به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، گزارش رسانه‌های آمریکایی از اختلافات میان مقام‌های ارشد کاخ سفید درباره نحوه اجرای تحریم‌ها علیه ایران، علی‌رغم فراخوان‌های «دونالد ترامپ»، رئیس‌جمهور آمریکا برای فشار حداکثری علیه تهران خبر می‌دهند.
«واشنگتن فری‌بیکن»، از رسانه‌های نزدیک به نومحافظه‌کاران آمریکایی که خواستار حفظ فشار حداکثری روی ایران هستند به‌نقل از مقام‌های آمریکایی مدعی شده مقام‌های بلندپایه وزارت خزانه‌داری با قطع دسترسی ایران به سامانه موسوم به «جامعه جهانی ارتباطات مالی بین‌بانکی» (سوئیفت) مخالفند.
طبق این گزارش، مدیران «سوئیفت» در دیداری که هفته گذشته با مقام‌های آمریکایی داشته‌اند خواستار حفظ دسترسی ایران به سامانه بانکی بین‌المللی، بعد از خروج یکجانبه آمریکا از «برنامه جامع اقدام مشترک» (برجام) در اردیبهشت‌ماه سال جاری شده‌اند.
این در حالی است که دونالد ترامپ و برخی از مشاوران ارشد او از جمله «جان بولتون»، مشاور امنیت ملی کاخ سفید خواستار اعمال فشار بر مدیران سوئیفت در راستای اعمال فشار حداکثری بر ایران شده و حتی مقام‌های این سامانه فعال در تسهیل تراکنش‌های مالی جهان را به تحریم تهدید کرده‌اند.
یک مقام ارشد آمریکایی که خواسته نامش فاش نشود به واشنگتن‌فری‌بیکن گفت: «در داخل دولت [ترامپ]افرادی هستند که تصور می‌کنند می‌توانند رئیس‌جمهور را متقاعد کنند می‌تواند درباره ایران سست‌تر از [باراک]اوباما (رئیس‌جمهور سابق آمریکا) عمل کند».
اولین گزارش درباره اختلافات داخلی در دولت فعلی آمریکا برای حفظ دسترسی‌های ایران به نظام مالی بین‌المللی را چندی پیش روزنامه واشنگتن‌پست ارائه داد و نوشت «استیون منوشین»، وزیر خزانه‌داری ترامپ، با روش‌هایی بکر مانند کند کردن فرایند‌های رسیدگی به درخواست‌های او در خصوص ایران، به‌دنبال آن است از قطع دسترسی‌های ایران به سوئیفت جلوگیری کند.
روزنامه واشنگتن‌پست درباره دلایل مخالفت خزانه‌داری آمریکا با درخواست‌ها برای قطع دسترسی ایران به سوئیفت نوشت: «موضع خزانه‌داری قابل درک است؛ وال‌استریت دوست ندارد سیاست‌سازان در واشنگتن، نهادهایشان را مختل کنند و انجام چنین اقدامی، تبعات خواهد داشت».
«واشنگتن فری‌بیکن»، از رسانه‌های نزدیک به نومحافظه‌کاران آمریکایی که خواستار حفظ فشار حداکثری روی ایران هستند به‌نقل از مقام‌های آمریکایی مدعی شده مقام‌های بلندپایه وزارت خزانه‌داری با قطع دسترسی ایران به سامانه موسوم به «جامعه جهانی ارتباطات مالی بین‌بانکی» (سوئیفت) مخالفند.
طبق این گزارش، مدیران «سوئیفت» در دیداری که هفته گذشته با مقام‌های آمریکایی داشته‌اند خواستار حفظ دسترسی ایران به سامانه بانکی بین‌المللی، بعد از خروج یکجانبه آمریکا از «برنامه جامع اقدام مشترک» (برجام) در اردیبهشت‌ماه سال جاری شده‌اند.
این در حالی است که دونالد ترامپ و برخی از مشاوران ارشد او از جمله «جان بولتون»، مشاور امنیت ملی کاخ سفید خواستار اعمال فشار بر مدیران سوئیفت در راستای اعمال فشار حداکثری بر ایران شده و حتی مقام‌های این سامانه فعال در تسهیل تراکنش‌های مالی جهان را به تحریم تهدید کرده‌اند.
یک مقام ارشد آمریکایی که خواسته نامش فاش نشود به واشنگتن‌فری‌بیکن گفت: «در داخل دولت [ترامپ]افرادی هستند که تصور می‌کنند می‌توانند رئیس‌جمهور را متقاعد کنند می‌تواند درباره ایران سست‌تر از [باراک]اوباما (رئیس‌جمهور سابق آمریکا) عمل کند».
اولین گزارش درباره اختلافات داخلی در دولت فعلی آمریکا برای حفظ دسترسی‌های ایران به نظام مالی بین‌المللی را چندی پیش روزنامه واشنگتن‌پست ارائه داد و نوشت «استیون منوشین»، وزیر خزانه‌داری ترامپ، با روش‌هایی بکر مانند کند کردن فرایند‌های رسیدگی به درخواست‌های او در خصوص ایران، به‌دنبال آن است از قطع دسترسی‌های ایران به سوئیفت جلوگیری کند.
روزنامه واشنگتن‌پست درباره دلایل مخالفت خزانه‌داری آمریکا با درخواست‌ها برای قطع دسترسی ایران به سوئیفت نوشت: «موضع خزانه‌داری قابل درک است؛ وال‌استریت دوست ندارد سیاست‌سازان در واشنگتن، نهادهایشان را مختل کنند و انجام چنین اقدامی، تبعات خواهد داشت».
سوئیفت (swift) انجمن ارتباط مالی بین بانکی بین‌المللی است که از حروف اول عبارت “The Society For Worldwide Interbank Financial Telecommunication” مشتق شده است و مرکز آن در کشور بلژیک است و به صورت مؤسسه و به شکل تعاونی فعالیت می‌کند. بعد از خاتمه جنگ جهانی دوم، به ویژه در اواخر دهه ۱۹۵۰، تجارت جهانی به سرعت شروع به رشد و شکوفایی کرد و به موازات آن حجم عملیات بین‌المللی بین بانکی گسترش یافت، لیکن رعایت نکردن استاندارد‌های بین‌المللی در محاورات بین بانکی باعث آشفتگی در پرداخت‌های بین‌المللی و افزایش هزینه‌های بانکی شده بود. از این رو در اوایل دهه ۱۹۶۰ حدود ۶۰ بانک بزرگ اروپایی و آمریکایی به این فکر افتادند که چگونه می‌توان پیام‌های بین بانکی را به نحوی طرح‌ریزی و استاندارد کرد که اتوماسیون سیستم بانکی بین‌المللی را به همراه داشته باشد.
در دسامبر سال ۱۹۶۷ هفت بانک معتبر از کشور‌های آمریکا، اتریش، انگلستان، دانمارک، سوئیس، فرانسه و هلند مطالعه‌ای را شروع و در سال ۱۹۷۱، ۷۳ بانک از این کشور‌ها هزینه مطالعه را تقبل کردند. این مطالعه به همت گروهی از متخصصان و به مدت یک سال طول کشید و نتایج آن در سال ۱۹۷۲ ارایه شد. در نهایت در ماه می ۱۹۷۳ سوئیفت با عضویت ۲۳۹ بانک از ۱۵ کشور در شهر La Hulpe در نزدیکی بروکسل پایتخت کشور بلژیک تأسیس شد.
در دسامبر سال ۱۹۶۷ هفت بانک معتبر از کشور‌های آمریکا، اتریش، انگلستان، دانمارک، سوئیس، فرانسه و هلند مطالعه‌ای را شروع و در سال ۱۹۷۱، ۷۳ بانک از این کشور‌ها هزینه مطالعه را تقبل کردند. این مطالعه به همت گروهی از متخصصان و به مدت یک سال طول کشید و نتایج آن در سال ۱۹۷۲ ارایه شد. در نهایت در ماه می ۱۹۷۳ سوئیفت با عضویت ۲۳۹ بانک از ۱۵ کشور در شهر La Hulpe در نزدیکی بروکسل پایتخت کشور بلژیک تأسیس شد.
ارسال نظرات