به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو؛ در یادداشت شهرداد روحانی آمده است:
« امروز من يک دوست، همكار، استاد و انسان بزرگ و نازنينى را از دست دادم و هنوز باورم نمی شود كه ایشان ديگر در بين ما نيستند اما از طرفى خوشحالم كه در ٦ ماه گذشته ساعت هاى زيادى را با استاد پورتراب گذراندم.
به خاطر دارم در جشنواره فجر سال گذشته قطعه «كاپريس ايرانى» براى سازهاى زهى اثر استادم را رهبرى كردم و ایشان بعد از اجراى اثرش يادداشت بسيار زيبايى براى من در صفحه اول پارتيتور نوشت. ضمن اینکه این هنرمند عزیز و ارزشمند ماه گذشته نیز در چندين مراسم مختلف كه براى تولد من گرفته شده بود شركت كرد به من افتخار داد و چندين بار قطعه «تولدت مبارک» را با پيانو اجرا كرد و اين خود بهترين هديه تولد براى من بود.
استاد پورتراب هميشه دركنسرت هاى من حضور داشت. به خاطر دارم در آخرين كنسرتى كه ١٧ خرداد با اركستر سمفونيک تهران داشتم بعد از معرفى از وی خواهش كردم كه روی صحنه حضور پیدا کرده و قطعه اى را با پيانو اجرا كند و ایشان با مهارت فراوان قطعه اى سخت و زيبا را اجرا كرد به طوری که سالن مملو از جمعيت تالار وحدت را به وجد آورد ... و اين آخرين اجراى زنده استاد پورتراب بود.
استاد مصطفى كمال پورتراب فقط يک موزيسين جهانى نبود، ايشان يک عالم، دانشمند و فيلسوف بزرگى بود كه با عزت زندگى كرد و با عزت هم از دنيا رفت.
من به سهم خودم اين ضايعه را به خانواده ايشان و همين طور خانواده موسيقى كشورم تسليت عرض می كنم.»