسنده مردمی روزگار ما، امیر عشیری، با داستان‌هایی که نوشت در میان ما زنده خواهد بود. روحش شاد.»
بر اساس این گزارش، امیر عشیری زاده سال ۱۳۰۳ بود. از او به عنوان پایه‌گذار ادبیات پلیسی در ایران نام برده می‌شود. او همچنین در موضوعات تاریخی می‌نوشت. امیر عشیری گاهی هم‌زمان در دو، سه مجله پاورقی‌های شبه جنایی - پلیسی و جاسوسی منتشر می‌کرد و طرفداران خاص خود را داشت. نخستین اثر او در سال ۱۳۲۸ به صورت پاورقی در مجله «آسیای جوان» چاپ شد. او همچنین در «اطلاعات هفتگی» و «تهران مصور» می‌نوشت. محمدعلی جمالزاده پس از خواندن کتاب «سیاه‌خان»، او را «الکساندر دوما»ی ایران می‌نامد.
عشیری بیش از ۵۰ عنوان داستان نوشته است که برخی از آن‌ها این عنوان‌ها هستند: اعدام یک جوان ایرانی در آلمان، جای پای شیطان، تصویر قاتل، لبخند در مراسم تدفین، جاسوس دو بار می‌میرد، معبد عاج، پرتگاه، دیوار اقیانوس، قطار نیمه‌شب، سحرگاهی خونین، شب‌زنده‌داران و قلعه قهقهه.
ارسال نظرات