کلانتری در گفتگو با «دانشجو»:
بیش‌فعالی در نوجوانان و بزرگسالان نیز دیده می شود/ تنه زدن به اشخاص نمونه بیش‌فعالی بزرگسالی است
استاد دانشگاه گفت: نشانه‌های بیش فعالی در نوجوانان و بزرگسالان به شکل احساس بی قراری و دشواری مشارکت در فعالیت‌های نشسته بی سروصدا دیده می‌شود.
عظیم کلانتری متخصص و آسیب شناس گفتار و زبان و استاد دانشگاه در گفتگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری دانشجو، درباره عالائم بیش فعالی کودکان گفت: بیش فعالی ممکن است به صورت بیقراری یا وول خوردن در وضعیت نشسته، در جای خود ننشستن هنگامی که انتظار نشستن وجود دارد، دویدن و بالا و پایین شدن مفرط در موقعیت‌هایی که نامناسب است، دشواری در بازی آرام و شرکت بی سر و صدا در فعالیت‌های اوقات فراغت، اغلب در حال جنب و جوش دیده شدن، که گویی به وسیله یک موتور رانده می‌شود، و به حد افراط حرف زدن، جلوه گر شود.
وی ادامه داد: بیش فعالی با توجه به سن فرد و سطح رشد او ممکن است متغیر باشد، بنابراین برای تشخیص آن در کودکان خردسال باید احتیاط را رعایت کرد. کودکان نوپا و پیش دبستانی که این اختلال را دارند با کودکان عادی فعال از آن جهت متفاوتند که پیوسته در جنب و جوش و انگولک کردن اشیا هستند. مانند باد به پس و پیش می‌روند، قبل از آنکه لباس‌ها را کاملا به تن کرده باشند از ساختمان به بیرون میدوند، روی اسباب و اثاثیه منزل می‌پرند، داخل اتاق‌ها میدوند، به شرکت در فعالیت‌های گروهی نشسته در کلاس‌های پیش دبستانی مانند گوش دادن به یک داستان قادر نیستند.
این استاد دانشگاه عنوان کرد: کودکان دبستانی رفتار‌های مشابهی نشان می‌دهند، ولی معمولا شدت و فراوانی آن کمتر از کودکان نوپا و پیش دبستانی است. این کودکان قادر به حفظ وضعیت نشسته نبوده همواره از جای خود برمی خیزند، وول میخورند و به لبه صندلی آویزان می‌شوند. با اشیا ور می‌روند، دست‌ها را به هم می‌زنند و پا‌ها را به حد افراط تکان می‌دهند.
کلانتری اضافه کرد: هنگام غذا خوردن اغلب از جا بلند می‌شوند، زمان تماشای تلویزیون یا در حین انجام تکالیف خانگی به حد افراط حرف می‌زنند و در جریان فعالیت‌هایی که نیاز به سکوت دارد، بسیار سر و صدا می‌کنند.
وی با بیان اینکه نشانه‌های بیش فعالی در نوجوانان و بزرگسالان به شکل احساس بی قراری و دشواری مشارکت در فعالیت‌های نشسته بی سروصدا دیده می‌شود ادامه داد: تکانشگری به شکل ناشکیبایی، دشواری در به تاخیر انداختن پاسخها، جواب دادن قبل از اتمام پرسش، اشکال در منتظر نوبت ماندن و به طور مکرر قطع کردن کار دیگران با ایجاد مزاحمت برای آنان، تا بدانجا که در موقعیت‌های اجتماعی، تحصیلی، یا شغلی مشکل ایجاد می‌کنند، ظاهر می‌شوند.
کلانتری تصریح کرد: دیگران ممکن است شکایت کنند که این افراد از شدت پرحرفی به هیچکس فرصت صحبت نمی‌دهند. افرادی که این اختلال را دارند به ویژه خارج از نوبت حرف می‌زنند، دستورالعمل‌ها را گوش نمی‌دهند، در مواقع نامناسب صحبت می‌کنند، صحبت دیگران را پیوسته قطع می‌کنند، مزاحم دیگران می‌شوند، به اشیاء دیگران چنگ می‌اندازند، چیز‌هایی را که دست زدن به آن‌ها منع شده است دستکاری می‌کنند و دلقک بازی در می‌آورند.
وی ادامه داد: تکانشگری ممکن است به بروز حوادثی، مانند برخورد با اشیاء، تنه زدن به اشخاص، در دست گرفتن ظروف داغ و با درگیری در فعالیت‌هایی که بالقوه خطرناکند، بدون توجه به پیامد‌های احتمالی آن‌ها مانند اسکیت سواری در زمین بسیار ناهموار، منجر شود.
این استاد دانشگاه با اشاره به تظاهرات رفتاری و توجهی بیش فعالی گفت: تظاهرات رفتاری و توجهی این اختلال معمولا در شرایط مختلف مانند خانه، مدرسه محل کار با موقعیت‌های اجتماعی بروز می‌کنند. برای مطرح کردن تشخیص حداقل باید در دو موقعیت از موارد یاد شده اختلال وجود داشته باشد. بروز کژکاری هم سطح در همه موقعیت‌ها یا همه وقت در یک موقعیت، بسیار نامعمول است. نشانه‌های اختلال به طور اخص در موقعیت‌هایی که مستلزم توجه پیگیر یا تلاش ذهنی است و یا فاقد جذبه ذاتی یا تازگی است، بدتر می‌شود، مانند گوش دادن به حرف‌های معلم در کلاس، انجام تکالیف درسی، گوش دادن و یا خواندن مطالب طولانی، کار یکنواخت و تکالیف تکراری.
وی تصریح کرد: در مواردی که شخص پاداش‌های فراوانی برای رفتار مناسب دریافت می‌کند، تحت کنترل شدید است یا در موقعیتی است که برایش تازگی دارد، در فعالیت‌های به ویژه جالب شرکت می‌کند یا با فردی در موقعیت رو در رو قرار دارد مانند مطب متخصص بالینی، علایم این اختلال ممکن است به حداقل برسند و یا ناپدید شوند. احتمال رخداد نشانه‌های این اختلال در موقعیت‌های گروهی بیشتر می‌شود، مانند بازی‌های گروهی در کلاس یا محیط کار؛ بنابراین متخصص بالینی باید اطلاعات را از منابع گوناگون گردآوری نماید، برای مثال، والدین و معلمان و رفتار‌های فرد را در هرموقعیت در وضعیت‌های گوناگون مورد بررسی قرار دهد. برای مثال، هنگام انجام دادن تکالیف خانگی و خوردن غذا.
این آسیب شناس اجتماعی در پایان خاطرنشان کرد: مجددا تاکید می‌نمایم که این گونه حرکات حداقل بین ۶ الی ۷ هفته مداوم ویا شش ماه متناوب دیده شود با کوچکترین حرکات نگران فرزندانتان نشوید که چنین اختلالاتی دارند.
وی ادامه داد: بیش فعالی با توجه به سن فرد و سطح رشد او ممکن است متغیر باشد، بنابراین برای تشخیص آن در کودکان خردسال باید احتیاط را رعایت کرد. کودکان نوپا و پیش دبستانی که این اختلال را دارند با کودکان عادی فعال از آن جهت متفاوتند که پیوسته در جنب و جوش و انگولک کردن اشیا هستند. مانند باد به پس و پیش می‌روند، قبل از آنکه لباس‌ها را کاملا به تن کرده باشند از ساختمان به بیرون میدوند، روی اسباب و اثاثیه منزل می‌پرند، داخل اتاق‌ها میدوند، به شرکت در فعالیت‌های گروهی نشسته در کلاس‌های پیش دبستانی مانند گوش دادن به یک داستان قادر نیستند.
این استاد دانشگاه عنوان کرد: کودکان دبستانی رفتار‌های مشابهی نشان می‌دهند، ولی معمولا شدت و فراوانی آن کمتر از کودکان نوپا و پیش دبستانی است. این کودکان قادر به حفظ وضعیت نشسته نبوده همواره از جای خود برمی خیزند، وول میخورند و به لبه صندلی آویزان می‌شوند. با اشیا ور می‌روند، دست‌ها را به هم می‌زنند و پا‌ها را به حد افراط تکان می‌دهند.
کلانتری اضافه کرد: هنگام غذا خوردن اغلب از جا بلند می‌شوند، زمان تماشای تلویزیون یا در حین انجام تکالیف خانگی به حد افراط حرف می‌زنند و در جریان فعالیت‌هایی که نیاز به سکوت دارد، بسیار سر و صدا می‌کنند.
وی با بیان اینکه نشانه‌های بیش فعالی در نوجوانان و بزرگسالان به شکل احساس بی قراری و دشواری مشارکت در فعالیت‌های نشسته بی سروصدا دیده می‌شود ادامه داد: تکانشگری به شکل ناشکیبایی، دشواری در به تاخیر انداختن پاسخها، جواب دادن قبل از اتمام پرسش، اشکال در منتظر نوبت ماندن و به طور مکرر قطع کردن کار دیگران با ایجاد مزاحمت برای آنان، تا بدانجا که در موقعیت‌های اجتماعی، تحصیلی، یا شغلی مشکل ایجاد می‌کنند، ظاهر می‌شوند.
کلانتری تصریح کرد: دیگران ممکن است شکایت کنند که این افراد از شدت پرحرفی به هیچکس فرصت صحبت نمی‌دهند. افرادی که این اختلال را دارند به ویژه خارج از نوبت حرف می‌زنند، دستورالعمل‌ها را گوش نمی‌دهند، در مواقع نامناسب صحبت می‌کنند، صحبت دیگران را پیوسته قطع می‌کنند، مزاحم دیگران می‌شوند، به اشیاء دیگران چنگ می‌اندازند، چیز‌هایی را که دست زدن به آن‌ها منع شده است دستکاری می‌کنند و دلقک بازی در می‌آورند.
وی ادامه داد: تکانشگری ممکن است به بروز حوادثی، مانند برخورد با اشیاء، تنه زدن به اشخاص، در دست گرفتن ظروف داغ و با درگیری در فعالیت‌هایی که بالقوه خطرناکند، بدون توجه به پیامد‌های احتمالی آن‌ها مانند اسکیت سواری در زمین بسیار ناهموار، منجر شود.
این استاد دانشگاه با اشاره به تظاهرات رفتاری و توجهی بیش فعالی گفت: تظاهرات رفتاری و توجهی این اختلال معمولا در شرایط مختلف مانند خانه، مدرسه محل کار با موقعیت‌های اجتماعی بروز می‌کنند. برای مطرح کردن تشخیص حداقل باید در دو موقعیت از موارد یاد شده اختلال وجود داشته باشد. بروز کژکاری هم سطح در همه موقعیت‌ها یا همه وقت در یک موقعیت، بسیار نامعمول است. نشانه‌های اختلال به طور اخص در موقعیت‌هایی که مستلزم توجه پیگیر یا تلاش ذهنی است و یا فاقد جذبه ذاتی یا تازگی است، بدتر می‌شود، مانند گوش دادن به حرف‌های معلم در کلاس، انجام تکالیف درسی، گوش دادن و یا خواندن مطالب طولانی، کار یکنواخت و تکالیف تکراری.
وی تصریح کرد: در مواردی که شخص پاداش‌های فراوانی برای رفتار مناسب دریافت می‌کند، تحت کنترل شدید است یا در موقعیتی است که برایش تازگی دارد، در فعالیت‌های به ویژه جالب شرکت می‌کند یا با فردی در موقعیت رو در رو قرار دارد مانند مطب متخصص بالینی، علایم این اختلال ممکن است به حداقل برسند و یا ناپدید شوند. احتمال رخداد نشانه‌های این اختلال در موقعیت‌های گروهی بیشتر می‌شود، مانند بازی‌های گروهی در کلاس یا محیط کار؛ بنابراین متخصص بالینی باید اطلاعات را از منابع گوناگون گردآوری نماید، برای مثال، والدین و معلمان و رفتار‌های فرد را در هرموقعیت در وضعیت‌های گوناگون مورد بررسی قرار دهد. برای مثال، هنگام انجام دادن تکالیف خانگی و خوردن غذا.
این آسیب شناس اجتماعی در پایان خاطرنشان کرد: مجددا تاکید می‌نمایم که این گونه حرکات حداقل بین ۶ الی ۷ هفته مداوم ویا شش ماه متناوب دیده شود با کوچکترین حرکات نگران فرزندانتان نشوید که چنین اختلالاتی دارند.
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
اخبار مرتبط
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.
دوستان عزیز
از زمانی که طفل معصوم به دنیا میاد انواع واکسن و قطرات چهل گانه بهش ترزیق میشه، واکسن ها و قطره هایی که اصلا معلوم نیست محتویات درونش چیه و ما صرف به خاطر تقلید از غرب و اینکه اونارو عقل کل میدونیم بدون هیچ تحقیقی به کودکانمون تزریق می کنیم!!!
بعد انتظار داریم این بچه بیش فعالی نگیره؟؟؟
آیا آزمایشگاهی هست که تا به حال محتویات این محصولات مضر رو بررسی کرده باشه؟ یا همه به فکر واردات میلیونی واکسن هستند و دنبال پول پرستی؟
همه بدانند، #طب_اسلامی راهگشای درد و مرض های امروزه ماست، طبی که دنبال معالجه کردن بیماره نه پول جمع کردن و پر کردن جیب صاحبان کارخانه های داروسازی. در هر قشری تعدادی نخاله هست، در طب اسلامی هم هست، اما هیچ کس اشتباهات پزشکی و عوارض حاصل از طب جدید رو معرفی نمی کنه، چرا؟ چون مافیای عظیمی در حال سانسور کردنه.
من به حرف امام معصوم(ع) اعتماد میکنم، نه یک طب یهودی!!!