رئیس جمهور در دیدار با دانشجویان در سیستان و بلوچستان به برگزاری جلسه نمایشی و معرفی تشکل انقلابی بسیج به عنوان مخالف دولت و تشکل انجمن اسلامی به عنوان موافق دولت پرداخت. ما منتقدیم ولی مخالف رئیس جمهور نیستیم.
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، زهرا ظرفچی؛ طبق سنت همیشگی، هرسال به مناسبت روز دانشجو رئیس جمهورها، روزی را در میان دانشجوها سپری میکردند، و به نقد و گفتگو، و شنیدن حرفهای تند و تیز نسلهای جوان انقلاب، میگذراندند؛ در روزی که دانشجو صدای خود را به گوش مسئول مملکتی میرساند تا وی را با ایدهها و نظرات آیندهسازان کشور همراه کند؛ اما امسال از قضا سرکنگبین صفرا فزود...
کسی که داعیهدار آزادیبیان، برداشتن همه حصارها و حصرها و برقراری دموکراسی کامل بود، به گوشهای دنج پناه برد و پایتخت را به مقصد سیستان ترک کرد.ای کاش همیشه روز دانشجو باشد، که رئیس جمهور به این بهانه هم که شده سفرهای استانی داشتهباشد و حداقل تعدادی یخچال نو را به خوابگاهیها هدیه کند.
یادمان نرفتهاست، وعدههای انتخاباتشان را، که میگفتند: اگر رئیسجمهور شوم محیط امن و آزادی را فراهم میکنم؛ همچنین به بداخلاقیهای سیاسی پایان میدهم؛ و رقیب را متهم میکردند به لوله کردن! اما فیالحال ماجرا وارونه شدهاست؛ ایشان حتی حاضر نشدند صدای گروه به زعم خودشان موافق دولت را، در یکی از دانشگاههای تهران بشنوند؟!
چطور میتوانید از اخلاق صحبت کنید؟ شنیدن نقد و احترام به نظرات منتقدان پس چه میشود؟ از خصوصیات امیرالمومنین علی (ع) در خط مشی سیاسیشان، این بود که، با دشمنان خود و مخالفان خود با استدلال حرف میزدند؛ و استدلال میکردند. کاش حداقل به الگوهای دینی پایبند باشید!
چطور میتوان، از آزادی در دانشگاهها صحبت بهمیان آورد؛ درحالی که قبل از حضور ایشان محوطه دانشگاه را نردهکشی کردهاند، و بین نردهها را طوری پوشاندهاند، که حتی دانشجویان هم نتوانند شخص رئیس جمهور را در دانشگاه ببینند؛ و البته جای تامل است، که انتخاب این دانشگاه بسیار هوشمندانه بوده؛ زیرا که بیحاشیهترین و آرامترین مکان، در بین دانشگاههای کشور برای حضور رئیس جمهور انتخاب شدهاست! هرچند این مسئله هم باز هم نمیتواند، توجیهگر خوبی، برای عدم حضور رئیس جمهور در دیگر دانشگاهها باشد. ایشان بودند که دولت تدبیر و امید را در همه زمینهها پاسخگوی مردم میدانستند؛ و رسیدگی به این سخنان مردم را جزو وظایف خود میدانستند؛ پس چه شد آن آزادی؟ بهتر نبود آزادی را ابتدا از خودتان آغاز میکردید تا قدری بذر خلاقیت و نوآوری در ذهن شما جوانه زند؟
شما خودتان طرفدار وحدت هستید؛ و میگویید، که ارزشها داعیهدار و متولی نمیخواهد؛ پس چرا خودتان جریان انقلاب را دو دسته میکنید؛ و عملا دست به تفرقه میزنید؟ معنای این تفاوت در رفتار و عمل چیست؟ در دیدار با دانشجویان در سیستانوبلوچستان به برگزاری جلسه نمایشی و معرفی تشکل انقلابی بسیج به عنوان مخالف دولت و تشکل انجمن اسلامی به عنوان موافق دولت میپردازید. اما زهی خیال باطل! ما شاید منتقد باشیم، اما مخالف رییس جمهوری که با رای ملت انتخاب شدهاند، نیستیم! از رفتارهای دولت تنها این موضوع برمیآید، که تنها هدف این کار دو دستهکردن دانشجوها، به مخالف و موافق و رفتن دولت به حاشیه است. این رفتارها در شان یک رییس جمهور مسلمان انقلابی نیست! بیشتر شبیه رفتار رییس جمهورانی است، که از مسند قدرت تنها به دنبال سنگینکردن جیب خود و اطرافیان خود هستند! آیا شیوه زندگی شما شبیه پیامبر است؟
امام علی (ع) خطبه ۱۶۰ نهج البلاغه، شیوه زندگی پیامبر اکرم (ص) را بیان میکنند:
((رسول خدا (ص) از دنیا چندان نخورد، که دهان را پر کند و به دنیا با گوشهی چشم نگریست. دو پهلویش از همه فرورفتهتر (کنایه از لاغری پیامبر) و شکمش از همه خالیتر بود. دنیا را برای او عرضه کردند، ولی او نپذیرفت. چون دانست خدا چیزی را دشمن دارد، آن را دشمن داشت، و چیزی که خدا خوار شمرد، آنرا خوار انگاشت.
پیامبر (ص) با نزدیکان خود زندگی را گرسنه به سر میبرد، و با آن مقام و منزلت بزرگی که داشت، زینتهای دنیا از دیده او دور ماند. او با شکمی گرسنه از دنیا رفت؛ و با سلامت جسم و جان وارد آخرت گردید؛ او سنگی برسنگی نگذاشت (خانهای مجلل نساخت). تا جهان را ترک گفت، و دعوت پروردگارش را پذیرفت.
بهتر است راستگو باشید و حداقل پناه به خدا ببرید از بازکردن دهان منتقدان!