سرمقاله نیویورک تایمز:
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو روزنامه «نیویورک‌تایمز» سرمقاله شماره جدید خود را به اظهارات نماینده آمریکا در سازمان ملل در مورد برجام اختصاص داده و نوشته است که دولت «دونالد ترامپ» می‌خواهد مسئولیت تصمیم‌گیری در مورد توافق هسته‌ای با ایران را به گردن کنگره بیاندازد.
در این یادداشت با عنوان «تهدیدی غیرمستقیم برای یک توافق هسته‌ای» با اشاره به وعده ترامپ در طول رقابت‌های انتخاباتی برای خروج از برجام، نوشته است که «نیکی هیلی» «طرحی را تشریح کرد که نه تن‌ها به آقای ترامپ اجازه می‌دهد تهدیدش را عملی کند، بلکه مسئولیت نهایی را هم به کنگره احاله می‌کند.»
هیلی این هفته در نشستی در اندیشکده «امریکن انترپرایز» گفت: پایبندی فنی ایران به برجام کافی نیست و باید «قطعات دیگر پازل» از جمله فعالیت‌های منطقه‌ای ایران و آزمایش‌های موشکی را هم در نظر گرفت.
بر اساس قانونی که در سال ۲۰۱۵ در کنگره آمریکا تصویب شد، رئیس‌جمهور این کشور باید هر ۹۰ روز پایبندی ایران به توافق هسته‌ای را تائید کند. هیلی گفت: ترامپ می‌تواند بر اساس یکی از بندهای این قانون، با بیان اینکه ادامه رفع تحریم‌ها در راستای منافع ملی ایالات متحده نیست، در ماه اکتبر از صدور این تائیدیه خودداری کند.
نیویورک تایمز نوشته است: «او (هیلی) اشتباه می‌کند. هرچند که ایران واقعا درگیر برخی اقدامات بسیار نگران‌کننده است، اما توافق صرفا محدود به برنامه هسته‌ای است. مادامی که تهران به محدودیت‌های این توافق پایبند مانده، آقای ترامپ هیچ دلیلی برای عدم تائید پایبندی ایران نخواهد داشت.»
هیلی در بخش دیگری از اظهاراتش گفت: از آنجا که صدور تائیدیه از سوی رئیس‌جمهور جزئی از برجام نیست و عدم صدور آن به معنای خروج آمریکا از توافق نیست.
سرمقاله نیویورک تایمز با «گمراه‌کننده» خواندن این استدلال هیلی، نوشته است که «چنین تحریفی هیچ‌کس را متقاعد نکرده و مسئولیت آنچه پس از آن رخ می‌دهد از جمله خشم فرانسه، بریتانیا، آلمان، روسیه و چین که طرف‌های تواق هستند، را از عهده آقای ترامپ ساقط نمی‌کند.»
این روزنامه در ادامه با بیان اینکه عدم صدور تائیدیه به کنگره امکان می‌دهد تا تحریم‌های پیش از برجام را بار دیگر احیا کند، نوشته است: «زمانی که این توافق مورد مذاکره بود، کنگره با اکثریت بالایی مخالف آن بود، اما حالا بسیاری از منتقدان متوجه ارزش آن شده‌اند. در هر حال، قانونگذاران باید پیش از اعمال مجدد تحریم‌ها، شواهد محکم عدم پایبندی ایران را، اگر اصلا چنین چیزی وجود داشته باشد، طلب کنند.»
نیویورک‌تایمز می‌افزاید: «اگر آقای ترامپ توافق هسته‌ای را به هم بزند، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ هیچ‌کدام از مخالفان این توافق، چه در داخل و چه در خارج از کنگره، از جمله آقای ترامپ، هیچ جایگزین قابل قبولی برای محدود کردن آمال هسته‌ای ایران ارائه نکرده‌اند.»
در پایان این یادداشت آمده است: «در نبود چنین جایگزینی، تصمیمی بی‌ملاحظه برای عمل به یک وعده بی‌ملاحظه انتخاباتی، صرفا ایران را به دنبال کردن مسیری هموار به سمت بمب فرامی‌خواند؛ و اگر نتوان به توافق‌ها با ایالات متحده اعتماد کرد، کره شمالی هم دلیل بیشتری برای دنبال کردن برنامه هسته‌ای خواهد داشت.»
در این یادداشت با عنوان «تهدیدی غیرمستقیم برای یک توافق هسته‌ای» با اشاره به وعده ترامپ در طول رقابت‌های انتخاباتی برای خروج از برجام، نوشته است که «نیکی هیلی» «طرحی را تشریح کرد که نه تن‌ها به آقای ترامپ اجازه می‌دهد تهدیدش را عملی کند، بلکه مسئولیت نهایی را هم به کنگره احاله می‌کند.»
هیلی این هفته در نشستی در اندیشکده «امریکن انترپرایز» گفت: پایبندی فنی ایران به برجام کافی نیست و باید «قطعات دیگر پازل» از جمله فعالیت‌های منطقه‌ای ایران و آزمایش‌های موشکی را هم در نظر گرفت.
بر اساس قانونی که در سال ۲۰۱۵ در کنگره آمریکا تصویب شد، رئیس‌جمهور این کشور باید هر ۹۰ روز پایبندی ایران به توافق هسته‌ای را تائید کند. هیلی گفت: ترامپ می‌تواند بر اساس یکی از بندهای این قانون، با بیان اینکه ادامه رفع تحریم‌ها در راستای منافع ملی ایالات متحده نیست، در ماه اکتبر از صدور این تائیدیه خودداری کند.
نیویورک تایمز نوشته است: «او (هیلی) اشتباه می‌کند. هرچند که ایران واقعا درگیر برخی اقدامات بسیار نگران‌کننده است، اما توافق صرفا محدود به برنامه هسته‌ای است. مادامی که تهران به محدودیت‌های این توافق پایبند مانده، آقای ترامپ هیچ دلیلی برای عدم تائید پایبندی ایران نخواهد داشت.»
هیلی در بخش دیگری از اظهاراتش گفت: از آنجا که صدور تائیدیه از سوی رئیس‌جمهور جزئی از برجام نیست و عدم صدور آن به معنای خروج آمریکا از توافق نیست.
سرمقاله نیویورک تایمز با «گمراه‌کننده» خواندن این استدلال هیلی، نوشته است که «چنین تحریفی هیچ‌کس را متقاعد نکرده و مسئولیت آنچه پس از آن رخ می‌دهد از جمله خشم فرانسه، بریتانیا، آلمان، روسیه و چین که طرف‌های تواق هستند، را از عهده آقای ترامپ ساقط نمی‌کند.»
این روزنامه در ادامه با بیان اینکه عدم صدور تائیدیه به کنگره امکان می‌دهد تا تحریم‌های پیش از برجام را بار دیگر احیا کند، نوشته است: «زمانی که این توافق مورد مذاکره بود، کنگره با اکثریت بالایی مخالف آن بود، اما حالا بسیاری از منتقدان متوجه ارزش آن شده‌اند. در هر حال، قانونگذاران باید پیش از اعمال مجدد تحریم‌ها، شواهد محکم عدم پایبندی ایران را، اگر اصلا چنین چیزی وجود داشته باشد، طلب کنند.»
نیویورک‌تایمز می‌افزاید: «اگر آقای ترامپ توافق هسته‌ای را به هم بزند، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ هیچ‌کدام از مخالفان این توافق، چه در داخل و چه در خارج از کنگره، از جمله آقای ترامپ، هیچ جایگزین قابل قبولی برای محدود کردن آمال هسته‌ای ایران ارائه نکرده‌اند.»
در پایان این یادداشت آمده است: «در نبود چنین جایگزینی، تصمیمی بی‌ملاحظه برای عمل به یک وعده بی‌ملاحظه انتخاباتی، صرفا ایران را به دنبال کردن مسیری هموار به سمت بمب فرامی‌خواند؛ و اگر نتوان به توافق‌ها با ایالات متحده اعتماد کرد، کره شمالی هم دلیل بیشتری برای دنبال کردن برنامه هسته‌ای خواهد داشت.»
ارسال نظرات