رئیس اسبق پارلمان اردن گفت که دستوراتی را از مسئولان رده بالای این کشور در خصوص از سرگیری روابط دو کشور و ابلاغ آن به دمشق دریافت کرده است.
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری دانشجو، مقوله از سرگیری روابط دو کشور همجوار اردن و سوریه چند ماهی است که از سوی مقامات دو طرف، به ویژه پس از یکسره شدن کار تروریستهای داعش در جنوب سوریه و بازگشایی گذرگاه مرزی نصیب اردن زمزمه میشود.
به نظر میرسد که با توجه به تحولات اخیر سوریه از جمله دیدار رئیسجمهور سودان با «بشار اسد» رئیسجمهور سوریه و تصمیم «دونالد ترامپ» رئیسجمهور آمریکا برای خروج نیروهای این کشور از سوریه، بحث از سرگیری روابط امان و دمشق طی روزهای آتی جنبه رسمی به خود بگیرد.
در همین ارتباط، منابع خبری میگویند که «عبدالکریم الدغمی» رئیس اسبق پارلمان اردن دستوراتی را از مقامات رده بالای این کشور درباره «بازگشت روابط دو کشور به قبل از سال ۲۰۱۱» دریافت کرده است.
پایگاه اینترنتی روزنامه «رای الیوم» گزارش داد که آقای الدغمی حتی خواستار معرفی سفرای جدید در امان و دمشق و بازگشت هر چه سریعتر روابط دو کشور شده و گفته که از سرگیری روابط دیپلماتیک امان با دمشق به نفع اردن است.
در همین ارتباط، خبرگزاری دولتی اردن «بترا» گزاش داد که «ایمن علوش» کاردار سفیر سوریه در اردن اخیرا با کمیته روابط خارجی پارلمان اردن به ریاست «نضال الطعانی» درباره روابط دو کشور و راههای تقویت آن در زمینههای مختلف گفتگو کرده است.
بر اساس این گزارش، علوش و الطعانی بر ضرورت بازگشت روابط برادرانه و عمیق اردن و سوریه تاکید کردند و خواستار آغاز تلاشهای مشترک برای گسترش روابط دوجانبه شدند.
الطعانی تاکید کرد که دیپلماسی پارلمان اردن، بازتاب دیپلماسی رسمی دولت و حکومت طبق دستورات عبدالله دوم پادشاه این کشور و در راستای تقویت اقدام مشترک عربی و حل مسایل منطقه است.
از سوی دیگر، علوش با بیان اینکه اردن و سوریه در یک جبهه قرار دارند، گفت که دولت و ملت سوریه هم خواستار تقویت روابط با اردن در زمینههای گوناگون هستند.
طی چند ماه گذشته با ادامه پیشروی ارتش و تثبیت اوضاع به نفع دولت مرکزی در سوریه، اردن گامهایی را برای عادی سازی کامل روابط خود با دولت دمشق دنبال کرده است.
اردن از زمان آغاز بحران سوریه تا کنون با وجود فشار کشورهایی، چون عربستان و امارات، به کاهش سطح روابط خود با سوریه به حد کاردار سفارت بسنده کرد و از قطع کامل رابطه با دمشق خودداری کرده بود.